Εκλαψε όλα τα δάκρυα που είχε μέσα της. Είχε στεγνώσει από δάκρυα απελπισίας, ντροπής και αγανάκτησης. Το βλέμμα της από μόνο του ήταν η "αφήγηση" μιας κουρασμένης και πονεμένης ψυχής. Κάθε ματιά της αφηγείται το φόβο της και την απογοήτευση της. Και οι συγχορδίες των λέξεών της και των εννοιών της πίκρας της συνέθεταν ένα "μεγαλιώδες" σύνολο από "σκιάχτρα".
Η Ηλέκτρα είναι μια γυναίκα-θύμα της ενδοοικογενειακής βίας. Μια από τις χιλιάδες που δεν καταγράφει το αστυνομικό δελτίο καθημερινά...Δεν είναι απότοκος της διεστραμένης φαντασίας ενός σεναριογράφου καθημερινής τηλεοπτιοκής σειράς, όπως θα μπορούσε να υποθέσει ένα πιο διεστραμένο και καχύποπτο από του σεναριογράφου μυαλό, το οποίο είναι προσδεμένο στη λογική της αποστασιοποίησης "δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία". Με το επιμύθιο: "Μακριά από εμένα".
Η Ηλέκτρα μπορεί να είναι οποιαδήποτε γυναίκα , που ο "ευδαίμων" κοινωνικός αφανισμός μηδένισε τη ροή της ζωής της. Μια κοινωνία ευάλωτη στην οσμή της υποκρισίας και της ανοχής συναπαντά την αδιαφορία έως και την αναισθησία στην αποκτήνωση και μετατρέπεται σε "καταφύγιο" όχι του θύματος, αλλά του θύτη με την κτηνώδη συμπεριφορά.
Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των γυναικών σήμερα. Και για πολλές κοινωνικές ομάδες η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ιδιωτική υπόθεση και όχι ποινικό αδίκημα, όπως ακριβώς προσδιορίζει ο νόμος. Ετσι, το "γυναικείο δράμα", μια φράση πολύσημη και εξαιτίας της πολυσημίας της σχεδόν αμετάφραστη, που απετέλεσε για την καινοτόμο,ριζοσπαστική και ρηξικέλευθη σκέψη του Πλάτωνος ένα πρόβλημα δύσκολο και γι' αυτό το αντιμετώπισε μεθοδικά και συστηματικά, πολλές φορές στους μετεγενέστερους αιώνες μέχρι και σήμερα, παραδόθηκε στη "γοητεία" της κοινωνικής σιωπής...
Μια σιωπή που μεγιστοποιεί την αδικία σε βάρος της γυναίκας. Την κοινωνική αυθαιρεσία, που γίνεται πεπραγμένο τυποποίησης και πρόκληση για περισσότερη αδιάφορη διαχείριση του γυναικείου δράματος της ενδοοικογενειακής και οχι μόνο βίας. Νόμοι ψηφίζονται και ενίοτε είναι ιδιαίτέρως σκληροί. Η κοινωνική σιωπή, ωστόσο, "ενδυναμώνει" το φόβο του θύματος και κατακερματίζει κάθε αντίδραση.
Η δε σιγή, η βαθύτερη αυτή παραλλαγή της σιωπής, είναι πάντα "υπαρκτό πρόσωπο" στην αποδοχή του τραγικού και του κατάπτυστα γελοίου της ανδρικής βίαιης συμπεριφοράς. Σε κοινωνικό επίπεδο τα μεγέθη της σιωπής γύρω από το επίμαχο θέμα της κακοποίησης των γυναικών είναι γεωμετρικά σχήματα,που "πανικοβάλλουν" με την απεριόριστη αύξηση των διαστάσεων τους.
Είναι σταθμός, αλλά και αφετηρία της αντίληψης μιας κοινωνίας. Και προσφέρει την αγωνία της γυναικείας ανασφάλειας, της ντροπής και συντηρεί το φόβο. Αν προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τα σχήματα της σιωπής μας ως κοινωνία στο πλαίσιο της οδυνηρής γυμαικείας περιπέτειας, με τα όποια εμβόλιμα συναισθήματα, θα αισθανθούμε και το μέγιστο ή το ελάχιστο που μπορεί να καταφέρει μια κοινωνία.
Συναρπάζουσα η παρουσία της γυναίκας μέσα στην κοινωνία. Ζωή, ομορφιά ζωής, συναγερμός των αισθήσεων, χάδι της ανθρώπινης ύπαρξης, απάνθισμα της αισθητικής τελειότητας. Ιστορία, κοινωνική και εξελικτική διαδικασία δεν εννούνται χωρίς τη δημιουργική παρουσία και την απροσμέτρητη προσφορά του θήλεος.
Και όμως η "επανάσταση" δεν έγινε ποτέ. Απαξίωση εκ μέρους του άνδρα, σέξ, πολιτική, διπλή αλλοτρίωση της γυναίκας, απόγνωση, μοναξιά συχνά, εκμετάλλευση και ανισότητα, εμπορευματοποίηση της γυναικείας ομορφιάς και της θηλυκότητας, ταμπού και νεύρωση, εξακολουθούν να συντηρούν πτυχές των συζητήσεων για το ρόλο της σε μια αμιγώς ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Ο σεξισμός των εξουσιών και των ιερατείων αντιδρά ακόμη βίαια έως βάναυσα, συνήθως με υποκριτική ευλάβεια, όταν αμφισβητείται το μονοπώλειο του λόγου του. Και μια κοινωνία σιωπής να κορυφώνει το γυναικείο δράμα με σκηνικό την ενδοοικογενειακή βία, γενικά τη βία και την κακοποίηση χιλιάδων γυναικών καθημερινά, οι οποίες ζουν τη δική τους κόλαση!...
Ακόμη κι αν σας έχει περιχαρακώσει η κοινωνική σιωπή, κοιτάξτε γύρω σας, στο άμεσο συγγενικό σας περιβάλλον, λίγο πιο πέρα ίσως, στο ευρύτερο φιλικό ή κοινωνικό σας χώρο, είναι σίγουρο ότι κάπου εκεί μια κακοποιημένη "Ηλέκτρα", θα επιζητά τη δική σας αντίδραση, έστω να απαλλαγείτε από τον εθισμό ή τη φοβία της σιωπής...