Της Μαρίνας Σολδάτου
Οι επόμενες μέρες είναι άκρως συναρπαστικές για την Ελλάδα, που γράφει ιστορία μέσω των απεσταλμένων της στις Βρυξέλλες. Η χώρα βρίσκεται στο απόγειο του διεθνούς ενδιαφέροντος, πλατείες γεμάτες θέληση για ζωή, ρίγη συγκίνησης και παγκόσμια συμπαράσταση για τον ελληνικό δοκιμαζόμενο λαό. Η δραματική ατμόσφαιρα δίνει την αίσθηση των παραμονών, της άλωσης της Πόλης της πολιορκίας στο Μεσολόγγι, ή του ΟΧΙ του’40.
Μέσα στο αγανακτισμένο πλήθος της πλατείας να’σου και ο αρκουδιάρης με το ντέφι.
- Κάνε, πώς δίνει λεφτά η Μέρκελ στους Ελληνες!
Η αρκούδα δείχνει απειλητικά τα δόντια της στο άκουσμα του ονόματος της Καγκελαρίου, βγάζει ένα σακούλι και πετάει ρούβλια!
Οι Έλληνες ξαναβρίσκουν την υπερηφάνειά τους, ορθώνουν το ανάστημά τους κι απαντούν στους δανειστές – κατακτητές ″ως εδώ″. Η αδιαλλαξία και η ψυχρότητά τους αναζωπυρώνουν τη λαϊκή αγανάκτηση και ενισχύουν τις αντοχές μας. Ο ταλαιπωρημένος λαός γυαλίζει την αρβύλα του και φαίνεται έτοιμος, αν χρειαστεί, να δώσει τη μεγάλη κλωτσιά. Ελπίζουμε, την ίδια δύναμη και σθένος να δείξει και η ελληνική αποστολή και να γυρίσει πίσω με γεμάτο καλάθι. Πιστεύουμε, ότι δε θα κιοτέψουν μπρος στα βλοσυρά βλέμματα των χαρτογιακάδων. Ας θυμούνται, ότι πιστέψαμε σ’αυτούς κι ας κάνουν το καλύτερο. Για την Ελλάδα!
Οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες, λάτρεις των αριθμών φαίνεται, πως μας περιφρονούν, αλλά βαθιά μέσα τους μας φθονούν, γιατί είμαστε φτωχοί, αλλά πίνουμε το νέκταρ και τρώμε την αμβροσία των θεών. Μας φθονούν, γιατί ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα του πλανήτη κάτω απ’τον πιο λαμπρό ήλιο, κάτω απ’τον πιο γαλάζιο ουρανό. Μας φθονούν, γιατί βρεχόμαστε από τα νερά του Αιγαίου. Μας φθονούν, γιατί κοσμούν τα μουσεία τους με κλεμμένα αρχαία ελληνικά κομμάτια ανυπέρβλητης τελειότητας. Μας φθονούν, γιατί παρ’όλη τους την πρόοδο στην τεχνολογία και στις επιστήμες είναι μίζεροι και άδειοι. Μας φθονούν, γιατί μέσα στα συντρίμμια, μπορούμε ακόμα, να ονειρευόμαστε.
Ελάτε λοιπόν, εσείς που μας απειλείτε, ότι θα μας καταβαραθρώσετε! Ελάτε, ανεβείτε τα σκαλιά χιλιοετηρίδων αίγλης στην τέχνη, στα γράμματα, στον πολιτισμό, σταθείτε κάτω απ΄τον Παρθενώνα και λουστείτε από το λαμπρό ελληνικό φως.
Ελάτε! Σκαρφαλώστε τον κολοφώνα της δόξας και σας περιμένουμε, να μιλήσουμε σαν ίσος προς ίσον.
Οι επόμενες μέρες είναι άκρως συναρπαστικές για την Ελλάδα, που γράφει ιστορία μέσω των απεσταλμένων της στις Βρυξέλλες. Η χώρα βρίσκεται στο απόγειο του διεθνούς ενδιαφέροντος, πλατείες γεμάτες θέληση για ζωή, ρίγη συγκίνησης και παγκόσμια συμπαράσταση για τον ελληνικό δοκιμαζόμενο λαό. Η δραματική ατμόσφαιρα δίνει την αίσθηση των παραμονών, της άλωσης της Πόλης της πολιορκίας στο Μεσολόγγι, ή του ΟΧΙ του’40.
Μέσα στο αγανακτισμένο πλήθος της πλατείας να’σου και ο αρκουδιάρης με το ντέφι.
- Κάνε, πώς δίνει λεφτά η Μέρκελ στους Ελληνες!
Η αρκούδα δείχνει απειλητικά τα δόντια της στο άκουσμα του ονόματος της Καγκελαρίου, βγάζει ένα σακούλι και πετάει ρούβλια!
Οι Έλληνες ξαναβρίσκουν την υπερηφάνειά τους, ορθώνουν το ανάστημά τους κι απαντούν στους δανειστές – κατακτητές ″ως εδώ″. Η αδιαλλαξία και η ψυχρότητά τους αναζωπυρώνουν τη λαϊκή αγανάκτηση και ενισχύουν τις αντοχές μας. Ο ταλαιπωρημένος λαός γυαλίζει την αρβύλα του και φαίνεται έτοιμος, αν χρειαστεί, να δώσει τη μεγάλη κλωτσιά. Ελπίζουμε, την ίδια δύναμη και σθένος να δείξει και η ελληνική αποστολή και να γυρίσει πίσω με γεμάτο καλάθι. Πιστεύουμε, ότι δε θα κιοτέψουν μπρος στα βλοσυρά βλέμματα των χαρτογιακάδων. Ας θυμούνται, ότι πιστέψαμε σ’αυτούς κι ας κάνουν το καλύτερο. Για την Ελλάδα!
Οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες, λάτρεις των αριθμών φαίνεται, πως μας περιφρονούν, αλλά βαθιά μέσα τους μας φθονούν, γιατί είμαστε φτωχοί, αλλά πίνουμε το νέκταρ και τρώμε την αμβροσία των θεών. Μας φθονούν, γιατί ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα του πλανήτη κάτω απ’τον πιο λαμπρό ήλιο, κάτω απ’τον πιο γαλάζιο ουρανό. Μας φθονούν, γιατί βρεχόμαστε από τα νερά του Αιγαίου. Μας φθονούν, γιατί κοσμούν τα μουσεία τους με κλεμμένα αρχαία ελληνικά κομμάτια ανυπέρβλητης τελειότητας. Μας φθονούν, γιατί παρ’όλη τους την πρόοδο στην τεχνολογία και στις επιστήμες είναι μίζεροι και άδειοι. Μας φθονούν, γιατί μέσα στα συντρίμμια, μπορούμε ακόμα, να ονειρευόμαστε.
Ελάτε λοιπόν, εσείς που μας απειλείτε, ότι θα μας καταβαραθρώσετε! Ελάτε, ανεβείτε τα σκαλιά χιλιοετηρίδων αίγλης στην τέχνη, στα γράμματα, στον πολιτισμό, σταθείτε κάτω απ΄τον Παρθενώνα και λουστείτε από το λαμπρό ελληνικό φως.
Ελάτε! Σκαρφαλώστε τον κολοφώνα της δόξας και σας περιμένουμε, να μιλήσουμε σαν ίσος προς ίσον.