Του Στέλιου Συρμόγλου
Κατρακυλάμε στον κατήφορο που δεν φαίνεται να έχει τελειωμό. Και μάλιστα βαρύφορτοι με προβλήματα δυσβάστακτα. Με την πίστη μας δεινά τραυματισμένη. Πολλοί από εμάς πρόθυμοι να αρνηθούμε, γιατί μάταια πολύ πιστέψαμε. Πρόθυμοι να πιστέψουμε, γιατί πολύ απατηθήκαμε. Και αν δεν ανήκουμε σ' αυτούς που "κατρακυλάνε στον κατήφορο", βαδίζουμε με τα μάτια κλειστά μέσα στη νύχτα των καιρών.
Και καθώς προχωρούμε χωρίς ελπίδα ή έστω κάποιοι διατηρώντας ακόμη την ελπίδα μας, που είναι η τροφή της αυταπάτης που δεν την παραδέχεται ο λογισμός, η καρδιά μας συγκομίζει τον άνεμο. Για τους πολλούς, όλους αυτούς που τους "τσάκισαν" οι πολιτικές της αναλγησίας με το "προσωπείο της σωτηρίας" και των "μεταρρυθμίσεων", άπρακτη είναι η μέρα τους και μετράνε τις ώρες της με την αναμονή της νύχτας. Νυχτοβάτες, με την άγρυπνη αγωνία στην ψυχή τους...
Οι ολίγοι, που θεωρούν ότι η απόγνωση θα ήταν μια παραίτηση που δεν τη δέχονται τα κύτταρά τους, υποπτεύονται την τραγική κατάληξη της πολιτικής κοροιδίας, Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι απάνθρωποι μαζικοί σχηματισμοί ξεδιψούν στα "κανάλια" της δημαγωγίας, όπου το μίσος εναντίον του ανθρώπου - πολίτη παρουσιάζεται ως επαγγελία "κοινωνικής δικαιοσύνης", "ισονομίας", "δημοκρατίας", "εξόδου από τα μνημόνια".
Μεταξίωση, κατάργηση κάθε είδους λογικής, αναβίωση ποικιλώνυμων -ισμών και προσδοκιών και τα παρόμοια, είναι από τις....κατακτήσεις του μαζανθρώπου, τον οποίον διαμορφώνει η πολιτική προσγάνδα, και ο οποίος με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται στην παθητική αποδοχή της "έρημης χώρας", της "καμμένης γης.
Η πολιτική προπαγάνδα και το ασύστολο πολιτικό ψέμα φέρουν στην εσωτερική ερήμωση, την απογοήτευση, την απόγνωση και την πολύπλευρη κρίση. Η αναζήτηση της αλήθειας είναι προνόμιο των ολίγων. Ο κοινωνικός οργανισμός σαρακώνεται από την αμφισβήτηση της πραγματτικότητας και των αξιών, τις αρνητικές πλευρές της πολιτικής, τα αποσυνθετικά πολιτικοιδεολγικά ρεύματα και την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού. Ετσι, οι λέξεις χάνουν τον νόημά τους και τα πράγματα αλλάζουν όνομα...
Ενα πλέγμα άγχους, ανησυχίας, αδημονίας, παράλληλα προς το μηδενιστικό μένος μιας αξιομνημόνευτης, εργώδους, θορυβώδους και αποφασισμένης μερίδας πολιτικών και δημοσιογράφων, που συνέβαλαν και συμβάλλουν με επιμονή στην εκποίηση κάθε σοβαρότητας και συνέπειας. Μια κατάσταση "απολιθωμένης αδιαφορίας και απάθειας" επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό.
Μια κατάσταση που πατρονάρεται συστηματικά από τα ανομολόγητα συμφέροντα. Και τα κοινά ιδεώδη των πολιτών μετατρέπονται σε "σκουπίδια", μεταξύ των οποίων και ο κατά μέτωπον "αγώνας", που προσιδιδιάζει στη φύση του Ελληνα και αποτελούσε ανέκαθεν κοινό ιδεώδες.
Με αποτέλεσμα η πολιτική κοινότητα να αποσυντίθεται και το ελληνικός κράτος να παραλύει. Και ας σημαίνει στην ελληνική γλώσσα η λέξη "Κράτος" δύναμη, ενώ στην αρχαία ελληνική μυθολογία αναφέρεται το όνομα "Κράτος" ως προσωποποίηση της δύναμης!...
Η κατρακύλα μας στον κατήφορο δεν εχει τελειωμό. Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση,ωστόσο, μας δίνει την ευκαιρία να επιλέξουμε την εγρήγορση της αγωνίας από τη νάρκη της παραίτησης. Η αξία κάθε στιγμής ευκαιρίας, γιατί μια στιγμή απαιτείται για τη ψήφο μας στην κάλπη, έγκειται στην έντασή της κριτικής μας σκέψης.
Και όσοι από εμάς γνωρίζουμε πόσες στιγμές ασωτεύτηκαν χωρίς πλήρωση, όσοι δεν θέλουμε να είμαστε ένα μικρό χαλίκι που εξουσιάζεται από την παλίρροια της πολιτικής πονηρίας, μας προσφέρεται η ευκαιρία της στιγμής να σταθεροποιήσουμε στη συνείδησή μας τους στόχους των προσπαθειών μας για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς παραπλανητικά πολιτικά φενακίσματα.
