Η διπλωματία είναι μια ξένη «άγνωστη» γλώσσα, στο πλατύ κοινό!
Πολλοί την ακούνε, αλλά λίγοι τη διαβάζουν και ακόμα λιγότεροι την καταλαβαίνουν. Πρέπει να την έχεις σπουδάσει, πρέπει να την έχεις ασκήσει, πρέπει να είσαι σε επαφή μαζί της, για να μπορέσεις να τη μιλήσεις.
Στον λαό, στην καθομιλουμένη η «διπλωματία» έχει –κατά περίπτωση- την έννοια της ψευτιάς, της ευελιξίας, του συμβιβασμού και της αφερεγγυότητας, έννοιες δηλαδή, που δεν είναι ούτε σύννομες, ούτε συγκλίνουσες, γεγονός που καταδεικνύει τη σύγχυση και τη δυσκολία κατανόησης της, από τους … «μη μυημένους»!
Σήμερα, ζούμε μια έντονη περίοδο, με τη διπλωματία στο προσκήνιο. Γίνονται πολλά και κρίσιμα, που όμως λίγοι μπορούν να τα διαχειριστούν και ελάχιστα μπορούν να αποκαλυφθούν.
Μέσα σ’ αυτή την αναμπουμπούλα, αυτή τη ρευστή και κρίσιμη κατάσταση, έχουν ξεπηδήσει πληθώρα «αναλυτών» και «ενημερωτών», που είναι παντελώς άσχετοι και ακατάλληλοι να κατανοήσουν τη διπλωματική γλώσσα και έτσι την ερμηνεύουν όπως νομίζουν, όπως θέλουν ή όπως τους συμφέρει. Με τον τρόπο αυτό, είτε ηθελημένα δημιουργούν σύγχυση στον λαό, με σκοπό να τον χειραγωγήσουν, είτε άθελα τους (ανόητα) τον υποβάλλουν σ’ ένα «ζεστό-κρύο ντους», μέχρι να τον ζαλίσουν, να τον εξαντλήσουν και να … τον στείλουν ανάσκελα!
Καλό είναι λοιπόν, να μην αναπαραγάγουμε «ειδήσεις» και «αναλύσεις» … αγνώστου προελεύσεως, αναξιόπιστων πηγών και αναρμόδιων προσώπων, ΕΚΤΟΣ και αν τα γνωρίζουμε προσωπικά και τους έχουμε εμπιστοσύνη!
Είναι διαφορετικό να εκφράζει κάποιος τη «σεβαστή» ΑΠΟΨΗ του και τελείως διαφορετικό, να ΑΝΑΜΕΤΑΔΙΔΕΙ -απλά και ασχολίαστα- ένα «αζύγιαστο» δημοσίευμα, ανώνυμο, αγνώστου προελεύσεως, φερεγγυότητας και σκοπιμότητας.
«Ο συνεργός στο έγκλημα, είναι πάντα εξίσου ένοχος»!!!