Η φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου πως «μαζί τα φάγαμε» μολονότι κατανοεί κανείς το βαθύτερο νόημά της, εντούτοις δεν παύει να εξοργίζει.
Πρώτον, γιατί πολύ απλά η διατύπωση παραπέμπει σε παρανομία,
και δεύτερον για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν τα φάγαμε ΟΛΟΙ μαζί. Εκτός αν αναφέρεται πχ σε πατατάκια όπου και πάλι δε φάγαμε τόσα ώστε να γίνουμε 150 κιλά ο καθένας.
Το ότι άνθρωποι όπως ο Πάγκαλος που κυβέρνησαν τη χώρα, πρωταγωνίστησαν σε νύχτες εθνικής τραγωδίας και άλλες ταπεινώσεις, ενώ επί των ημερών τους μας προέκυψαν οι τεμπέληδες, κοπανατζήδες και «κοπρίτες» όπως ο ίδιος είπε, συνιστούν πρόκληση για όλους εμάς που τους ακούμε ακόμη να μιλούν.
Η χώρα μας δε διαφέρει πολύ από ένα ατακτοποίητο χώρο, ένα αχούρι. Για να πάει κάποια στιγμή λοιπόν μπροστά, το πρώτο βήμα που απαιτείται είναι να καθαρίσουμε, να βάλουμε τάξη.
Κι άρα, αφού «μαζί τα φάγαμε», δεν τους τρώμε και μαζί ώστε να αρχίσουμε ξανά σιγά σιγά με καθαρές συνειδήσεις και νου, να ανηφορίζουμε;