Ποια Ευρώπη; Αυτή την Ελλάδα δεν πρέπει, να παραδώσουμε στα παιδιά μας!!!
Αν συνειδητοποιήσουμε, ότι είναι πρωτίστως πολιτικοί οι λόγοι της οικονομικής μας κατάστασης. Γιατί, δημόσιο χρέος έχουν όλα τα κράτη. Η Γερμανία π.χ. έχει ανά κεφαλή μεγαλύτερο χρέος από εμάς! Το 2009 τα επιτόκια δανεισμού μας ήταν μηδαμινά. Με την επέλαση των οίκων αξιολόγησης (ανοχής), ξαφνικά (!) τεθήκαμε στόχος υποβάθμισης σε επίπεδο junk (σκουπίδια). Δεν έγινε το ίδιο για άλλες οικονομίες με παραπλήσια κατάσταση.
Αν συνειδητοποιήσουμε, ότι με τη νόθευση των στατιστικών στοιχείων και τη συνέργεια της κυβέρνησης του ΓΑΠ άνοιξαν οι πόρτες στα άγρια "θηρία" (ΔΝΤ, τρόικα). Με την υπογραφή της αποικιοκρατικής δανειακής σύμβασης και των μνημονίων, μετατρέπονταν σταδιακά το χρέος που είχαμε σε ιδιώτες σε χρέος προς τα κράτη μέλη της ΟΝΕ. Τα οποία δανείζονταν από την ΕΚΤ χρήμα, -που δημιουργεί χρήμα κυριολεκτικά από το μηδέν- με συμβολικό επιτόκιο και το δάνειζαν σε εμάς ως στυγνοί τοκογλύφοι. με πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο έως 6%,
Αν συνειδητοποιήσουμε, ότι για τον παραπάνω λόγο το χρέος αυτό είναι πλασματικό και είναι αδύνατο ποτέ να αποπληρωθεί! Γιατί η Ελλάδα, ως μικρή και αδύνατη χώρα, είναι θύμα των 4 ελευθεριών της ΕΕ (ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, κεφαλαίων, επιχειρήσεων και εργατικού δυναμικού), μαζί με τις άλλες δυσμενείς συνθήκες π.χ. Δουβλίνο ΙΙ (ανεξέλεγκτη αποθήκη λαθρομεταναστών). Ότι χωρίς ελεύθερη νομισματική πολιτική (ρευστότητα χρήματος), έχει εκλείψει κάθε δυνατότητα αυτοδύναμης ανάπτυξης.
Αν συνειδητοποιήσουμε, ότι τα γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, επιδιώκουν να διαμελίσουν τη χώρα, να αποδεκατίσουν τον Ελληνικό πληθυσμό και να τον μετατρέψουν σε υπηρέτες και παρίες . Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, της ραγδαίας επιδείνωσής μας ως κράτος και ως άτομα τα τελευταία 5 χρόνια, μπορούμε να φανταστούμε την αθλιότητά μας -για όσους επιζήσουν- τα επόμενα 5 χρόνια.
Αν συνειδητοποιήσουμε, ότι η ΕΕ/ΟΝΕ δεν είναι ομοσπονδία κρατών, με κοινή δημοσιονομική πολιτική, αλλά ένας απρόσωπος γραφειοκρατικός μηχανισμός, που υπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο, τις πολυεθνικές, τις ιμπεριαλιστικές και τις φασιστικές πολιτικές, με καταστροφικές για μας συνέπειες, με βάρβαρες απανθρωποποιημένες πολιτικές εναντίον μας.
Τότε για ποια Ευρώπη μιλάμε; Αυτή την Ελλάδα, δεν θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας!!! Γιατί είναι αποκρουστικό, να δεχτούμε να μετατραπούν σε Ευρωδούλους του άμεσου μέλλοντος και σε μοριακούς μαζανθρώπους της παγκοσμιοποίησης.
Ποια διαπραγμάτευση και αυτοκαταστροφικά πράσσειν άλογα; Ας μην είμαστε φοβικοί, παθητικοποιημένοι και σε καταστολή, προκρίνοντας τις επιπτώσεις της παραμονής από τις συνέπειες μιας εξόδου. Είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα σε λάκκο λεόντων. Μέσα σ αυτόν υπάρχει μόνο θάνατος. Μέσα στο λάκκο των λεόντων ένα πρέπει να είναι το μέλημά μας: Η διαφυγή από αυτόν!