Κατρακυλάμε στον κατήφορο που δεν φαίνεται να έχει τελειωμό. Και μάλιστα βαρύφορτοι με προβλήματα δυσβάστακτα. Με την πίστη μας δεινά τραυματισμένη. Πολλοί από εμάς πρόθυμοι να αρνηθούμε, γιατί μάταια πολύ πιστέψαμε. Πρόθυμοι να πιστέψουμε, γιατί πολύ απατηθήκαμε. Και αν δεν ανήκουμε σ' αυτούς που "κατρακυλάνε στον κατήφορο", βαδίζουμε με τα μάτια κλειστά μέσα στη νύχτα των καιρών.
Και καθώς προχωρούμε χωρίς ελπίδα ή έστω κάποιοι διατηρώντας ακόμη την ελπίδα μας, που είναι η τροφή της αυταπάτης που δεν την παραδέχεται ο λογισμός, η καρδιά μας συγκομίζει τον άνεμο. Για τους πολλούς, όλους αυτούς που τους "τσάκισαν" οι πολιτικές της αναλγησίας με το "προσωπείο της σωτηρίας" και των "μεταρρυθμίσεων", άπρακτη είναι η μέρα τους και μετράνε τις ώρες της με την αναμονή της νύχτας. Νυχτοβάτες, με την άγρυπνη αγωνία στην ψυχή τους...
Οι ολίγοι, που θεωρούν ότι η απόγνωση θα ήταν μια παραίτηση που δεν τη δέχονται τα κύτταρά τους, υποπτεύονται την τραγική κατάληξη της πολιτικής κοροιδίας, Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι απάνθρωποι μαζικοί σχηματισμοί ξεδιψούν στα "κανάλια" της δημαγωγίας, όπου το μίσος εναντίον του ανθρώπου - πολίτη παρουσιάζεται ως επαγγελία "κοινωνικής δικαιοσύνης", "ισονομίας", "δημοκρατίας", "εξόδου από τα μνημόνια".
Μεταξίωση, κατάργηση κάθε είδους λογικής, αναβίωση ποικιλώνυμων -ισμών και προσδοκιών και τα παρόμοια, είναι από τις....κατακτήσεις του μαζανθρώπου, τον οποίον διαμορφώνει η πολιτική προσγάνδα, και ο οποίος με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται στην παθητική αποδοχή της "έρημης χώρας", της "καμμένης γης.
Η πολιτική προπαγάνδα και το ασύστολο πολιτικό ψέμα φέρουν στην εσωτερική ερήμωση, την απογοήτευση, την απόγνωση και την πολύπλευρη κρίση. Η αναζήτηση της αλήθειας είναι προνόμιο των ολίγων. Ο κοινωνικός οργανισμός σαρακώνεται από την αμφισβήτηση της πραγματτικότητας και των αξιών, τις αρνητικές πλευρές της πολιτικής, τα αποσυνθετικά πολιτικοιδεολγικά ρεύματα και την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού. Ετσι, οι λέξεις χάνουν τον νόημά τους και τα πράγματα αλλάζουν όνομα...
Ενα πλέγμα άγχους, ανησυχίας, αδημονίας, παράλληλα προς το μηδενιστικό μένος μιας αξιομνημόνευτης, εργώδους, θορυβώδους και αποφασισμένης μερίδας πολιτικών και δημοσιογράφων, που συνέβαλαν και συμβάλλουν με επιμονή στην εκποίηση κάθε σοβαρότητας και συνέπειας. Μια κατάσταση "απολιθωμένης αδιαφορίας και απάθειας" επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό.
Μια κατάσταση που πατρονάρεται συστηματικά από τα ανομολόγητα συμφέροντα. Και τα κοινά ιδεώδη των πολιτών μετατρέπονται σε "σκουπίδια", μεταξύ των οποίων και ο κατά μέτωπον "αγώνας", που προσιδιδιάζει στη φύση του Ελληνα και αποτελούσε ανέκαθεν κοινό ιδεώδες.
Με αποτέλεσμα η πολιτική κοινότητα να αποσυντίθεται και το ελληνικός κράτος να παραλύει. Και ας σημαίνει στην ελληνική γλώσσα η λέξη "Κράτος" δύναμη, ενώ στην αρχαία ελληνική μυθολογία αναφέρεται το όνομα "Κράτος" ως προσωποποίηση της δύναμης!...
Η κατρακύλα μας στον κατήφορο δεν εχει τελειωμό. Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση,ωστόσο, μας δίνει την ευκαιρία να επιλέξουμε την εγρήγορση της αγωνίας από τη νάρκη της παραίτησης. Η αξία κάθε στιγμής ευκαιρίας, γιατί μια στιγμή απαιτείται για τη ψήφο μας στην κάλπη, έγκειται στην έντασή της κριτικής μας σκέψης.
Και όσοι από εμάς γνωρίζουμε πόσες στιγμές ασωτεύτηκαν χωρίς πλήρωση, όσοι δεν θέλουμε να είμαστε ένα μικρό χαλίκι που εξουσιάζεται από την παλίρροια της πολιτικής πονηρίας, μας προσφέρεται η ευκαιρία της στιγμής να σταθεροποιήσουμε στη συνείδησή μας τους στόχους των προσπαθειών μας για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς παραπλανητικά πολιτικά φενακίσματα.