Οι υποτιθέμενοι "κυρίαρχοι" της πολιτικής στην Ελλάδα και επιφορτισμένοι με την πορεία των κοινωνικών και εθνικών μας θεμάτων και προβλημάτων, παρουσιάζονται συνήθως αμήχανοι μπροστά στην εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων, επιζητούντες ωστόσο τη λαική συναίνεση και την ομοψυχία δια της σιωπής του λαού, που στο διάβα του χρόνου απεδείχθη εξαιρετικά "βολική" για τους επιτήδειους της πολιτικής...
Και είναι οι ίδιοι πολιτικοί, οι οποίοι κατά κανόνα απεκδύονται της ευθύνης για ό,τι με τις ενέργειές τους προκάλεσαν. Χωρίς ντροπή. Και αναφέρομαι στον έσχατο βαθμό ντροπής, που τον ζητάμε από τους έσχατους της πολιτικής , την έσχατη έστω ώρα, για να περισωθούν τα έσχατα της έσχατης χώρας, στην έσχατη γωνιά της Ευρώπης.
Δύο αυτόκλητοι "σωτήρες", δύο πεισιθανάτιες πολιτικές φιγούρες! Από τη μια ο "παγιδευμένος" στα πολιτικά του απωθημένα και στην οσφυοκαμψία του προς τα ανομολόγητα, αλλά ορατά "δια γυμνού οφθαλμού" συμφέροντα, μεγαλοαστός και ουδέποτε εργασθείς, ο Αντώνης Σαμαράς. Απολαμβάνει εν εκστάσει ευρισκόμενος "αναστενάρης" το οργουέλειο όνειρο "ενός ανδρός αρχή". Από τη άλλη, ο δοξοφάγος και με το απύλωτο στόμα Βαγγέλης Βενιζέλος "παγιδευμένος" στη μεγαλομανία του και στην αδηφαγία του για εξουσία.
Αμφότεροι δεν ντρέπονται. Και είτε από κακή εκτίμηση των πολιτικών δρώμενων, από δεσμεύσεις και υπαγορεύσεις πολιτικών πρακτικών, από υπεροψία και παχύρευστη βλακεία, είτε από ανάρμοστες υποδείξεις παρακοιμώμενων και παρατρεχάμενων και από αβλεπτήματα το αιτιατό βρίσκεται ή σε αδρανοποίηση της κρίσης ή σε παράλογη ή υπέρλογη ερμηνεία των γεγονότων.
Τι παρακολουθούμε καθημερινά; Καταρράκτες λέξεων και αντιδράσεων για εντυπώσεις μεσούσης της ανθρωπιστικής κρίσης, σε μια κοινωνία που δεν άρχισε καν την καταγραφή των απωλειών της, καθώς η ανακολουθία συναγωνίζεται την αλαζονεία. Τάσεις αμετροέπειας από παντού. Απο όλους τους πολιτικούς χώρους, με φόντο πάντα την προεδρική εκλογή και των...μαγικό αριθμό των 180 αβούλευτων της Βουλής. Μια "εικόνα" που θυμίζει περισσότερο "reality game" παρά πολιτική πρακτική, έστω και υποβαθμισμένη λόγω της παντελούς έλλειψης πολιτικής αγωγής και πολιτικής ηθικής.
Ολα "παίζονται" ερήμην του λαού σε τούτη τη δύσμοιρη χώρα, την Ελλάδα που κατά τον μονίμως "χαμένο" στους δαιδαλώδεις θαλάμους του ψεύδους Αντώνη Σαμαρά, η "Ελλάδα επιστρέφει". Και "επιστρέφει" από το πουθενά στο πουθενά , για να αφήσει εν τέλει άναυδο και καταφρονημένο το λαό, χωρίς διάθεση έστω για ενστάσεις, εγκλωβισμένο στη σιωπή του, περιμένοντας το "Τίποτα" από το "Πουθενά", έχοντας ήδη διανύσει άνετα τη διαδρομή από τον κήπο της Γεσθημανής στο Πραιτόριο
Τώρα είναι εκεί. Τον δικάζουν ερήμην και χωρίς συνηγορία Πραίτορες και Αρχιερείς. Η απόφαση προς Γολγοθά είναι ειλημμένη. Απλώς, στην τελευταία φάση, θα επινοηθεί κάποιος Σίμων Κυρηναίος να του πάρει το σταυρό ως το Γολγοθά. Και θα νομίσει ο "κατάδικος" λαός ότι μετάνιωσαν οι Πραίτορες της βουρβονικής μας δημοκρατίας.