Θα μπορούσε να γίνει και χριστουγεννιάτικο παραμύθι –προσαρμοσμένο στο γιορταστικό κλίμα των ημερών, στην εποχή του μεταμοντέρνου φαντασιακού, αφού αφορά τον χρυσό. Συμβαίνει όμως να είναι μια πραγματική ιστορία αψιμυθίωτου πολιτικού γκαγκστερισμού ( ή γκαγκστερικής πολιτικής) και διεκτραγωδεί τις περιπέτειες του μικρού αποθέματος χρυσού της εθνικής τράπεζας μιας άλλης ευρωπαϊκής χώρας-πειραματόζωο, της Ουκρανίας.
Το πρώτο επεισόδιο του απίθανου σήριαλ πρόβαλε αιφνίδια, σε κάποια δημοσιεύματα, στις 14 Μαρτίου, λίγες εβδομάδες μετά το πραξικόπημα και τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης στο Κίεβο, με την ακόλουθη είδηση:
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ένα μεταγωγικό αεροσκάφος χωρίς διακριτικά, προσγειώθηκε στις 2 το πρωί της 11 Μαρτίου στο αεροδρόμιο Μπόριστολ του ανατολικού Κιέβου, όπου είχαν έλθει και περίμεναν τέσσερα φορτηγά αυτοκίνητα και δύο μίνιβαν χωρίς πινακίδες.
Από το αεροπλάνο κατέβηκαν 15 άνδρες με μαύρες στολές και αλεξίσφαιρα γιλέκα, μερικοί οπλισμένοι με αυτόματα, και άρχισαν την μεταφόρτωση. Μετέφεραν στο αεροπλάνο 40 βαρειά κιβώτια. Προς το τέλος της διαδικασίας, έφθασε άγνωστος άνδρας και επιβιβάσθηκε στο αεροσκάφος. Η όλη επιχείρηση τελείωσε ταχύτατα και το αεροπλάνο απογειώθηκε, υπό «συνθήκες εκτάκτου ανάγκης», όπως ανέφερε αργότερα το προσωπικό του αεροδρομίου. Πληροφορίες προσέθεταν ότι η εντολή προήλθε προσωπικά από τον νέο πρωθυπουργό Γιάτσενιουκ, ( τον εκλεκτό της κ. Βικτώρια Νούλαντ, Βοηθου ΥΠΕΞ των ΗΠΑ).
Περί το μεσημέρι, υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε ότι « σύμφωνα με απόφαση της νέας κυβέρνησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν την φύλαξη όλων των αποθεμάτων χρυσού της Ουκρανίας». Παρά το περίεργο χαρακτήρα της -στο κλίμα της διεθνούς αίσθησης από το αποκαλυπτικό τηλεφώνημα της Βικτώριας Νούλαντ- η είδηση δεν διαψεύσθηκε. Και εκπρόσωπος της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας, όταν ρωτήθηκε, παρέπεμψε για την απάντηση στον εκπρόσωπο της Εθνικής Τράπεζας της Ουκρανίας.
Το πρώτο αυτό επεισόδιο έκλεισε- με πολλά ερωτηματικά, θαυμαστικά και αποσιωπητικά- σε αμερικανικές οικονομικές ιστοσελίδες, για να επισκιασθεί αργότερα με διάφορα άλλα περίεργα περί τη φύλαξη χρυσού στο υπόγειο θησαυροφυλάκιο της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας (FED) -που συγκοινωνεί (όπως λέγεται) με το αντίστοιχο της Γκόλντμαν Σακχς:
Πρώτα, το αίτημα της Γερμανίας για τον επαναπατρισμό 300 τόννων από τα αποθέματα της σε χρυσό, σκόνταψε σε αμερικανική αμηχανία, κωλυσιεργία και σε πληροφορίες ότι μόνο πολύ μικρό μέρος μπορεί να επιστραφεί αμέσως και πως ο τμηματικός επαναπατρισμός μπορεί να γίνει ως το 2030. Μετά κάποια περίοδο ακολούθησε η είδηση ότι το Βερολίνο εγκατέλειψε την ιδέα επαναπατρισμού του γερμανικού χρυσού...
΄Επειτα προβλήθηκε το θέμα και το δημοψήφισμα για τον επαναπατρισμό του εθνικού χρυσού της Ελβετίας, το οποίο τελικά ηττήθηκε στις κάλπες, μετά από κυριολεκτική σταυροφορία του διοικητή της κεντρικής τράπεζας, ο οποίος και από άμβωνος τις Κυριακές στις εκκλησίες (!) εκήρυττε πως θα εβλάπτετο η οικονομία της χώρας από κίνηση συσχετισμού του νομίσματος με τον χρυσό.
