Η πρόσφατη επικοινωνιακή επιχείρηση της κυβέρνησης περί εξόδου από το Μνημόνιο, εκδίωξη της τρόικας κ.ο.κ. τερματίστηκε άδοξα με την εκτίναξη των spreads.
Επίπλαστα πρωτογενή πλεονάσματα, κολακευτικά σχόλια και δήθεν αναπτυξιακές προοπτικές πήγαν περίπατο κι αποδεικνύεται περίτρανα πως δε διαδραματίζουν κανέναν απολύτως ρόλο στο αν θα δανειστείς και πόσα θα κληθείς να επιστρέψεις.
Φυσικά ο Αντώνης Σαμαράς δε διδάχθηκε από το πάθημα (σκόπιμο ή μη) του συμφοιτητή και προκατόχου του, Γιώργου Παπανδρέου, το 2011 πριν τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Για όσους θυμούνται, και τότε τα spreads είχαν υποχωρήσει στις 599 μ.β. με τη χώρα να μην έχει συμπληρώσει έναμισυ χρόνο στο μνημόνιο. Ο τότε πρωθυπουργός τότε «έπαιξε» με το ή στηρίζετε τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ είτε πάμε σε εκλογές και τα spreads εκτινάχθηκαν σε σημείο που να μην είναι πια ορατά με γυμνό μάτι. Το ίδιο, δηλαδή την οδό της πολιτικής σκοπιμότητας, ακολούθησε και ο Σαμαράς απέναντι στον Τσίπρα.
Τη μόνη φορά που η Ελλάδα βγήκε στις αγορές σε αυτή την περίοδο ήταν και πάλι για λόγους εντυπωσιασμού φορτώνοντας το λαό με ένα πολύ υψηλότερο επιτόκιο από ότι δανείζεται σήμερα από την τρόικα.
Όμως τα spreads είναι πολύ λογικό να βρίσκονται στα ύψη, όποια ερμηνεία κι αν διαλέξουμε.
Αν για παράδειγμα υιοθετήσουμε το ότι όλη αυτή η ιστορία ήταν στημένη εξαρχής για να υποδουλωθεί η χώρα, θεωρούμε πως θα μας αφήσουν να ξεφύγουμε τόσο εύκολα; Ειδικά όταν δεν είμαστε πρόθυμοι να αναλάβουμε μεγάλα ρίσκα.
Αν πάλι όλα αυτά ήταν η νομοτελειακή διαδικασιακή αλυσίδα των παθογενειών της ελληνικής οικονομίας, ας αναρωτηθούμε τι άλλαξε στην Ελλάδα τα χρόνια του μνημονίου;
Πατάχθηκε η γραφειοκρατία; Όχι. Πλήθος χαρτοβασίλειου απαιτείται για την παραμικρή συναλλαγή, πράξη ή δραστηριότητα.
Περιορίστηκε το δημόσιο; Ούτε. Αχρηστες ΔΕΚΟ συνεχίζουν να μας φορτώνουν με ελλείμματα ενώ οι επικερδείς ξεπουλήθηκαν. Δεν έχουν εκδιωχθεί καν οι επίορκοι ενώ είναι έτσι φτιαγμένο το πλαίσιο ώστε η υπόθεση ενός επίορκου να διαρκέσει αρκετά χρόνια έως ότου τελεσιδικήσει.
Άνοιξαν τα κλειστά επαγγέλματα; Απαλλάχθηκαν οι επαγγελματίες από άχρηστα χαράτσια όπως αυτό του ΕΒΕΑ;
Διαπιστώθηκε προθυμία και αποφασιστικότητα για δίκαιες και ουσιαστικές λύσεις όσον αφορά τους οφειλέτες στο κράτος και τα ταμεία;
Καταδιώκει το κράτος κάθε είδος περιουσίας των πολιτών;
Η γειτονιά μας είναι γεμάτη χώρες που προσελκύουν τις επενδύσεις και τη δραστηριότητα με χαμηλούς συντελεστής όταν εμείς, εκτός των υψηλών συντελεστών, τιμωρούμε με τέλος επιτηδεύματος το φουκαρά μαγαζάτορα με τα γυναικεία ρούχα στη γωνία γιατί έχει το ...θράσος να επιχειρεί για να ζήσει ο ίδιος, τα παιδιά του, ο πιθανός υπάλληλός του και να ταΐσει και τον κρατικό κορβανά.
Είμαστε η χώρα που αντί να διορθωθεί, επέλεξε να περικόψει τους πάντες και τα πάντα.
Όποια ερμηνεία θέλετε διαλέγετε, αν και η αλήθεια νομίζω πως εδράζεται και στις δύο εκδοχές. Είχαμε δηλαδή τα χάλια μας αλλά πάρα ταύτα έπρεπε να βρεθούν και οι εντός των τειχών πρόθυμοι.
Μετά από όλα αυτά λοιπόν, ποιος θα δανείσει την Ελλάδα (και γιατί να ζει με δανεικά;) με χαμηλό επιτόκιο;
Κι εσείς που διαβάζετε, και κάποιοι από εσάς τη δανείσατε και αυτή σας ψαλίδησε τους κόπους μιας ζωής παραπέμποντας την είσπραξη των όποιων ελάχιστων σας έμειναν μετά το θάνατό σας, θα δανείζατε αυτή τη χώρα με αυτό το πολιτικό ανεπαρκές προσωπικό με όσο θελκτικό επιτοκιο κι αν σας προσέφεραν;