Κανείς δεν μπορεί να δηλώσει αιφνιδιασμένος από την παρουσία της τούρκικης κορβέτας εντός ελληνικών χωρικών υδάτων. Η προκλητικότητα της Αγκυρας έχει διαφανεί εδώ και μέρες με την αποστολή του Barbaros στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η Τουρκία κινείται βάση σχεδίου, δοκιμάζει και προχωράει. Έχει στρατηγική και σε αυτό οφείλουμε να την παραδεχθούμε.
Την ίδια στιγμή στην Αθήνα κι ενώ ο κόσμος χάνεται μέσα στην οικονομική ύφεση με τα εθνικά θέματα να χτυπούν κόκκινο, οι κκ Σαμαράς και Τσίπρας σπεύδουν στον Παπούλια. Ο μεν πρώτος για να διατηρήσει το θρόνο του, ο δε δεύτερος για να τον πετάξει μια ώρα νωρίτερα.
Τους ενδιαφέρουν μόνο οι εκλογές, είτε το να γίνουν, είτε όχι. Το ότι επικρατεί χάος, δεν τους απασχολεί. Το γεγονός πως σε αυτές τις ημέρες ίσως παίζονται πάρα πολλά για το μέλλον και την ακεραιότητα της χώρας, ούτε.
Για αυτό και η συναίνεση που πολλοί μας διαφημίζουν, δεν έχει καμία αξία. Η συναίνεση αποκτά αξία όταν λαμβάνει χώρα ανάμεσα σε ικανούς ή σε πολιτικούς με ανάστημα. Εδώ φαίνεται πως δεν ισχύει τίποτε από τα δύο.
Δυστυχώς η πατρίδα για άλλη μια φορά, ατύχησε και δυστύχησε να δει λάθος ανθρώπους σε λάθος θέσεις τις κρίσιμες ώρες.
Αντί να τρέχουν στο προεδρικό μέγαρο, θα έπρεπε να σπεύσουν στοΥΕΘΑ και να ακούσουν με προσοχή τους επιτελείς. Να καλέσουν άμεσα άξιους πρέσβεις όπως οι κκ Ζαχαράκης και Νεάρχου οι οποίοι διαθέτουν τεράστια εμπειρία και να τους ζητήσουν να συνεργαστούν. Να ενεργοποιήσουν όλο το διαθέσιμο δυναμικό της χώρας αλλά και προσωπικότητες που ζουν στο εξωτερικό και μπορούν να συνδράμουν. Να στρώσουν, τέλος πάντων, τον κώλο τους βρε αδερφέ και να σκεφτούν και κάτι άλλο πέρα από την εξουσία για την οποία τους τρέχουν τα σάλια.
Τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Η ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού τα καθιστά δυσκολότερα.