Του Στρατή Μαζίδη
Δυστυχώς, το νεοδημοκρατικό επιχείρημα της πολυγλωσσίας του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τα οικονομικά του σχέδια, δείχνει να επαληθεύεται.
Από τους πολιτικά άχρηστους της Νέας Δημοκρατίας που έστειλαν κόσμο στην ανεργία και τη μετανάστευση, στους μαθητευόμενους μάγους της Κουμουνδούρου που σκαμπανεβάζουν το αφορολόγητο της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και προτείνουν την επιβολή εισφοράς σε όλες ανεξαιρέτως τις τραπεζικές συναλλαγές.
Ρωτώντας μάλιστα την άποψη φίλου - στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα αυτό, η απάντηση μεταξύ σοβαρού κι αστείου ήταν «Γιατί; Δεν υπάρχει ο ΦΠΑ;».
Μόνο που δεν είναι αστείο.
Θα βάζει ο πατέρας στο παιδί που σπουδάζει στην επαρχία χρήματα, εισφορά.
Θα κάνει ανάληψη το παιδί, εισφορά.
Θα πληρώνεις τους φόρους σου, εισφορά.
Θα ανταποκρίνεσαι στις ασφαλιστικές σου υποχρεώσεις, εισφορά.
Θα εξοφλείς ένα τιμολόγιο, εισφορά.
Κι όσο κι αν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διαψεύδει, αυτοακυρώνεται καθώς ακόμη και τώρα στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ η επίμαχη πρόταση εξακολουθεί να υπάρχει.
Το μέγεθος της εισφοράς όσο και το αν τελικά θα επιβληθεί, ουδεμία σημασία έχουν. Πρωτίστως μετρά το ότι νοσηρός εγκέφαλος το συνέλαβε, το παρουσίασε, έγινε δεκτό και βγήκε προς διαβούλευση.
Μετά λοιπόν την υπερφορολόγηση και τον ΕΝΦΙΑ, το ΕΜΜΕΣΟ ΚΟΥΡΕΜΑ του υστερήματος και των οικονομιών μιας ζωής του έλληνα, προτείνεται να συνεχιστεί με ένα μπαμπέσικο, καθεστωτικό, φασιστικό φόρο.
Ένας ακόμη φόρος πάνω στην τσακισμένη οικονομική δραστηριότητα που έχει πια γονατίσει.
Οι χρηματοδότες του σαθρού κράτους της σπατάλης, των διορισμών και των κομματικών στρατών θα παραμείνουν τα συνήθη υποζύγια.
Φοβερή αριστερή πολιτική να προτείνεις στο λαό «να σε κλέβω λίγο λίγο;»
Η αποθέωση του κρατικού παρεμβατισμού, η επαλήθευση ότι ούτε οι επόμενοι έχουν αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους φθάσαμε ως εδώ και η απογοήτευση πως δεν υπάρχει μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη να βγάλει τον τόπο από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
Από τη μια ψυχολογικοί τρομοκράτες που μετρήθηκαν και βρέθηκαν ολίγοι και από την άλλη αναποφάσιστοι που δεν μπορούν ούτε μεταξύ τους να συνεννοηθούν στο τι θα λένε προς τα έξω. Τουλάχιστον δεν κρύβονται.
Ωστόσο, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Δυστυχώς, το νεοδημοκρατικό επιχείρημα της πολυγλωσσίας του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τα οικονομικά του σχέδια, δείχνει να επαληθεύεται.
Από τους πολιτικά άχρηστους της Νέας Δημοκρατίας που έστειλαν κόσμο στην ανεργία και τη μετανάστευση, στους μαθητευόμενους μάγους της Κουμουνδούρου που σκαμπανεβάζουν το αφορολόγητο της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και προτείνουν την επιβολή εισφοράς σε όλες ανεξαιρέτως τις τραπεζικές συναλλαγές.
Ρωτώντας μάλιστα την άποψη φίλου - στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα αυτό, η απάντηση μεταξύ σοβαρού κι αστείου ήταν «Γιατί; Δεν υπάρχει ο ΦΠΑ;».
Μόνο που δεν είναι αστείο.
Θα βάζει ο πατέρας στο παιδί που σπουδάζει στην επαρχία χρήματα, εισφορά.
Θα κάνει ανάληψη το παιδί, εισφορά.
Θα πληρώνεις τους φόρους σου, εισφορά.
Θα ανταποκρίνεσαι στις ασφαλιστικές σου υποχρεώσεις, εισφορά.
Θα εξοφλείς ένα τιμολόγιο, εισφορά.
Κι όσο κι αν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διαψεύδει, αυτοακυρώνεται καθώς ακόμη και τώρα στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ η επίμαχη πρόταση εξακολουθεί να υπάρχει.
Το μέγεθος της εισφοράς όσο και το αν τελικά θα επιβληθεί, ουδεμία σημασία έχουν. Πρωτίστως μετρά το ότι νοσηρός εγκέφαλος το συνέλαβε, το παρουσίασε, έγινε δεκτό και βγήκε προς διαβούλευση.
Μετά λοιπόν την υπερφορολόγηση και τον ΕΝΦΙΑ, το ΕΜΜΕΣΟ ΚΟΥΡΕΜΑ του υστερήματος και των οικονομιών μιας ζωής του έλληνα, προτείνεται να συνεχιστεί με ένα μπαμπέσικο, καθεστωτικό, φασιστικό φόρο.
Ένας ακόμη φόρος πάνω στην τσακισμένη οικονομική δραστηριότητα που έχει πια γονατίσει.
Οι χρηματοδότες του σαθρού κράτους της σπατάλης, των διορισμών και των κομματικών στρατών θα παραμείνουν τα συνήθη υποζύγια.
Φοβερή αριστερή πολιτική να προτείνεις στο λαό «να σε κλέβω λίγο λίγο;»
Η αποθέωση του κρατικού παρεμβατισμού, η επαλήθευση ότι ούτε οι επόμενοι έχουν αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους φθάσαμε ως εδώ και η απογοήτευση πως δεν υπάρχει μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη να βγάλει τον τόπο από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
Από τη μια ψυχολογικοί τρομοκράτες που μετρήθηκαν και βρέθηκαν ολίγοι και από την άλλη αναποφάσιστοι που δεν μπορούν ούτε μεταξύ τους να συνεννοηθούν στο τι θα λένε προς τα έξω. Τουλάχιστον δεν κρύβονται.
Ωστόσο, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.