Του Στρατή Μαζίδη
Μια αρχική πολιτική παρατήρηση των πρώτων ημερών της νέας κυβέρνησης είναι η σκληρή πολεμική που δέχεται από τον αρχηγό του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη.
Η πρώτη εξήγηση είναι η αποτυχία του Σταύρου Θεοδωράκη να επιτύχει δύο πράγματα για τα οποία άλλωστε και πολιτικά κατασκευάστηκε. Το πρώτο να κόψει τρίτος το νήμα και το δεύτερο να συγκυβερνήσει με το "έτσι θέλω" (ή μήπως "έτσι θέλουν κάποιοι";) με το ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πρώτη περίπτωση παρά το πρωτοφανές σπρώξιμο από όλα τα συστημικά ΜΜΕ και το γεγονός ότι οι αντίπαλοί του έκαναν προεκλογικό αγώνα με τηλεκάρτες από τη φυλακή, τερμάτισε τέταρτος και ένας Θεός γνωρίζει πόσο πιο τέταρτος θα ερχόταν αν οι χρυσαυγίτες ήταν εκτός Κορυδαλλού.
Στη δεύτερη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διεμήνυαν από την πρώτη στιγμή ότι δεν επιθυμούν ποτάμια που αρδεύουν μνημονιακά χωράφια.
Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη, επιπλέον εξήγηση που μπορεί να ερμηνεύει την οργή του σακιδιοφόρου Θεοδωράκη σε βάρος ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο οποίος ενδεχομένως φοβάται πως το πικ νικ στο Ποτάμι θα λήξει άδοξα.
Το Ποτάμι είναι μια σύνθεση πολλών και ετερόκλητων στοιχείων. Σε κάθε όμως περίπτωση παρατηρεί κανείς στην ανθρωπογεωγραφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κάτι ενδιαφέρον. Κάτι πασοκο-αριστερό:
1. Σπύρος Λυκούδης πρώην Δημάρ
2. Γρηγόρης Ψαριανός πρώην Δημάρ
3. Χάρης Θεοχάρης πρώην Πασόκ
4. Γιώργος Αμυράς πρώην ΝΔ διορισμένος στην ΕΡΤ επί Κώστα Καραμανλή, διορισμένος στην ΝΕΡΙΤ απο Σαμαρά, υποψήφιος ευρωβουλευτής του στις ευρωεκλογές του 2014
5. Αντιγόνη Λυμπεράκη, ΔΡΑΣΗ, πρώην Αριστερή
6. Σταύρος Δανέλλος πρώην Πασόκ
7. Ιάσων Φωτήλας, γιός πρώην υπουργού του Πασόκ
8. Κυριάκος Χαρακιώτης, πρώην δήμαρχος Δράμας με το Πασόκ
9. Νίκος Νυφούδης υποψήφιος δύο φορές για δήμαρχος με το Πασόκ στη Πυλαία (2010 και 2014)
10. Κατερίνα Μάρκου, πρώην ΔΗΜΑΡ
Τι παρατηρείτε;
Ετερόκλητα στοιχεία που η μοίρα τα έφερε όλα μαζί να κολυμπούν στο Ποτάμι. Το θέμα είναι ως πότε;
Πόσο ήσυχος λοιπόν μπορεί να κοιμάται το βράδυ ένας αρχηγός κόμματος όταν η ραχοκοκαλιά του απαρτίζεται από στελέχη που η σταθερότητα δεν είναι το πιο δυνατό τους σημείο στη μέχρι σήμερα πολιτική τους σταδιοδρομία; Πρώην κνίτισσα κι αργότερα αντιπρόεδρος στη Δράση, πρώην ΔΗΜΑΡίτες, πρώην πασόκοι, πρώην ανεξάρτητοι υπ. δήμαρχοι και μετέπειτα πρώην υπ. νεοδημοκράτες ευρωβουλευτές.
