Όσο απέχει η Κρήτη από τον Πειραιά, άλλο τόσο απέχει και από τις βόρειες ακτές της Λιβύης που πλέον σε μεγάλο βαθμό ελέγχονται από τους τζιχαντιστές του ισλαμικού κράτους. Αυτό για να αντιληφθούμε το πόσο κοντά βρίσκονται και ως μια πλήρως δραστηριοποιούμενη οντότητα.
Τα προφητικά λόγια του Καντάφι το 2011 ότι αν ανατραπεί θα ακολουθήσει ισλαμικό ντόμινο το οποίο θα περάσει στην Ευρώπη, φαίνεται πως εκπληρώνεται.
Οι εξτρεμιστές του ισλάμ χάρη στους σπόνσορές τους συνεχίζουν να σκορπούν τον τρόμο όπου βρεθούν. Επιπρόσθετα και στη Λιβύη ξεκίνησαν πλέον οι φρικαλεότητες με απαγωγές και εκτελέσεις αλλοθρήσκων.
Οι ισλαμιστές όντας ειλικρινείς, δεν έχουν αποκρύψει τον αληθινό τους στόχο που δεν είναι άλλος από το να κατακτήσουν σχεδόν όλη την Ευρώπη και όπου υπάρχουν μουσουλμάνοι.
Επιπλέον μόλις πριν λίγες ημέρες δημοσίευσαν τις προθέσεις τους να περάσουν στις ιταλικές ακτές μέσω Ιταλίας ενώ η Daily Telegraph αποκάλυψε σχέδιο τρομοκρατικών επιθέσεων στις ακτοπλοϊκές γραμμές του ευρωπαϊκού νότου.
Μετά από όλα αυτά, συντρέχουν ή όχι κίνδυνοι και για την Ελλάδα; Ας μην ξεχνάμε ότι καταφθάνουν καθημερινά με καραβιές παράνομοι μετανάστες μέσω Τουρκίας. Ανάμεσα στους πολλούς εξαθλιωμένους, που ανά πάσα στιγμή μπορούν με το κατάλληλο εκρηκτικό να πυροδοτηθούν, υπάρχουν και τζιχαντιστές οι οποίοι περνούν στην Τουρκία ως δήθεν πρόσφυγες όπως αναφέρουν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Το τι θα μπορούσαν να κάνουν στην Ελλάδα, το αναφέρει πολύ σωστά στο τελευταίο του άρθρο στο RIMSE ο Γιάννης Μιχαλέτος. Ας δούμε που επικεντρώνεται:
- Το Ι.Κ. βοηθά αποφασιστικά στη μαζική έξοδο παράνομων μεταναστών από τη Λιβύη με σκοπό να δημιουργήσει συνθήκες μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης με στόχευση την Ιταλία και τη Μάλτα.
Τζιχαντιστές σε σημαντικό αριθμό υποδύονται τους μετανάστες και εν συνεχεία πραγματοποιούν επιθέσεις σε δυνάμεις του Λιμενικού που βοηθούν στη δάσωση μεταναστών
- Τ ο Ι.Κ. ετοιμάζει επίθεση επιπέδου "Βομβάης 2008" που περιλαμβάνει αμφίβιες δυνάμεις που θα προκαλέσουν μεγάλα πλήγματα σε τουριστικά θέρετρα της Μεσογείου
- Το Ι.Κ. εφαρμόζει καταδρομικές θαλάσσιες επιδρομές κυρίως σε πετρελαιοφόρα και πλοία LNG που διατρέχουν τη θαλάσσια γραμμή Γιβραλτάρ -Σουέζ
- Το Ι.Κ. προχωρά σε απαγωγές ψαράδων και πληρωμάτων μικρών και τουριστικών πλοίων στη Μεσόγειο
- Το Ι.Κ τοποθετεί νάρκες στη Μεσόγειο
- Το Ι.Κ. ανατινάζει αγωγούς φυσικού αερίου που συνδέουν το Μαγκρέμπ με Ιταλία και Ισπανία.
