Του Στάθη Διομήδη
Με μια ανήκουστη προσωπική επιλογή ο κος Σαμαράς προσπάθησε να αμαυρώσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Αρνούμενος να αποδεχτεί ότι ηττήθηκε κατά κράτος από έναν 40χρονο νέο, ο οποίος είναι και Αριστερός συνάμα, δεν πήγε στο Μαξίμου να παραδώσει στο νέο Πρωθυπουργό, και έστειλε κάποιον γραμματέα του. Μια επιλογή που εξόργισε το σύνολο του Ελληνικού Λαού. Μια επιλογή που δείχνει μια τρομακτική ανασφάλεια αλλά και έναν κομπλεξισμό που ξαφνιάζει.
Είναι βέβαια γνωστή δημόσια η απαξία του για το διάλογο και τους θεσμούς. Ως Πρωθυπουργός δεν απάντησε σε καμιά κοινοβουλευτική ερώτηση, δεν εμφανιζόταν στην ολομέλεια παρά μόνο για να ψηφίσει και όπως λένε οι άσπονδοι «φίλοι του» έχει περισσότερες παρουσίες στο καφενείο της Βουλής από ότι στην ολομέλεια. Όσο δε για debate ούτε λόγος, Ακόμη και τις προγραμματισμένες συνεντεύξεις, τις ακύρωσε. Εκτός από εκείνη την περιβόητη σε δύο «δημοσιογράφους» της ΝΕΡΙΤ.
Ο κος Σαμαράς επέλεξε να μην παραδώσει την Πρωθυπουργία στον κο Τσίπρα θεωρώντας βιλαέτι του το θεσμικό του ρόλο. Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικού πολιτισμού. Είναι θέμα Συνταγματικής τάξης, Δημοκρατίας και θεσμών.
Σε όλες τις εκλογές από τη μεταπολίτευση και μετά οι απερχόμενοι Πρωθυπουργοί παρέδιδαν στους επόμενους και τους ενημέρωναν για τα Εθνικά θέματα αλλά και για ζητήματα υψίστης σημασίας. Ακόμη και στις πιο σκληρές εκλογές που διεξήχθησαν (1981, 1989, 1993).
Δυστυχώς ο κος Σαμαράς αποδείχθηκε μικρόψυχος και μικρόνους. Φοβήθηκε την εικόνα του απερχόμενου. Θεωρεί πιο σωστό να μείνει η εικόνα του να φεύγει νύχτα και κρυφά από το Μαξίμου. Αρνήθηκε να αποδεχθεί το εκλογικό αποτέλεσμα. Με την κίνησή αυτή επικροτεί τις πρόσφατες εμφυλιοπολεμικές δηλώσεις του κου Βορίδη ότι: «τη χώρα δεν θα την παραδώσει στην Αριστερά» συμπληρώνοντας ότι «δεν πρόκειται να τους αφήσουμε, ό,τι και αν είναι αυτό που χρειάζεται να κάνουμε». Ακόμη και η επιλογή στενών συνεργατών του όπως ο κος Μπαλτάκος, ο κος Βορίδης και ο κος Γεωργιάδης είναι δείγμα συμπεριφοράς και πρακτικής.
Όπως έχει γίνει γνωστό, στη Νέα Δημοκρατία υπάρχουν πολλοί που τους εξόργισε αυτή η συμπεριφορά και θα αντιδράσουν τις επόμενες ημέρες εξοβελίζοντας τακτικές και συμπεριφορές παλαιότερων σκοτεινών εποχών.
Ο κος Σαμαράς τόσο με τη δήλωσή του για την ήττα του όσο και με την χθεσινή αήθη συμπεριφορά του δίνει τον τόνο της αντιπολίτευσης που προτίθεται να ακολουθήσει. Φόβος, τρομοκρατία, διχασμός, απαξίωση θεσμών και απαξίωση πολιτισμού. Αμετανόητος παραμένει στη διχαστική φιλοσοφία των μιασμάτων. Συνεχίζει μια διχαστική τακτική που την ξεκίνησε ως Πρωθυπουργός την χρησιμοποίησε προεκλογικά και τώρα πλέον δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο χάνοντας και την ψυχραιμία του.
Από τη μια ο κος Σαμαράς συμπεριφέρεται με αυτόν τον ανήκουστο και διχαστικό τρόπο και από την άλλη, «Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων» δηλώνει ότι θα συγκροτήσει ο Πρωθυπουργός κος Τσίπρας. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες…