Του Στρατή Μαζίδη
Δυστυχώς όσον αφορά τα της οικονομίας φαίνεται πως η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση αλλάζει μόνο όσον αφορά τα χρώματα και την παρουσιαζόμενη στο κοινό πολιτική ιδεολογία.
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η λογική και η συνοδεύουσα νοοτροπία.
Αντιγράφω από το ΕΘΝΟΣ:
Απαλλαγή από τις ποινικές διώξεις και φυλακίσεις, καθώς και από τα μεγάλα χρηματικά πρόστιμα για όσους οικειοθελώς δηλώσουν τα «μαύρο χρήμα» και καταβάλουν τους αναλογούντες φόρους σχεδιάζει η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να εισρεύσει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία. Την ίδια ώρα εξαπολύει μπαράζ ελέγχων για να αποκαλύψει τα κρυφά εισοδήματα των Ελλήνων στο εξωτερικό με όπλο τα στοιχεία από τα εμβάσματα και το υλικό από τις λίστες της φοροδιαφυγής, καθώς και την ανταλλαγή πληροφοριών από τις ευρωπαϊκές αρχές.
Για τα κεφάλαια που βρίσκονται στο εξωτερικό, ο κ. Νικολούδης μιλώντας στους «New York Times» ανέφερε ότι υπάρχουν 120 δισ. ευρώ
Το πρώτο που θα ήθελα να ρωτήσω είναι από πότε η αποστολή και ύπαρξη χρημάτων και καταθέσεων ελλήνων στο εξωτερικό αποτελεί ποινικό αδίκημα.
Γιατί ο κ. Νικολούδης με δηλώσεις του στο εξωτερικό στοχοποιεί και ποινικοποιεί αυτά τα 120 δις ευρώ;
Το ότι υπάρχουν καταθέσεις ελλήνων στο εξωτερικό, δε νομίζω πως είναι ένοχο από μόνο του.
Αν κάποιος φορολογήθηκε για τα χρήματα τα οποία απέκτησε στην Ελλάδα και μέσα σε όλη την αβεβαιότητα τα έστειλε στο εξωτερικό, δικαίωμά του δεν είναι; Εδώ πρώτοι οι πολιτικοί «διέσωσαν» τα κεφάλαιά τους. Τόσο πολύ δεν εμπιστεύθηκαν δηλαδή οι ίδιοι τους εαυτούς τους στη διαχείριση των ζητημάτων της πατρίδας μας.
Ενόχο είναι αυτό που αποκτήθηκε και δεν φορολογήθηκε.
Οι αρμόδιες οικονομικές ελεγκτικές αρχές δε χρειάζεται να φωνάξουν κανένα και για τίποτε. Διαθέτουν τις φορολογικές δηλώσεις του καθενός. Αυτές είναι αρκετές ώστε να διαπιστωθεί αν οι υπάρχουσες καταθέσεις κάποιου στο εξωτερικό δικαιολογούνται ή όχι. Αν δικαιολογούνται, έχε καλώς. Αν όχι, τότε μπορούν να τον καλέσουν για περαίτερω διευκρινίσεις κτλ. Αν δεν κριθούν επαρκείς, τότε υπολογίζονται οι φόροι και οι προσαυξήσεις που αναλογούν. Απλά πράγματα.
Άλλωστε για ποιο μαύρο χρήμα μιλάμε; Αυτό πχ των εφοπλιστών που φοροδιαφεύγουν/αποφεύγουν μέσα στα πλαίσια που το ίδιο το κράτος χρόνια τώρα τους παρέχει;
Όλη αυτή λοιπόν η ρητορική και στοχοποίηση του υπάρχοντος χρήματος στο εξωτερικό είναι νταβατζιλίδικη και τρομοκρατική. Διώχνει χρήμα αντί να έλκει. Είναι εντελώς λάθος και φυσικά φανερώνει ότι δεν υπάρχει πραγματική διάθεση να εντοπιστεί το πραγματικό μαύρο χρήμα ώστε να αποδοθούν οι αναλογούντες φόροι. Η όλη επιχείρηση διεξάγεται με λεκτικά πυροτεχνήματα όταν κανονικά θα έπρεπε να κινηθούν σιωπηλά και μεθοδικά οι αρμόδιες υπηρεσίες. Ναι αυτές που χρειάζονται 12 μήνες για να ελέγξουν όλα κι όλα 10-12 άτομα της λίστας Λαγκάρντ.
