Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι η Συρία είναι ως επί το πλείστον στρατιωτικά εξοπλισμένη από τη Ρωσία ούτε ότι η τελευταία μπορεί να τις έχει παρέξει διαφόρων ειδών βοήθειες με πρώτη και μεγαλύτερη την αποτροπή της στρατιωτικής επέμβασης τον Αύγουστο του 2013 μολονότι ήταν φανερό πως απουσίαζε η ζέση από τους περισσότερους.
Σήμερα όμως έχουμε μια πραγματικότητα.
Έχουμε μια Συρία με 200.000 νεκρούς και εκατομμύρια εκτοπισμένους. Στην εκπομπή του Νίκου Μάνεση "60' Ελλάδα" είδαμε ένα σύριο στρατηγό και ένα σύριο δάσκαλο να φυτοζωούν κάπου μεταξύ των ελληνοσκοπιανών συνόρων και έναν πατέρα να βλέπει τα παιδιά τους στο κινητό και να σπαράζει.
Για σκεφθείτε το όσοι τύχει να διαβάσετε αυτό το κείμενο κι έχετε μια αξιοπρεπή ζωή. Βάλτε λίγο τον εαυτό σας στη θέση τους.
Ας ρωτήσει κάποιον τον πολυδιαφημισμένο Πούτιν που με το να πει ΟΧΙ στον αγωγό του Κατάρ το 2009 ο Ασαντ υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της Ρωσίας, δεν πρέπει επιτέλους να λήξει ο πόλεμος και όλοι αυτοί οι διασκορπισμένοι να γυρίσουν στην πατρίδα τους, να κλάψουν τους νεκρούς τους, να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να πάρουν το δρόμο της προκοπής; Διότι είναι προκομένος λαός οι Σύριοι.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν υπάρχει ένας συνασπισμός υποκριτών που βομβαρδίζει στη σφαίρα της θεωρίας το ισλαμικό κράτος και το Ιράν που μόλις ξεκίνησε επιχειρήσεις. Λέμε υποκριτών διότι μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να σταθεί το ότι η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ είναι αντίπαλοι των τζιχαντιστών.
Την ίδια ώρα ο Ασαντ πολεμά με ότι έχει και δεν έχει σε εκατοντάδες μέτωπα.
Γιατί δεν του παρέχει σύγχρονα αεροσκάφη και επιθετικά όπλα;
Γιατί δε στέλνει 100 μαχητικά να επιχειρήσουν κατά των διάφορων ισλαμοφασιστών όπως η ISIL και η Al Nusra;
Γιατί δε δίνει μια επιπλέον χείρα βοήθειας σε μια χώρα που του στάθηκε;
Γιατί τα κομβόι των τζιχαντιστών που δεν ακουμπούν οι «συνασπισθέντες» δεν τα αποτελειώνει αυτός;
Γιατί περιορίζεται μόνο σε δηλώσεις και διαπιστώσεις;
Ας αναλογιστούν τα παραπάνω όσοι βλέπουν στο πρόσωπο του Πούτιν, ένα μεσσία για όλα τα δεινά.