Αρχές Ιουνίου του 2005 βρίσκομαι στην Κωνσταντινούπολη και επισκέπτομαι τον Οικουμενικό Πατριάρχη δύο φορές. Είδα, έμαθα και κατάλαβα πολλά που όμως δεν μπορούν να αναφερθούν εδώ. Παρατήρησα όμως και τη φωτογραφία του Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ σε περίοπτη θέση στο γραφείο του Βαρθολομαίου.
Δε μου άρεσε. Τι δουλειά έχει ο αρχηγός μιας αιρετικής εκκλησίας που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη Χριστιανοσύνη, που επέφερε τόσες στρεβλώσεις στο ορθό δόγμα για να αναδείξει τον ανθρώπινο εγωισμό, που είναι χωριστό κράτος με τράπεζα και που ως ιστορικός θεσμός ηγήθηκε της άλωσης του 1204 μΧ, να δεσπόζει στο γραφείο του Πατριάρχη;
Σε ανύποπτο χρόνο είχαν σημειωθεί από ανεξάρτητους μελετητές οι περίεργες πανθρησκευτικές ανησυχίες του Βαρθολομαίου με τα συλλείτουργα και τις συμπροσευχές. Μάλιστα είχε αναφερθεί εντελώς υποτιμητικά στις διαφορές με τους λατίνους κάνοντας λόγο για διαφορές της ντροπής.
Τώρα λοπόν σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ» σχολιάζει πως η αποκατάσταση της διάσπασης της και η επανένωση της Εκκλησίας συνιστά μεγάλο καθήκον της εποχής μας.
Σε αυτό δε διαφωνεί κανείς φυσικά. Εις Μίαν Αγίαν Αποστολικήν και Καθολικήν Εκκλησία.
Πώς όμως;
Με τον εγωκεντρικό προσανατολισμό των λατίνων; Τι σημαίνει αυτό; Πχ στα Ιερά Μυστήρια η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιεί τρίτο πρόσωπο και ο ιερωμένος είναι ο απλός μεσίτης. «Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού» ή στην εξομολόγηση ο ιερέας διαβάζει στο τέλος την ευχή με την οποία ζητά από τον Κύριο να συγχωρέσει. Στο Βατικανό όμως ισχύουν άλλα πράγματα όπως «Σε κοινωνώ, σε συγχωρώ, σε βαπτίζω», δηλαδή εγώ έχω τη δύναμη, εγώ τα κάνω όλα.
Με το φιλιόκβε; Η εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος δεν είναι αστεία διαφορά. Ο Υιός στέλνει, αλλά δεν εκπορεύει.
Επίσης τι γίνεται με την αγαμία του κλήρου; Το Βατικανό επέβαλε σε όλους τους ιερείς να είναι άγαμοι με αποτέλεσμα της ανωμαλίας το κάγκελο και ιδίως στα ορφανοτροφεία. Ας μη μας διαφεύγει μάλιστα ότι στους πρώτους αιώνες και οι επίσκοποι μπορούσαν να έχουν οικογένειες.
Τι γίνεται με τα πρωτεία του πάπα; Αποδέχονται το πρώτος μεταξύ ίσων;
Τι γίνεται με την κοσμική εξουσία του ποντίφηκα; Παραμένει αλάθητος; Εξακολουθεί να είναι αρχηγός κράτους;
Η πλάνη του καθαρτήριου πυρός;
Η λατρεία της Παναγίας και το σημείο του Σταυρού με τα τέσσερα δάκτυλα;
Η Θεία Κοινωνία που παρέχεται σε μορφή ντεπόν;
Οι Ιεροί Κανόνες;
Η εξομολόγηση σε κλειστά κλουβιά;
Κι ένα σωρό άλλα. Ίσως αρκετοί που διαβάζουν να τα θεωρούν αστεία. Όσοι όμως δηλώνουν πραγματικά χριστιανοί καταλαβαίνουν αμέσως τον κίνδυνο.
Δεν έχουμε εντοπίσει πουθενά μια πλήρη ανασκευή των παραπάνω αιρετικών δοξασιών της Ρώμης ώστε με χαρά να διαγράψουμε τα 1000 χρόνια του σχίσματος.
Όπως δεν εντοπίσαμε πουθενά ορθόδοξους κληρικούς να παρεμβαίνουν και να βάζουν χαλινάρι στο Βαρθολομαίο που αν δεν είναι επικίνδυνος, το λιγότερο παίζει με τη φωτιά. Οι μόνοι που τον ελέγχουν είναι οι Εσφιγμενίτες και για αυτό ξεδιάντροπα επιχειρούν να τους πετάξουν έξω από τη Μονή.
Ο Βαρθολομαίος μάλλον δεν έχει καταλάβει 22 χρόνια τώρα σε ποια ακριβώς καρέκλα κάθεται και ποιες τεράστιες μορφές έχει διαδεχθεί όπως πχ τον Ιωάννη το Χρυσόστομο. Ιστορικές μορφές που διώχθηκαν και κακοπάθησαν επειδή ακριβώς υπερασπίστηκαν αυτά που παρέλαβαν.
Ας μην ανοίξει άλλη μια κερκόπορτα για δεύτερη φορά στην ιστορία κι ο προκαθήμενος ας έχει κατά νου ότι οι ιερωμένοι θα κριθούν αυστηρότερα από όλους διότι ακριβώς είναι πολύ βαρύ το ράσο που επέλεξαν να φορέσουν. «Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ» Παναγιώτατε...