Όταν πρωτοδιάβασα χθες την είδηση περί μεταγραφής της Αντζελας Γκερέκου στη Νέα Δημοκρατία, βρήκα τη σελίδα της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης όπου υπήρχε ανακοίνωση τριών ημερών στην οποία δήλωνε πως θα ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ.
Τελικά όπως απεδείχθη, η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όπως κανείς μπορεί να υποδύεται διάφορους ρόλους στην επαγγελματική του ζωή και να αλλάζει θιάσους, το ίδιο μπορεί να κάνει και με την πολιτική. Μάλιστα μας έπαιξε και ένα δράμα ότι δεν ήθελε να πάρει μέρος στο σπαρακτικό εμφύλιο ΠΑΣΟΚ - ΚΙΔΗΣΟ.
Παράλληλα έχουμε και το Βασίλη Οικονόμου. Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, που ανεξαρτητοποιήθηκε από τους πρώτους μαζί με το Γιάννη Δημαρά όταν καταψήφισαν τα μνημόνια. Μαζί έφτιαξαν το ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ και στη συνέχεια διασπάστηκαν. Ο Οικονόμου κατέληξε στη ΔΗΜΑΡ με την οποία και εξελέγη. Από αντιμνημονιακός, στήριξε τον πρώτο χρόνο μια μνημονιακή κυβέρνηση. Αργότερα ανεξαρτητοποιήθηκε κι αυτός και τώρα σε εκλόγιμη θέση στο επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Πολιτική πορνεία των Γκερέκου - Οικονόμου του υπονόμου. Αναγούλα, σιχαμάρα, αηδία.
Σοσιαλιστές, φιλελεύθεροι, κεντροδεξιοί, μνημονιακοί, αντιμνημονιακοί, αριστεροί... Κολοκύθια τούμπανα.
Πολιτικά ενδύματα είναι όλα αυτά που τα φορούν οι ενδιαφερόμενοι ανάλογα με τις επικρατούσες πολιτικές καιρικές συνθήκες.
ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ. Να τους μαυρίσουμε όλους αυτούς τους επαγγελματίες της πολιτικής στις εκλογές. Να πάνε σπίτια τους. Να μάθουν πάλι να επιβιώνουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους.