Τι είναι ελευθερία; Μήπως είναι η κατάσταση του ανθρώποτυ εκείνου, που δεν υπόκειται σε κανέναν καταναγκασμό, σωματικό ή ηθικό;
Μήπως είναι η ανεξαρτησία του ανθρώπου από κάθε εξωτερική βία, που ασκεί επάνω του άλλο πρόσωπο ή και η εσωτερική του ανεξαρτησία από κάποια ψυχική πάθηση; Μήπως είναι ακόμη ελευθερία η έλλειψη ενός εμποδίου ή ενός φραγμού, που αναγκάζει τον άνθρωπο να μην πράξει κάτι που θέλει; Είναι, δηλαδή, το δικαίωμα κάποιου να πράττει ό,τι θέλει; Μήπως είναι ελευθερία, τέλος, η ανεξαρτησία του ατόμου,του λαού ή του κράτους, που δεν υπόκειται σε ξένη θέληση ή κοινώς "λευτεριά;".
Είναι όλα αυτά, κάθε ένα ξεχωριστά, αλλά και από κοινού όλα μαζί. Είναι επιταγή του φυσικού δικαίου, επειδή είναι "έμφυτος πάσιν ανθρώποις ο της ελευθερίας πόθος". Είναι αντίθετον της υποτέλειας, της εξαρτήσης, του περιορισμού και της δουλείας. Είναι ατομική ή αστική ελευθερία αφ' ενός και πολιτική αφ' ετέρου..
Και η ελευθερία είναι ταυτισμένη με την έννοια της Δημοκρατίας, όρος ελληνικός, πολιτογραφηθείς διεθνώς. Και είναι το πολιτικό σύστημα, στο οποίο "άρχει ο λαός", γι' αυτό και είναι "κάλλιστον" το όνομά της. Και δημοκρατία με την ευρύτερη έννοια είναι μια κοινωνική αρχή τάξης γενικής ισχύος, όπου αναγνωρίζεται σε κάθε μέλος της κοινωνίας, αναλόγως της ωριμότητάς του και της ικανότητάς του, ένας χώρος δράσης αυτουπεύθυνης ελευθερίας και συνυπεύθυνης συμμετοχής στα κοινά.
Δηλαδή, δημοκρατία σημαίνει: "Είμαι τόσο καλός, όσον και εσύ", αλλά και "Είσαι τόσον καλός, όσον και εγώ".
Που όμως έχει την αρχήν της η δημο-κρατία, η λαική κυριαρχία; Στην αξία άνθρωπος! Σ' αυτήν εμπεριέχονται και με αυτήν πραγματώνονται όλες οι αξίες, κατά τη διαδικασία από το άτομο στο σύνολο και με το σλυνολο, δια του συνόλου, στο άτομο. Δηλαδή, ο άνθρωπος, αν και γεννιέται ως άτομο, ουδαμού πραγματώνεται ως άτομο. Και τούτο, επειδή πριν γεννηθεί ως άτομο, είναι κοινωνία "ζώον κοινωνικόν".
Και κοινωνία ως προς με το νόημά της , δεν είναι άλλο από το σημείο διασταύρωσης ανθρωπίνων συνειδήσεων, από την οποία αναδύεται το συναίσθημα της συμμπάθειας ή αντιπάθειας, καρπός των οποίων είναι η αγάπη και το μίσος, ο Κάιν και ο Αβελ. Ως προς δε το περιεχόμενόν της η κοινωνία είναι σύνθεση ιεραρχημένων αντικειμενικών αξιών εκ των κάτω προς τα άνω, από τις βιολογικές προς τις πνευματικές, όπως είναι η οικονομική, η αισθητική, η επιστημονική, η ηθική, η πολιτική και η θρησκευτική αξία.
Αυτές οι αξίες αποτελούν το περιεχόμενο και της παιδείας και του πολιτισμού.
Οπου δε οσάκις έπαυσε να είναι βασική αξία της Δημοκρατίας ο άνθρωπος, εκεί η δημοκρατία, οποιαδήποτε μορφή και αν έχει, είναι "τύποις". Και αυτό συμβαίνει σε τούτη τη χώρα των παχυλών λόγων και των ισχνών πράξεων!..
Η αξία "ανθρωπος" έχει εξοβελιστεί από την πολιτική αλογοκρατία!..
Στους Ελληνες που ανεκάλυψαν την "ιδέα" άνθρωπος και την πρόσφεραν στην ανθρωπότητα, δεν ανήκει μόνο η πατρότητα της Δημοκρατίας, αλλά και η λειτουργικότητα και πραγμάτωση της. Αυτοί οι Ελληνες υφίστανται σήμερα της "εξαθλίωση" της δημοκρατίας και την κρίση της ελευθερίας.
Στα τελευταία ιδίως χρόνια των "μηνημονιακών υποχρεώσεων" της χώρας, οι έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας έχουν υποστεί διάβρωση και καθίζηση, εξαιτίας του...πρωτογενούς πλεονάσματος της πολιτικής βλακείας και ασχετοσύνης σε εναγκαλισμό με την μόνιμη "πάθηση" της οσφυοκαμψίας των πολιτικών ενώπιον των ξένων και εγχώριων συμφερόντων.
Μήπως αποθνήσκει η Δημοκρατίa, λόγω της εκρήξεως της "αλογοκρατίας", η οποία εξοστρακίζει τη λογική, την ανεκτικότητα και την ανθρωπιά;
Δεν ξέρω αν "αποθνήσκει" η δημοκρατία. Ξέρω μετά βεβαιότητας ωστόσο ότι η δημοκρατία φυλλορροεί, οι θεσμοί ευτελίζονται και τα συμφέροντα των ολίγων κυριαρχούν, με τη συνυπευθυνότητα των πολιτικών να αντλεί από την τεράστια δεξαμένη της ανευθυνότητας και της κακώς εννουμένης αυθεντίας.
Και σε μια χώρα που ακούς από τα πρωθυπουργικά χείλη να λένε ότι "Ο νόμος θα εφαρμοσθεί αυστηρά" ή οι δικαστικές αποφάσεις να μην γίνονται σεβαστές από τη συντεταγμενη εξουσία, την κυβέρνηση, ή να εφαρμόζονται με "εκπτώσεις", όπως με την περίπτωση των αναδρομικών των στρατιωτικών και όχι μόνο, τότε η δημοκρατία υποφέρει από την πολιτική αποτύφλωση και την αχαλινωσία και από όλες εκείνες τις εσωτερικές δυνάμεις, οι οποίες απειλούν το περιεχόμενό της.
Και όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την παθολογία του Συντάγματος, για το οποίο η κυβέρνηση συγκρότησε μόλις χθές επιτροπή αναθεώρησης, κάτι που γίνεται για πολλοστή φορά, για αμιγώς επικοινωνιακούς λόγους. Ομως,η παθολογία του Συντάγματος έχει την αιτία της στην παθολογία της ατομικής ψυχής και εκδηλώνεται ως ασθένεια της δημοκρατίας, η οποία από σύμπτωμα εξελίσσεται σε κατάσταση!..