Αγαπητοί φίλοι,
Πορευόμαστε, σχεδόν αναπόφευκτα σε πρόωρες εκλογές, στο χειρότερο δυνατό πολιτικό και οικονομικό κλίμα και χωρίς δυστυχώς κανένα από τα κόμματα που πρωταγωνιστούν σ’ αυτές και κυριαρχούν στα ΜΜΕ, να λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Αλήθεια που αποκρύπτεται –για λόγους προφανώς δικών τους ισορροπιών και σκοπιμοτήτων- και από τους υπεύθυνους ευρωπαίους αξιωματούχους.
Η πραγματικότητα είναι ότι το πρόγραμμα προσαρμογής είχε ήδη –προ της έκρηξης της πολιτικής αστάθειας- εκτροχιαστεί στα πιο κρίσιμα σημεία του, στο δημοσιονομικό κενό, το χρέος και τις επενδύσεις.
Το ΑΕΠ το 2014, με βάση την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, μειώθηκε σε ευρώ κατά 3,5 δις και η όποια «ανάπτυξη» διαφημίζεται οφείλεται σε βαθύτατο αποπληθωρισμό (-2,5% αποπληθωριστής ΑΕΠ το 2014). Αυτό δεν είχε προβλεφθεί ούτε από την τρόικα ούτε από την κυβέρνηση. Επειδή όμως τόσο οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές, όσο και το χρέος είναι σε ευρώ, δημιουργήθηκε ένα πρόσθετο[1] μόνιμο δημοσιονομικό κενό για τα επόμενα χρόνια ύψους 1,5 δις ευρώ (από μικρότερο ΑΕΠ εισπράττονται αναγκαστικά λιγότεροι φόροι και εισφορές), ενώ και το χρέος εκτροχιάστηκε προς τα πάνω κατά 3,5 περίπου μονάδες του ΑΕΠ. Αναφέρω όλα αυτά τα οικονομικά στοιχεία εξαντλητικά γιατί σας αφορούν απολύτως. Γιατί –το έχετε πια καταλάβει- αφορούν αμέσως τα εισοδήματα του απλού πολίτη, από τον οποίο και αποκρύπτονται. Όπως αποκρύπτεται και το αίτιο της πτώσης που είναι η αποτυχία προσέλκυσης επενδύσεων, λόγω υπερφορολόγησης και αδιόρθωτα πελατειακού-συντεχνιακού κράτους, που στηρίζουν ομοθύμως με την πολιτική συμπεριφορά τους κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Το 2013 είχαμε ως ποσοστό του ΑΕΠ τις χαμηλότερες επενδύσεις στον κόσμο[2], μόλις 11%, έναντι 18% της ευρωζώνης και 22% παγκόσμιου μέσου όρου. Σ’ όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αβεβαιότητα για την πολιτική που θα ασκηθεί στα επόμενα χρόνια. Αβεβαιότητα που επιτείνεται από την απολύτως ανεύθυνη στάση της αντιπολίτευσης, που «μοιράζει» πάλι λεφτά που δεν υπάρχουν. Δημιουργείται έτσι ένα απολύτως εκρηκτικό μίγμα.
Τις επιπτώσεις όλων αυτών θα τις ζήσουμε αναπόφευκτα και στις επόμενες ημέρες και στην επόμενη διετία. Εφόσον το πολιτικό σύστημα αρνείται να πει την αλήθεια –και συνεπώς να συνεννοηθεί στοιχειωδώς- θα τις ζήσουμε μάλιστα με την μεγαλύτερη δυνατή βιαιότητα.
Τι θα συμβεί στη συνέχεια δεν γνωρίζουμε. Η ίδια η οικονομία, λόγω της εφιαλτικής ανεργίας και της πτώσης των τιμών, έχει τη δυνατότητα για λόγους καθαρά τεχνικούς –οι λεγόμενοι στα οικονομικά «αυτόματοι σταθεροποιητές»- να αντιδράσει και να πορευτεί καλά για μια τετραετία. Αν στοιχειωδώς είχε ακολουθηθεί μια σοβαρή μεταρρυθμιστική πολιτική από την αρχή της κρίσης αυτό θα είχε συμβεί εδώ και δύο χρόνια. Μακροχρόνια όμως βρισκόμαστε σε μια σοβαρή παγίδα που δημιουργεί ο τεράστιος αριθμός συνταξιούχων, σε σχέση με τον αριθμό των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα και το δημόσιο χρέος.
