Το divide et impera [διαίρει και βασίλευε] φαίνεται παλαιότερον της ιδρύσεως της Νέας Ρώμης, αφού ο ρωμαϊζων Διονύσιος Αλικαρνασσεύς παριστά τους Ρωμαίους ως απογόνους των Σπαρτιατών, ο δε Βιργίλιος ως Τρώας εκδικητάς του αίματος του Πριάμου.
Η μισελληνική αύτη παράδοσις επικρατεί και επί των Τούρκων, ους οι Δυτικοί χρονογράφοι ονομάζουσι Τεύκρους, ο δ' ιστορικός του Μωάμεθ Β΄, Κριτόβουλος, δεν ησχύνθη να πλάση τον μύθον καθ' ον ο Μουσουλμάνος κατακτητής σπένδει εις την σκιάν του Αινείου την αλυσόδετον Ελλάδα.
Επισκεφθείς την Τροίαν, ο Μωάμεθ Β΄ είπε: «εμέ της πόλεως ταύτης και των αυτής οικητόρων εν τοσαύταις περιόδοις ετών εκδικητήν εταμιεύετο ο θεός· εχειρωσάμην γαρ τους τούτων εχθρούς, και τας πόλεις αυτών επόρθησα, και Μυσών λείαν τα τούτων πεποίημαι. ΄Ελληνες γαρ ήσαν και Μακεδόνιοι και Θετταλοί και Πελοποννήσιοι οι τεύτην πορθήσαντες, ων οι απόγονοι τοσαύταις ες ύστερον περιόδοις ενιαυτών νυν εμοί την δίκην απέτισαν, γιά τε την τότε ες τους Ασιανούς ημάς και πολλάκις ύστερον ύβριν αυτών».
Πηγή: Mueller, Fragmenta Histor. Graecorum, V, pp. 144-145).