Μάλλον για παλάτι χτισμένο στη άμμο μου μοιάζει. Για αυτό ο Σταύρος Θεοδωράκης πάλεψε με νύχια και με δόντια να μπει στην κυβέρνηση, ώστε όταν τυχόν φυσήξει ο βοριάς να μην το κάνει συντρίμμια κομμάτια.
Και ποιος είναι ο βοριάς;
Μια πιθανή κυβερνητική αστάθεια που θα οδηγήσει στην έξοδο του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση. Οι θεωρητικές διαφορές ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν είναι ούτε λίγες ούτε αμελητέες. Αν το αναλογιστείτε, έχουμε αυτή τη στιγμή ένα δύσκολο κυβερνητικό πείραμα. Κι υπήρχαν κάποιοι πρόθυμοι να επαναφέρουν την αυτοδυναμία στον Αλέξη Τσίπρα σε περίπτωση ανάγκης; Ήδη τα πρώτα σενάρια συνομωσίας έχουν κάνει την εμφάνισή τους και το ασταθές της πολιτικής διαδρομής της πλειοψηφίας των βουλευτών του Ποταμιού αποτελεί μια πάρα πολύ καλή μαγιά για να ...φουσκώσουν οι φήμες.
Ας μη μας διαφεύγει ότι πρώτος το δρόμο άνοιξε και επίσημα ο ίδιος ο αρχηγός προεκλογικά, οπότε η όποια κίνηση, αν χρειαστεί, θα είναι και πολιτικά νομιμοποιημένη. Ωστόσο εκτιμώ ότι ένα πρώτο δείγμα θα είναι αν η έλλειψη ομοιογένειας της Κ.Ο. του κόμματος αποδειχθεί στην πράξη. Δε θα είναι και η πρώτη φόρα που θα ανεξαρτητοποιούνται κάποιοι αν κρίνουν ότι κινδυνεύουν να "πνιγούν" προκειμένου να επιβιώσουν πιανόμενοι από κάποιο άλλο κλαδί αργότερα...
Μια αρχική πολιτική παρατήρηση των πρώτων ημερών της νέας κυβέρνησης είναι η σκληρή πολεμική που δέχεται από τον αρχηγό του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη.
Η πρώτη εξήγηση είναι η αποτυχία του Σταύρου Θεοδωράκη να επιτύχει δύο πράγματα για τα οποία άλλωστε και πολιτικά κατασκευάστηκε. Το πρώτο να κόψει τρίτος το νήμα και το δεύτερο να συγκυβερνήσει με το "έτσι θέλω" (ή μήπως "έτσι θέλουν κάποιοι";) με το ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πρώτη περίπτωση παρά το πρωτοφανές σπρώξιμο από όλα τα συστημικά ΜΜΕ και το γεγονός ότι οι αντίπαλοί του έκαναν προεκλογικό αγώνα με τηλεκάρτες από τη φυλακή, τερμάτισε τέταρτος και ένας Θεός γνωρίζει πόσο πιο τέταρτος θα ερχόταν αν οι χρυσαυγίτες ήταν εκτός Κορυδαλλού.
Στη δεύτερη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διεμήνυαν από την πρώτη στιγμή ότι δεν επιθυμούν ποτάμια που αρδεύουν μνημονιακά χωράφια.
Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη, επιπλέον εξήγηση που μπορεί να ερμηνεύει την οργή του σακιδιοφόρου Θεοδωράκη σε βάρος ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο οποίος ενδεχομένως φοβάται πως το πικ νικ στο Ποτάμι θα λήξει άδοξα.
