Το ξεκαθάρισμα των εννοιών είναι μία ζωτικής σημασίας προϋπόθεσις διά την ατομική και την συλλογική μας ευδαιμονία. Η ορθή απάντησις στο παραπάνω ερώτημα είναι: σαφώς όχι!
Ιστορικά, η ελληνική πολιτεία —ή οποία αποσκοπεί στην ευδαίμονα ζωή των πολιτών της— αποτελεί ένα μικτό πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, μία σύνθεσι στοιχείων της δημοκρατίας και της ολιγαρχίας. Η διά κληρώσεως επιλογή εκπροσώπων ή representatives της Εκκλησίας του Δήμου σχετίζεται άμεσα με το πολίτευμα της δημοκρατίας, ενώ η δια ψήφου εκλογή των αντιπροσώπων ή delegates της Εκκλησίας του Δήμου αποτελεί ένα ιστορικό κατάλοιπο της ολιγαρχίας.
Η πλέον ίσως απλουστευμένη μορφή της ελληνικής πολιτείας υπήρξε εκείνη των Σπαρτιατών. Εκεί, οι πέντε ΄Εφοροι επιλέγοντο διά κληρώσεως, ως εκπρόσωποι ή representatives της Απέλλας, ενώ οι Γερουσιαστές της εκλέγοντο διά ψήφου, ως αντιπρόσωποι ή delegates της Απέλλας.
Τα πράγματα ήταν πλέον περίπλοκα εις την των Αθηναίων πολιτείαν. Εκεί, οι βουλευτές και μερικοί άρχοντες επιλέγοντο διά κληρώσεως, ως εκπρόσωποι ή representatives της Πνυκός, ενώ άλλοι άρχοντες εκλέγοντο διά ψήφου, ως αντιπρόσωποι ή delegates της Πνυκός.
΄Οχι λοιπόν, δεν είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξουν «δημοκρατικές» εκλογές. Η παντός τύπου, δια ψήφου εκλογή αντιπροσώπων ή delegates της Εκκλησίας του Δήμου, πάντοτε είναι και θα είναι ένα ιστορικό κατάλοιπο της ολιγαρχίας.
Διά τυχόν διαφωνούσες και διαφωνούντες με τα ανωτέρω, τα παράπονά σας παρακαλώ στον Αριστοτέλη. Μήπως είναι καιρός, όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι ΄Ελληνες, επιτέλους να γνωριστούμε στενά με τα έργα του: «Αθηναίων Πολιτεία» και «Πολιτικά»;