Έχω την αίσθηση ότι η φράση "λιτός βίος" αποτελεί ένα είδος προπομπού, μια προετοιμασία για όσα θα ακολουθήσουν με αποδέκτη το εσωτερικό της χώρας.
Για το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού και το μέσο νοικοκυριό αποτελεί μια πραγματικότητα εδώ και χρόνια όμως, δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο.
Θα περίμενα να ακούσω περισσότερα σχετικά με κούρεμα τόκων επί κεφαλαίων στα δάνεια για συνεπείς ή για αντικειμενικά αδύναμους δανειολήπτες, σχετικά με το απαράδεκτο φαινόμενο εξαίρεσης επαγγελματικών τάξεων από το ΕΣΠΑ στους παιδικούς σταθμούς, σχετικά με την αναστήλωση ενός συστήματος υγείας για όλους, για τη συγκράτηση των τιμών.
Γενικά περιμένω πράγματα που θα αναφέρονται σε ουσιαστική αξία και όχι σε ονομαστική.
Απλά πραγματάκια της καθημερινής οικογένειας.
Πως ας πούμε μια παιχνιδοσακούλα στο περίπτερο ξεκίνησε πριν έξι μήνες στα 2 € και σήμερα έχει η ίδια σακούλα 4 €;
Πως στο super market οι τιμές συνεχίζουν να ανεβαίνουν;
Και αν πάνε τα πράγματα στραβά θα τολμήσει αυτή η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε διατίμηση;
Είχα γράψει το 2010 ότι αν συμφωνούσαμε όλοι σε μια λιτή ζωή (μαρουλάκια, όσπρια, ντομάτες), με ασφάλεια για όλους τους πολίτες, θα είχε νόημα μια "επανάσταση".
Αυτά όμως είχαν έδαφος πρακτικής πριν περάσουν τα χρέη στα κράτη. Τώρα η προσέγγιση πρέπει να είναι διαφορετική και αυτή η αφήγηση έρχεται με χρονοκαθυστέρηση. Ξαναλέω και το τονίζω. Θέλει πολλή προσοχή το μήνυμα που στέλνεται κυρίως στο εσωτερικό.
Και ακούγοντας τον Βαρουφάκη στο BBC από ήχο και όχι από μετάφραση, φρονώ ότι προς τα μέσα άλλες εντυπώσεις έχουν δοθεί. Πολύ διαφορετικές ...