«Το Μπενάκη είναι μικρό, δε χωράει το λαό», «Γιώργο γερά να φύγει η δεξια» και άλλα τέτοια όμορφα ακούσαμε απόψε κατά την πρώτη επίσημο του ΚΙΔΗΣΟ. Τόσο πολύ μου άρεσαν αυτά που άκουσα ώστε μόλις κοιτάχθηκα στον καθρέπτη άκουσα μια φωνή να μου λέει «Μήπως είσαι ΚΙΔΗΣΟ (ΚΟΔΗΣΟ) και δεν το ξέρεις;».
Ειλικρινά δε γνωρίζω αν θα πρέπει να το πάρουμε στα αστεία ή τα σοβαρά. Ο Γιώργος Παπανδρέου λοιπόν να κρατήσει γερά να φύγει η δεξιά. Ποια δεξιά; Αυτή που στήριξε με την ψήφο του από τον Ιούνιο του 2012; Αυτή του «Ναι σε όλα» και «Σταύρος Δήμας»;
Και καλά αυτός και οι πέριξ αυτού. Πολιτικοί είναι, τη δουλειά τους κάνουν. Οι πολιτικοί χαλβάδες που τα φωνάζουν; Δεν αισθάνονται κορόιδα;
Σε μια άψογα οργανωμένη επίσημη πρώτη και προχωρημένη ηλεκτρονικά θα συμφωνήσω σε ένα πράγμα με τον Παπανδρέου διότι από τα άλλα δεν κατάλαβα απολύτως τίποτε (αυτοδιοίκηση, αυτομόρφωση της καινοτομίας, μεταπελατειακή Ελλάδα, βιοποικιλότητα).
Είπε ο ΓΑΠ πως ούτε ξένοι συνωμότες υπάρχουν, ούτε από μηχανής θεοί. Πολύ σωστά, μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας.
Δήλωσε πως «σηκώσαμε βάρος που δε μας αναλογούσε το 2009». Κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Σήκωσαν ακριβώς το βάρος που τους αναλογούσε. Και πράγματι θα μπορούσε να τον αθωώσει κανείς αν:
> δεν ταξίδευε σε όλο τον κόσμο διασύροντας τη μία από τις πατρίδες του (25% έλληνας) λέγοντας πόσο διεφθαρμένοι και τεμπέληδες είμαστε στέλνοντας τα spreads στον ουρανό
> προσπαθούσε πράγματι να αλλάξει το κράτος και όχι να εξοντώσει το λαό για να μη θίξει το κομματικό κράτος που σε μεγάλο βαθμό ο πατέρας του δημιούργησε και επέτρεψε να διαφθαρεί.
Και τώρα αυτός ο πρωθυπουργός της αποτυχίας, ο συκοφάντης μας, ο δολοφόνος μας, αντί να λογοδοτεί, δημιουργεί κόμμα και πρακτικά διεκδικεί ως πολιτικός αρχηγός, να είναι ξανά πρωθυπουργός.
Αυτό κι αν είναι θράσος.
Ένα θράσος που το αιμοδότησε σήμερα η γεμάτη αλλαλάζουσα αίθουσα...
Πάμε λοιπόν, πάμε. Πάμε πριν μας πάρει με τις κλωτσιές η ιστορία αφού δε βρέθηκε κόσμος να το κάνει σήμερα αυτό.