Η επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή Προέδρού της Δημοκρατίας,ανοίγει το δρόμο για ξεκαθάρισμα του σκοτεινού ορίζοντα στην πολιτική ζωή της χώρας.
Αν η σημερινή κυβέρνηση εξασφαλίσει τους 180 ψήφους για την εκλογή του Προέδρου, τότε θα συνεχιστεί η ευρω-μνημονιακή κατοχή για άλλο ένα χρόνο περίπου. Αν όχι, τότε θα οδηγηθούμε σε εκλογές με ισχυρή πιθανότητα έως βεβαιότητα να τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τότε ο Αλέξης Τσίπρας, θα κληθεί να απαντήσει στο απλό όσο και αμίληκτο δίλημμα. Ή θα συνεχίζει να υπακούει στις ευρωμνημονιακές εντολές και στην κατοχή της χώρας από το Βερολίνο ή θα αποτολμήσει την έξοδο από την καταστροφική ευρωζώνη, την έκδοση εθνικού νομίσματος, τη στάση πληρωμών, την αναδιαπραγμάτευση του χρέους, με παράλληλη αναζήτησης αποτελεσματικών διεθνών συμμαχιών.
Οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, δεν μπορεί να σταθεί αν δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο που ελπίζουμε ότι έχει καταρτίσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλματωδώς διογκούμενη σήμερα οργή και αντίσταση σε όλη την Ευρώπη ενάντια στην επικυριαρχία και την οδύνη που επιφέρει η επιθετική πρακτική και πολιτική του Βερολίνου, η σύγκρουση του νεο-Σουλτάνου Ερντογκάν με όλες σχεδόν τις δυνάμεις σε δύση, ανατολή και νότο, αποτελούν ένα αναπάντεχο σύμμαχο της χώρας μας για ρεαλιστικές πολιτικές ισορροπίες, προς όφελος του εθνικού συμφέροντος της χώρας μας. Ο παιδαριώδης παραλογισμός πως ο ΣΥΡΙΖΑ ή οποιαδήποτε πολιτική δύναμη, μπορεί να επιβάλλει αναδιάταξη της γερμανικής αδιαλλαξίας, αποτελεί ονειρική ουτοπία που δεν πείθει κανένα. Για αυτό σε τελευταία ανάλυση, δεν υπάρχει άλλη λύση από τη μετάβαση στη δραχμή με σχέδιο, με νοικοκυροσύνη, κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική ανασυγκρότηση και ομοψυχία.