Αρκετή συζήτηση γίνεται τελευταία σχετικά με φημολογούμενη συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ να ενσωματώσει στα ψηφοδέλτιά του τη ΔΗΜΑΡ στις προσεχείς εθνικές εκλογές.
Δε γνωρίζω κατά πόσο είναι καλό για τον Αλέξη Τσίπρα να ενσωματώσει τη ΔΗΜΑΡ, πρώτον διότι πολιτικά η τελευταία εκπροσωπεί πλέον μερικές ελάχιστες χιλιάδες και δεν του προσδίδει κάποια δυναμική αλλά κυρίως, η συμμετοχή της στη συγκυβέρνηση ψηφίζοντας για ένα χρόνο «Ναι σε όλα» μέχρι και περιορισμένη ζημιά είναι δυνατή να προκαλέσει.
Ωστόσο ο βασικός λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να καλοσκεφθεί την όποια κίνησή του είναι το γεγονός πως ο Κουβέλης από το ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησε το 2010 μαζί με άλλους τρεις βουλευτές για να δημιουργήσει τη ΔΗΜΑΡ και σε δεύτερο χρόνο να διαλύσει το ΣΥΡΙΖΑ.
Ας μην ξεχνάμε πως στο ενδιάμεσο και όσο η ΔΗΜΑΡ μετρούσε δημοσκοπικά (όπως κάτι 10,70% που της έδιναν κάποιες μετρήσεις στις αρχές του 2012) ούτε λόγος για ΣΥΡΙΖΑ και συνεργασίες.
Είναι σαρξ εκ της σαρκός του.
Βέβαια η ΔΗΜΑΡ τα έκανε θάλασσα και τώρα ο κυρ Φώτης αναζητά τρόπο να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα.
Ο Κουβέλης ότι ήταν να δώσει, το έδωσε. Ένα γενικό διαπιστωτικό λόγο γεμάτο με ευχολόγια στόχων και δίχως οδικό χάρτη για την επίτευξή τους.
Αν λοιπόν ο Τσίπρας τον υποδεχθεί θα φανεί μεγάλο κορόιδο όταν με λίγες διαφορετικές κινήσεις, η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε τώρα να είναι στον προθάλαμο της εξουσίας αντί για το ΣΥΡΙΖΑ και επιπλέον ποιος τον διαβεβαιώνει ότι δε θα τον ξαναπουλήσει;