Δυστυχώς όσον αφορά τα της οικονομίας φαίνεται πως η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση αλλάζει μόνο όσον αφορά τα χρώματα και την παρουσιαζόμενη στο κοινό πολιτική ιδεολογία.
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η λογική και η συνοδεύουσα νοοτροπία.
Αντιγράφω από το ΕΘΝΟΣ:
Απαλλαγή από τις ποινικές διώξεις και φυλακίσεις, καθώς και από τα μεγάλα χρηματικά πρόστιμα για όσους οικειοθελώς δηλώσουν τα «μαύρο χρήμα» και καταβάλουν τους αναλογούντες φόρους σχεδιάζει η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να εισρεύσει ζεστό χρήμα στα δημόσια ταμεία. Την ίδια ώρα εξαπολύει μπαράζ ελέγχων για να αποκαλύψει τα κρυφά εισοδήματα των Ελλήνων στο εξωτερικό με όπλο τα στοιχεία από τα εμβάσματα και το υλικό από τις λίστες της φοροδιαφυγής, καθώς και την ανταλλαγή πληροφοριών από τις ευρωπαϊκές αρχές.
Για τα κεφάλαια που βρίσκονται στο εξωτερικό, ο κ. Νικολούδης μιλώντας στους «New York Times» ανέφερε ότι υπάρχουν 120 δισ. ευρώ
Το πρώτο που θα ήθελα να ρωτήσω είναι από πότε η αποστολή και ύπαρξη χρημάτων και καταθέσεων ελλήνων στο εξωτερικό αποτελεί ποινικό αδίκημα.
Γιατί ο κ. Νικολούδης με δηλώσεις του στο εξωτερικό στοχοποιεί και ποινικοποιεί αυτά τα 120 δις ευρώ;
Το ότι υπάρχουν καταθέσεις ελλήνων στο εξωτερικό, δε νομίζω πως είναι ένοχο από μόνο του.
Αν κάποιος φορολογήθηκε για τα χρήματα τα οποία απέκτησε στην Ελλάδα και μέσα σε όλη την αβεβαιότητα τα έστειλε στο εξωτερικό, δικαίωμά του δεν είναι; Εδώ πρώτοι οι πολιτικοί «διέσωσαν» τα κεφάλαιά τους. Τόσο πολύ δεν εμπιστεύθηκαν δηλαδή οι ίδιοι τους εαυτούς τους στη διαχείριση των ζητημάτων της πατρίδας μας.
Ενόχο είναι αυτό που αποκτήθηκε και δεν φορολογήθηκε.
Οι αρμόδιες οικονομικές ελεγκτικές αρχές δε χρειάζεται να φωνάξουν κανένα και για τίποτε. Διαθέτουν τις φορολογικές δηλώσεις του καθενός. Αυτές είναι αρκετές ώστε να διαπιστωθεί αν οι υπάρχουσες καταθέσεις κάποιου στο εξωτερικό δικαιολογούνται ή όχι. Αν δικαιολογούνται, έχε καλώς. Αν όχι, τότε μπορούν να τον καλέσουν για περαίτερω διευκρινίσεις κτλ. Αν δεν κριθούν επαρκείς, τότε υπολογίζονται οι φόροι και οι προσαυξήσεις που αναλογούν. Απλά πράγματα.
Άλλωστε για ποιο μαύρο χρήμα μιλάμε; Αυτό πχ των εφοπλιστών που φοροδιαφεύγουν/αποφεύγουν μέσα στα πλαίσια που το ίδιο το κράτος χρόνια τώρα τους παρέχει;
Όλη αυτή λοιπόν η ρητορική και στοχοποίηση του υπάρχοντος χρήματος στο εξωτερικό είναι νταβατζιλίδικη και τρομοκρατική. Διώχνει χρήμα αντί να έλκει. Είναι εντελώς λάθος και φυσικά φανερώνει ότι δεν υπάρχει πραγματική διάθεση να εντοπιστεί το πραγματικό μαύρο χρήμα ώστε να αποδοθούν οι αναλογούντες φόροι. Η όλη επιχείρηση διεξάγεται με λεκτικά πυροτεχνήματα όταν κανονικά θα έπρεπε να κινηθούν σιωπηλά και μεθοδικά οι αρμόδιες υπηρεσίες. Ναι αυτές που χρειάζονται 12 μήνες για να ελέγξουν όλα κι όλα 10-12 άτομα της λίστας Λαγκάρντ.