Της Μαρίνας Σολδάτου
Η δυναμική είσοδος της κυβέρνησης Τσίπρα τάραξε τα νερά. Τα δεξιά βιολιά της πολιτικής σκηνής τη νύχτα της 25ης του Γενάρη έβλεπαν εφιάλτη, ότι ξόρκιζαν το φιλορωσικό φάντασμα της αριστεράς. Οι Ευρωπαίοι, αφού τάισαν το γατάκι τους το βράδυ, έπεσαν για ύπνο. Το πρωί της άλλης μέρας ξύπνησαν βρίσκοντας στη θέση του ένα λιονταράκι, να βρυχάται χαριτωμένα.
Οι Έλληνες αφού ζύγιασαν τα δεδομένα, αποφάσισαν αλλαγή πλεύσης προς τα αριστερά. Ήταν η 5ετής λιτότητα, που επεβλήθη εν μια νυκτί και άφησε πίσω της καμένη γη; Ήταν η αδιαλλαξία των μπαταξήδων Γερμανών, που αρνούνται το συμψηφισμό του τεράστιου ποσού, που μας χρωστούν, με το ελληνικό χρέος; Ή μήπως η αλαζονεία τους προς τους οικονομικά αδύνατους εταίρους, η οποία θυμίζει κάτι από τη συμπεριφορά των Αθηναίων ιδρυτών της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Σκοπός της αρχικά ήταν, να προστατεύει τις ελληνικές πόλεις από τον περσικό κίνδυνο. Η Αθήνα όμως από προστάτιδα δύναμη εξελίχθηκε σε δυνάστη για τις αδύναμες στρατιωτικά και οικονομικά πόλεις – κράτη, μεταφέροντας μάλιστα και την έδρα της συμμαχίας από τη Δήλο στην Ακρόπολη των Αθηνών με αποτέλεσμα, να πάψουν τα ετήσια συνέδρια των μελών κι οι αποφάσεις να λαμβάνονται αποκλειστικά από τους Αθηναίους. Έτσι η Συμμαχία κατέληξε όργανο στις επεκτατικές βλέψεις των Αθηναίων.
Η Ελλάς είναι η χώρα, που γέννησε τη Δημοκρατία, αλλά επί κυβέρνησης Ν.Δ πολλές πτυχές της υπέστησαν εκπτώσεις. Συγχρόνως ο σοσιαλιστικός ήλιος του ΠΑΣΟΚ κατέβηκε χαμηλά και μας έκαψε.
Δικαιωματικά κατόπιν αυτών η χώρα που αδιαμφισβήτητα έδωσε τον πολιτισμό στην ανθρωπότητα επέλεξε, να χαράξει νέα πορεία. Να βαδίσει σε νέα μονοπάτια.
Συνειδητά επέλεξε, ότι δεν είναι ώνος, να έχει ιδιοκτήτη και να ανήκει κάπου, ούτε οι εκάστοτε πολιτικοί αρχηγοί είναι καλουπατζήδες, να μπετονάρουν τον τόπο εδώ ή πιο κει. Οι διεθνείς ισορροπίες αλλάζουν, νέες ευκαιρίες παρουσιάζονται,τις οποίες οι οξυδερκείς πολιτικοί οφείλουν, να οσμίζονται και να κινούνται με ταχύτητα, δρώντας αποκλειστικά για το συμφέρον της πατρίδας.
Η δυναμική είσοδος της κυβέρνησης Τσίπρα τάραξε τα νερά. Τα δεξιά βιολιά της πολιτικής σκηνής τη νύχτα της 25ης του Γενάρη έβλεπαν εφιάλτη, ότι ξόρκιζαν το φιλορωσικό φάντασμα της αριστεράς. Οι Ευρωπαίοι, αφού τάισαν το γατάκι τους το βράδυ, έπεσαν για ύπνο. Το πρωί της άλλης μέρας ξύπνησαν βρίσκοντας στη θέση του ένα λιονταράκι, να βρυχάται χαριτωμένα.
Οι Έλληνες αφού ζύγιασαν τα δεδομένα, αποφάσισαν αλλαγή πλεύσης προς τα αριστερά. Ήταν η 5ετής λιτότητα, που επεβλήθη εν μια νυκτί και άφησε πίσω της καμένη γη; Ήταν η αδιαλλαξία των μπαταξήδων Γερμανών, που αρνούνται το συμψηφισμό του τεράστιου ποσού, που μας χρωστούν, με το ελληνικό χρέος; Ή μήπως η αλαζονεία τους προς τους οικονομικά αδύνατους εταίρους, η οποία θυμίζει κάτι από τη συμπεριφορά των Αθηναίων ιδρυτών της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Σκοπός της αρχικά ήταν, να προστατεύει τις ελληνικές πόλεις από τον περσικό κίνδυνο. Η Αθήνα όμως από προστάτιδα δύναμη εξελίχθηκε σε δυνάστη για τις αδύναμες στρατιωτικά και οικονομικά πόλεις – κράτη, μεταφέροντας μάλιστα και την έδρα της συμμαχίας από τη Δήλο στην Ακρόπολη των Αθηνών με αποτέλεσμα, να πάψουν τα ετήσια συνέδρια των μελών κι οι αποφάσεις να λαμβάνονται αποκλειστικά από τους Αθηναίους. Έτσι η Συμμαχία κατέληξε όργανο στις επεκτατικές βλέψεις των Αθηναίων.
Η Ελλάς είναι η χώρα, που γέννησε τη Δημοκρατία, αλλά επί κυβέρνησης Ν.Δ πολλές πτυχές της υπέστησαν εκπτώσεις. Συγχρόνως ο σοσιαλιστικός ήλιος του ΠΑΣΟΚ κατέβηκε χαμηλά και μας έκαψε.
Δικαιωματικά κατόπιν αυτών η χώρα που αδιαμφισβήτητα έδωσε τον πολιτισμό στην ανθρωπότητα επέλεξε, να χαράξει νέα πορεία. Να βαδίσει σε νέα μονοπάτια.
Συνειδητά επέλεξε, ότι δεν είναι ώνος, να έχει ιδιοκτήτη και να ανήκει κάπου, ούτε οι εκάστοτε πολιτικοί αρχηγοί είναι καλουπατζήδες, να μπετονάρουν τον τόπο εδώ ή πιο κει. Οι διεθνείς ισορροπίες αλλάζουν, νέες ευκαιρίες παρουσιάζονται,τις οποίες οι οξυδερκείς πολιτικοί οφείλουν, να οσμίζονται και να κινούνται με ταχύτητα, δρώντας αποκλειστικά για το συμφέρον της πατρίδας.