Του Χρήστου Βαγενά
Η μεγαλύτερη ελπίδα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα τα έβαζε με τους δανειστές και θα διέγραφε το χρέος, πάει, πέταξε.
Το χρέος παραμένει, και τα μέτρα παραμένουν. Μπορεί να αλλάξουν κοστούμι με την ευκαιρία που πέσαμε σε αποκριές, αλλά αυτό θα είναι όλο. Η ζωή, όπως λένε, συνεχίζεται.
Η κυβέρνηση θα επιστρέψει από τις Βρυξέλλες και θα στρωθεί στη δουλειά να βρει τρόπο να μας φορολογήσει «πιο δίκαια», αλλά μάλλον περισσότερο από την προηγούμενη.
Τώρα, αυτό που εναπομένει σε εμάς τους υπόλοιπους, μια και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αφήσει τις καρέκλες της εύκολα (καμία κυβέρνηση δεν τις αφήνει εύκολα), είναι να φωνάζουμε όσο μπορούμε, μπας και καταφέρουμε να μην προκαλέσουν πολύ περισσότερη ζημιά όσο είναι στην εξουσία.
Η πιο ανησυχητική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την οποία πρέπει να έχουμε όλοι τα μάτια μας δεκατέσσερα είναι αυτό που λέει περί φορολόγησης του μεγάλου πλούτου. Από εκεί η νέα κυβέρνηση περιμένει να καλυφτούν όσα κάλυπταν οι προηγούμενοι που φορολογούσανε αδιάκριτα τους πάντες και τα πάντα. Από εκεί επίσης περιμένει να αυξήσει ακόμα περισσότερο τα φορολογικά έσοδα.
Και μιας και λίστες Λαγκάρντ κτλ. παίρνουν χρόνο (πολύ χρόνο), για να κάνουν το χρυσό αυγό, όλο το βάρος της φορολογίας εδώ και τώρα θα πέσει πάλι στους μικρομεσαίους. Εκείνους δηλαδή που έχουν περιουσιακά στοιχεία που δεν κρύβονται (όπως π.χ. τα ακίνητα).
Διάφορα κυκλοφορούν σχετικά με το τι είναι μεγάλος πλούτος για αυτή τη νέα ρύθμιση, και τι όχι. Τελευταία ακούγεται το όριο πάτου των 200 χιλιάδων ευρώ. Αν τα περιουσιακά σου στοιχεία δηλαδή δεν αξίζουν περισσότερο από 200 χιλιάδες ευρώ, τότε δε θα φορολογηθείς με κάτι ανάλογο του ΕΝΦΙΑ. Αλλά θα συνεχίζεις να πληρώνεις φόρο στα εισοδήματά σου. Ο φόρος στα εισοδήματά σου είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.
Και να τι πρέπει να φωνάζουμε πριν μας περάσουν κι αυτή τη θηλιά:
Η περιουσία να υπολογιστεί ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΡΗΜΕΝΗ.
«Μα αυτό είναι λογικό», θα πει κανείς, «Αυτό εξυπακούεται».
Δυστυχώς, δεν εξυπακούεται καθόλου.
Οι προηγούμενοι έσκαψαν ένα βαθύ λάκκο για όλους μας, όταν εν μια νυκτί αποφάσισαν να φορολογήσουν τον εισοδηματικό τζίρο (και για όσους είχαν εταιρείες από όπου αντλούσαν μισθό η φορολογία χτύπησε δύο φορές, μια στο ποσό σαν εισόδημα της εταιρείας, και μια ακόμα σαν προσωπικό εισόδημα), χωρίς να εκπίπτει τίποτα, ούτε καν οι τόκοι που πληρώναμε στα δάνεια.
Αυτό ήταν καταστροφή.
Να μην αφήσουμε λοιπόν τον ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ να μας κάνουν τα ίδια. Δεν είναι το ίδιο δύο περιουσίες που αξίζουν ένα εκατομμύριο ευρώ η κάθε μία, όταν η μία είναι υποθηκευμένη για δάνεια, ας πούμε, που ανέρχονται σε 900 χιλιάρικα, ενώ η άλλη δεν έχει καμία υποθήκη.
Ο ένας ιδιοκτήτης έχει περιουσία ενός εκατομμυρίου, αλλά ο άλλος μόνο 100 χιλιάδων.
Μας τρελάνανε που μας τρελάνανε οι προηγούμενοι με τη αλλόκοτη φορολογική τους λογική. Να μην αφήσουμε και τους τωρινούς, να μας κάνουν τα ίδια.