«Δεν αντιστάθηκε στις “σειρήνες” του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, το Δεκέμβριο του 2008, και τέλος δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στη ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που θα επιθυμούσα.»
Αυτά αναφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αιτιολογία στην απόφασή του να μην ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βέβαια δεν είχε τόσες αντιστάσεις όταν ψήφιζε το δανειστή της ροζ βίλας της Εκάλης ο οποίος εμετρήθη και τελικά ευρέθη ελάχιστος.
Ο κ. Μητσοτάκης επικαλείται σε πρώτο χρόνο το ότι ο νέος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν αντιστάθηκε, ενδεχομένως υπονοεί πως υπηρέτησε, στο πελατειακό κράτος. Ο ίδιος μπορεί να μας πει τινί τρόπω αντιστάθηκε; Προσωπικά θα έλεγα ότι δεν έκανε καμία απολύτως διοικητική μεταρρύθμιση παρά το ότι υπήρξε υπεύθυνος για αυτή. Μπορεί να μας κατά πόσο περιόρισε τα διορισμένα παιδιά του κομματικού σωλήνα στο δημόσιο; Μπορεί να μας πει πόσους άχρηστους οργανισμούς έκλεισε; Εκτός φυσικά του ότι χαμογελά κανείς όταν ακούει έναν εκπρόσωπο μιας οικογένειας πολιτικών δεινοσαύρων να στηλιτεύει αυτό που και επί των ημερών της γιγαντώθηκε.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα Δεκεμβριανά του 2008 κάνοντας λόγο για ανεπάρκεια χειρισμών. Ποιος όμως σήμερα πιστεύει ότι ο τότε ΥΠΕΣ είχε την αποκλειστική ευθύνη των χειρισμών; Η χώρα βρέθηκε στα πρόθυρα μιας γενικευμένης και μεθοδευμένης εξέγερσης καθώς υπήρξε επαγγελματίας που είχε την τύχη να έχει ενημερωθεί αρκετές ώρες πριν του τι θα ακολουθούσε στην πρωτεύουσα κι έσωσε κυριολεκτικά το κατάστημα και το εμπόρευμά του. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο κ. Παυλόπουλος δεν αυτενεργούσε αλλά στην καλύτερη περίπτωση συνεργαζόταν με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, αν δεν εκτελούσε τις εντολές του.
Συνεπώς κατά τον κ. Μητσοτάκη και ο Κώστας Καραμανλής υπήρξε ανεπαρκής στα κρίσιμα. Όχι ότι δεν υπήρξε ένας ανεπαρκής πρωθυπουργός αλλά άλλο να το λέμε εμείς και άλλο ένα κληρονομικά πρωτοκλασάτο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Ο κ. Μητσοτάκης άδειασε τον τέως πρωθυπουργό στο όνομα του οποίου κάποιοι βλέπουν το μεσσία.
Επίσης ο τόσο πολιτικά ευαίσθητος Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά από τόσα ΝΑΙ και αντιδημοκρατικά νομοσχέδια που έχει ψηφίσει, θυμήθηκε ξαφνικά τη Δημοκρατία και προσέβαλε το μέχρι χθες συνάδερφό του και κατά γενική ομολογία εξαίρετο επιστήμονα.
Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης μετά τις εκλογές παρουσιάζει ένα δικό του αυτόνομο δρόμο. Μια εμφανή διαφοροποίηση που είδαμε σε επίπεδο δηλώσεων ως προς τη στάση της αντιπολίτευσης αλλά και τις θεωρίες περί αριστερής παρένθεσης. Εν προκειμένω ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ διαφοροποιήθηκε από την επίσημη κομματική γραμμή σε μια τόσο σημαντική ψηφοφορία.
Ο κ. Μητσοτάκης που δε διέψευσε τις αρχηγικές του φιλοδοξίες επιχειρεί τη δική του ανεξάρτητη πορεία ακυρώνοντας τους προηγούμενους προέδρους της ΝΔ, άσχετα αν επ'αυτών υλοποίησε το κληρονομικό βουλευτικό του δικαίωμα. Πιθανότατα τους θεωρεί ως βαρίδια που έχουν κατεβάσει εκλογικά το κόμμα πολύ χαμηλά. Εκεί εκτιμώ ότι αποσκοπούν οι πολιτικές του μπαρούφες κι όχι φυσικά στην προάσπιση και υπηρεσία της Δημοκρατίας. Αν τα έλεγε κάποιος άλλος ίσως ήταν διαφορετικά, αλλά όχι ο κ. Μητσοτάκης. Ας μη μας εμπαίζει. Ξέρουμε και τι θέλει και που αποσκοπεί.
ΥΓ: αλήθεια ο κ. Μητσοτάκης ποιον/α θα πρότεινε για ΠτΔ;