Ο συσχετισμός (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=659080), είναι καταθλιπτικός 2,8 εκ. απασχολούμενοι στον ιδιωτικό τομέα (περιλαμβάνονται και οι αγρότες) στηρίζουν 2,8 εκ. συνταξιούχους (εκ των οποίων οι 700 χιλ. από 25-65 ετών), 700 χιλ. απασχολούμενους στο ευρύτερο δημόσιο και 3,5 εκ. μη εργαζόμενους (άνεργοι, άνθρωποι εκτός αγοράς εργασίας κ.λπ.). Ταυτόχρονα οι τόκοι του υπέρογκου δημόσιου χρέους –που είναι πολύ χαμηλοί σήμερα- είναι δημοσιονομικά δυσβάστακτοι, παρά το γεγονός ότι έχουμε στα 140 περίπου δις περίοδο χάριτος 10 ετών. Όταν τελειώσει η περίοδος χάριτος μετά το 2022 και το χρέος περάσει σταδιακά στον ιδιωτικό τομέα, τότε θα ενεργοποιηθεί πλήρως η διπλή αυτή μακροχρόνια παγίδα στην οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία μεταξύ της «Χάρυβδης»[3] των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και της «Σκύλλας» του χρέους.
Πρόκειται για μια «εξίσωση» που το σημερινό πολιτικό σύστημα αδυνατεί να επιλύσει. Για αυτό και κρύβει την αλήθεια. Μια «εξίσωση» που για να λυθεί απαιτεί όλα αυτά που επί χρόνια έλεγε και λέει η Δράση. Δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών και των φόρων, κοινωνικό δίκτυ προστασίας μόνο για όσους έχουν πραγματικά ανάγκη (όχι συντάξεις π.χ. στα 50 ή στα 55 σε προνομιούχες συντεχνίες κ.λπ.), αποτελεσματικό και δίκαιο κράτος που θα έχει μόνιμο και αδυσώπητο πόλεμο στις πελατειακές σχέσεις και τις σχέσεις διαπλοκής. Δηλαδή οικονομική αποτελεσματικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη, που θα στηρίζονται στην αλήθεια και στο ρεαλισμό.
Η Δράση σε αντίθεση με τα κόμματα που σήμερα πρωταγωνιστούν είναι αποφασισμένη να συνεχίσει να λέει την αλήθεια και να ζητά από τους πολίτες να ορθώσουν το δικό τους ανάστημα και να σπάσουν το τείχος του ψεύδους και της παραπλάνησης που τους περιβάλει. Όποτε της δόθηκε η μικρή έστω στήριξη των πολιτών –όπως π.χ. στην εκστρατεία για τις ψευδο-αντικειμενικές αξίες όπου πετύχαμε τη σημαντική νίκη στο Συμβούλιο της Επικρατείας- έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι πολιτικά αποτελεσματική.
Η ελάχιστη κάλυψη από τα ΜΜΕ, οι εξ ίσου ελάχιστοι οικονομικοί μας πόροι και το γεγονός ότι δεν είμαστε στη Βουλή για να διαθέτουμε «πλήρους απασχόλησης» πολιτικά στελέχη, σημαίνει ότι η δύναμη της φωνής μας και η πολιτική μας επιρροή εξαρτάται από εσάς. Από τη δική σας συνεισφορά σε ανθρώπινους και υλικούς πόρους και τη δική σας στήριξη.
Θα με συγχωρέσετε που μιλώ για την δύσκολη αυτή πραγματικότητα αντί να περιορίζομαι σε ευχές για τις γιορτές. Η συγκυρία όμως είναι αμείλικτη. Σε κάθε περίπτωση πάντως ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι η οικογένεια, οι καλοί φίλοι, η αγάπη, η ανθρωπιά και η εσωτερική μας αξιοπρέπεια είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μας. Εύχομαι να χαρείτε με τους ανθρώπους σας αυτές τις γιορτές. Αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει. Χρόνια σας Πολλά.
Φιλικά,
Θόδωρος Σκυλακάκης
Πρόεδρος της Δράσης
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Ήδη το IMF από τον Ιούνιο μη υπολογίζοντας την πτώση του «ονομαστικού» ΑΕΠ, μιλούσε για δημοσιονομικό κενό και μη προσδιορισμένα μέτρα 2-3 δις το 2015 και 2016.
[2] Ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου.
[3] Όπως το μυθικό αυτό τέρας ρουφούσε ως δίνη τα πλοία και τους ναυτικούς, έτσι και οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ρουφούν τις πενιχρές αποταμιεύσεις της οικονομίας που θα έπρεπε να κατευθύνονται σε επενδύσεις και ανάπτυξη.