Ακολούθησε η εντυπωσιακή αποκάλυψη πως η Ολλανδία, με μυστική επιχείρηση, είχε επαναπατρίσει 122 τόννους του εθνικού χρυσού, διά θαλάσσης, από το θησαυροφυλάκιο της FED στη Ν. Υόρκη.
Την ίδια περίοδο, προ μηνός δηλαδή, έχουμε και το δεύτερο επεισόδιο του «θρίλερ» γύρω από τούς 40 τόννους χρυσου, που βρίσκονταν στην Εθνική Τράπεζα της Ουκρανίας πριν από το πραξικόπιμα του Φεβρουαρίου στην Ουκρανία: Η διοικητής της Εθνικής ουκρανικής Τράπεζας, σε τηλεοπτική συνέντευξή της, προβαίνει στην εκρηκτική αποκάλυψη ότι: «Στο θησυροφυλάκιο της κεντρικής τράπεζας ουσιαστικά δεν έχει απομείνει χρυσός. Απομένουν κάτι υπόλοιπα χρυσού, που όμως δεν ξεπερνούν το 1% των αποθεμάτων.»
΄Οπως ήταν φυσικό η έκρηξη συγκλόνισε την κοινή γνώμη και στις αρχές του Δεκεμβρίου οδήγησε στην άσκηση δίωξης κατά της διοικητού της κεντρικής τράπεζας για κατάχρηση εξουσίας και επιζήμια χρήση του λειτουργήματός της, κατά το άρθρο 364 του ποινικού κώδικα -μετά από την τρίτη εναντίον της αγωγή δικηγόρου για τους χειρισμούς της σε βάρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας. Οι δύο προηγούμενες είχαν απορριφθεί.
Χθές, ως κερασάκι στη χριστουγενιάτικη τούρτα, έσκασε το εντυπωσικότερο πυροτέχνημα αυτής της ουκρανικής ιστορίας... για αγρίους: Οι τελευταίες ράβδοι χρυσού που απέμεναν από τα αποθέματα της Ουκρανίας είναι μολύβι! Μολύβι επιχρυσωμένο...
Η σχετική είδηση στο Μπλούμπεργκ αναφέρει ότι η ουκρανική εισαγγελική αρχή κίνησε ποινική ανάκριση μετά από την ανακάλυψη ότι ορισμένες ράβδοι χρυσού, αποθηκευμένες σε θησαυροφυλάκιο της κεντρικής τράπεζας, στην Οδησσό, αποδείχθηκε πως ήταν χρωματισμένος μόλυβδος.»
΄Οπως εξηγεί το Μπλούμπεργκ για την απάτη καταζητείται υπάλληλος της κεντρικής τράπεζας, οποίος εισήγε επιχρυσωμένες πλάκες μολύβδου στο θησαυροφυλάκιο, καταγράφοντάς της ως χρυσό και ο οποίος, κατά πληροφορίες ουκρανικής εφημερίδας, έχει καταφύγει στην Κριμαία.
Αλλά δεν πρόκειται για σκάνδαλο... ενός υπαλλήλου. Ο Υποδιοικητής της κεντρικής Τράπεζας, Ολεξάντερ Πυσαρούκ, ανακοίνωσε: «Συνάγουμε τα συμπεράσματά μας, που περιλαμβάνουν την αλλαγή των διαδικασιών. Στο εξής η τράπεζα θα παύσει να αγοράζει χρυσό από το κοινό.»
Δήλωση πού αποκαλύπτει πως μέχρι τον Δεκέμβριο η τράπεζα ήταν ικανή να αγοράζει, χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο γνησιότητας, από οποιονδήποτε επιτήδειο (με ενδοτραπεζικό συνεργάτη) επιχρυσωμένο μόλυβδο κατά πλάκες...και να ανταλλάσσει έτσι τα υπόλοιπα ευρώ η δολλάριά της σε μολύβι χυμένο.
Το αστεράκι ελπίδας στην κορυφή του δέντρου αυτής της σκοτεινής χριστουγεννιάτικης ουκρανικής νύχτας είναι η (κακεντρεχής;) σκέψη ότι μπορεί ανάμεσα στις 40 βαρειές κάσες που μετέφεραν οι δεκαπέντε μαυροφορεμένοι βαστάζοι στο αεροπλάνο της δημοκρατίας, προς το θησαυροφυλάκιο της FED στη Νέα Υόρκη, να υπάρχουν και μερικές με αστραφτερό... μολύβι.