- Το Ι.Κ. προμηθεύεται από τη διεθνή "μαύρη αγορά όπλων" πυραύλους μέσου βεληνεκούς και χτυπά κατοικημένες περιοχές στη Μάλτα-Σικελία
- Επιπλέον προχωρά σε πυραυλικές επιθέσεις και σε διερχόμενα πλοία και ιδιαίτερα κρουαζιερόπλοια
- Επιθέσεις με ρουκέτες,πυραύλους ή/και τοποθέτηση ναρκών στο Κανάλι του Σουέζ
- Επίθεση με χημικά/βιολογικά όπλα στο ποταμό Νείλο και σε κλειστές θαλάσσιες περιοχές στη Μεσόγειο
- Τοποθέτηση πολύ μεγάλης ποσότητας εκρηκτικών (άνω των 1.000 τόνων) σε εμπορικά πλοία τα οποία θα συντονιστούν να εκραγούν είτε σε λιμένες της Μεσογείου είτε στο Κανάλι του Σουέζ. Επιπλέον μικρότερες επιθέσεις με ψαράδικα και γιότ εξοπλισμένα με εκρηκτικά σε ανάλογους στόχους.
Δεν είναι και λίγα ενώ πιθανώς να μπορούν να προστεθούν περισσότερα. Για παράδειγμα υπάρχουν οι Καλοί Λιμένες που αποτελούν σταθμό ανεφοδιασμού διερχόμενων σκαφών, ή τα Βάτικα στην Πελοπόννησο όπου κι εκεί οι έλεγχοι δεν είναι τόσο αυστηροί και για αυτό πολλές ναυτιλιακές εταιρείες τα έχουν επιλέξει ώστε να ανεφοδιάζονται και να εκτελούν αλλαγές πληρωμάτων.
Βέβαια η Ιταλία παρέχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με την Κρήτη. Συνδέεται άμεσα ως ξηρά με την υπόλοιπη Ευρώπη και επομένως είναι πιο εύκολη η διασπορά των τζιχαντιστών. Από την άλλη όμως η Ελλάδα είναι μια χώρα ξέφραγο αμπέλι, χρεοκοπημένη, αδιαφορούσα εδώ και χρόνια για την εθνική της άμυνας και αρνούμενη πεισματικά για διάφορα κόμπλεξ της εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια να θεσμοθετήσει μια μεταναστευτική πολιτική η οποία θα διασφαλίζει τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια του ελληνικού λαού και την ιστορική του συνέχεια στο μέλλον.
Το ερώτημα σε όλα αυτά είναι, τι κάνουμε.
Μια πρώτη απάντηση θα μπορούσε να είναι να πρωτοστατήσει η χώρα μας διεθνώς στο σχεδιασμό και εφαρμογή μιας πολιτικής άμυνας στα ανοικτά της Λιβύης και συγκεκριμένα να προτείνει τη δημιουργία ισχυρής πολυεθνικής ναυτικής δύναμης η οποία θα αποκλείσει ναυτικά τη Λιβύη σε συνδυασμό με αυστηρότατα μέτρα στις συνορεύουσες με το κράτος αυτό χώρες. Επιπλέον θα μπορούσε ίσως ακόμη και να ηγηθεί σε διοικητικό επίπεδο μιας τέτοιας προσπάθειας, γεγονός που θα αναβάθμιζε το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή.
Κακά τα ψέματα αλλά όπως έχουν τώρα τα πράγματα στην πολύπαθη Λιβύη, θα πρέπει να αναληφθεί δράση πριν να είναι αργά και φυσικά να απολογηθούν όσοι οδήγησαν το κράτος αυτό στη διάλυση για τους δικούς τους ιμπεριαλιστικούς σκοπούς τους.