Το Ποτάμι είναι μια σύνθεση πολλών και ετερόκλητων στοιχείων. Σε κάθε όμως περίπτωση παρατηρεί κανείς στην ανθρωπογεωγραφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κάτι ενδιαφέρον. Κάτι πασοκο-αριστερό:
1. Σπύρος Λυκούδης πρώην Δημάρ
2. Γρηγόρης Ψαριανός πρώην Δημάρ
3. Χάρης Θεοχάρης πρώην Πασόκ
4. Γιώργος Αμυράς πρώην ΝΔ διορισμένος στην ΕΡΤ επί Κώστα Καραμανλή, διορισμένος στην ΝΕΡΙΤ απο Σαμαρά, υποψήφιος ευρωβουλευτής του στις ευρωεκλογές του 2014
5. Αντιγόνη Λυμπεράκη, ΔΡΑΣΗ, πρώην Αριστερή
6. Σταύρος Δανέλλος πρώην Πασόκ
7. Ιάσων Φωτήλας, γιός πρώην υπουργού του Πασόκ
8. Κυριάκος Χαρακιώτης, πρώην δήμαρχος Δράμας με το Πασόκ
9. Νίκος Νυφούδης υποψήφιος δύο φορές για δήμαρχος με το Πασόκ στη Πυλαία (2010 και 2014)
10. Κατερίνα Μάρκου, πρώην ΔΗΜΑΡ
Τι παρατηρείτε;
Ετερόκλητα στοιχεία που η μοίρα τα έφερε όλα μαζί να κολυμπούν στο Ποτάμι. Το θέμα είναι ως πότε;
Πόσο ήσυχος λοιπόν μπορεί να κοιμάται το βράδυ ένας αρχηγός κόμματος όταν η ραχοκοκαλιά του απαρτίζεται από στελέχη που η σταθερότητα δεν είναι το πιο δυνατό τους σημείο στη μέχρι σήμερα πολιτική τους σταδιοδρομία; Πρώην κνίτισσα κι αργότερα αντιπρόεδρος στη Δράση, πρώην ΔΗΜΑΡίτες, πρώην πασόκοι, πρώην ανεξάρτητοι υπ. δήμαρχοι και μετέπειτα πρώην υπ. νεοδημοκράτες ευρωβουλευτές.
Μάλλον για παλάτι χτισμένο στη άμμο μου μοιάζει. Για αυτό ο Σταύρος Θεοδωράκης πάλεψε με νύχια και με δόντια να μπει στην κυβέρνηση, ώστε όταν τυχόν φυσήξει ο βοριάς να μην το κάνει συντρίμμια κομμάτια.
Και ποιος είναι ο βοριάς;
Μια πιθανή κυβερνητική αστάθεια που θα οδηγήσει στην έξοδο του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση. Οι θεωρητικές διαφορές ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν είναι ούτε λίγες ούτε αμελητέες. Αν το αναλογιστείτε, έχουμε αυτή τη στιγμή ένα δύσκολο κυβερνητικό πείραμα. Κι υπήρχαν κάποιοι πρόθυμοι να επαναφέρουν την αυτοδυναμία στον Αλέξη Τσίπρα σε περίπτωση ανάγκης; Ήδη τα πρώτα σενάρια συνομωσίας έχουν κάνει την εμφάνισή τους και το ασταθές της πολιτικής διαδρομής της πλειοψηφίας των βουλευτών του Ποταμιού αποτελεί μια πάρα πολύ καλή μαγιά για να ...φουσκώσουν οι φήμες.
Ας μη μας διαφεύγει ότι πρώτος το δρόμο άνοιξε και επίσημα ο ίδιος ο αρχηγός προεκλογικά, οπότε η όποια κίνηση, αν χρειαστεί, θα είναι και πολιτικά νομιμοποιημένη. Ωστόσο εκτιμώ ότι ένα πρώτο δείγμα θα είναι αν η έλλειψη ομοιογένειας της Κ.Ο. του κόμματος αποδειχθεί στην πράξη. Δε θα είναι και η πρώτη φόρα που θα ανεξαρτητοποιούνται κάποιοι αν κρίνουν ότι κινδυνεύουν να "πνιγούν" προκειμένου να επιβιώσουν πιανόμενοι από κάποιο άλλο κλαδί αργότερα...