Αν θα έπρεπε να κρατήσει κάτι κανείς απόψε, αυτό είναι ο χρονικός οριζόντας των τεσσάρων μηνών και το όχι νέα μέτρα λιτότητας.
Σε ένα δυσμενές περιβάλλον στην Ευρώπη όπου τα πάντα πλακώνει η γερμανική φοβέρα, η χώρα απέναντι σε γερμανικές προβοκάτσιες αλλά ακόμη και την ίδια την Κύπρο (δηλώσεις Γεωργιάδη) κατάφερε να αποσπάσει χρόνο και όχι περισσότερη δυστυχία.
Αυτή είναι μια πρώτη πολιτική νίκη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το mail Χαρδούβελη εκθέτει πλέον σοβαρά την προηγούμενη κυβέρνηση. Φανερώνει ότι υπήρχαν εξαρχής πολύ περισσότερα περιθώρια για την Ελλάδα που ίσως πιάνοντας στην αρχή της κρίσης την Ισπανία και την Πορτογαλία, να πετυχαίναμε πολύ περισσότερα. Αποδεικνύει ότι υπήρχαν επίπεδα αντίστασης που θα μπορούσαν να κρατηθούν.
Η εσωτερική αυτή πολιτική νίκη, δε συνιστά όμως καμία παραδεισένια κατάσταση. Ούτε έχει καμία σχέση με όσα προεκλογικά εξήγγειλαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Στην πράξη έχουμε συνέχιση του μνημονίου με άλλο όνομα. Η διαφορά είναι ότι δε θα σφίξουν περισσότερο τα λουριά. Η μη επιδείνωση της δυστυχίας, δεν επιφέρει την ευτυχία απλά ανοίγει το παράθυρο να έρθει η ελπίδα. Τα προβλήματα βρίσκονται εδώ και περιμένουν λύσεις.
Ένα είναι το μόνο βέβαιο. Η ελληνική κυβέρνηση κρατά την τύχη της στα χέρια της ξεγλιστρώντας από την παγίδα που της είχε στήσει ο Αντώνης Σαμαράς με την δίμηνη παράταση ο οποίος πλέον θα πρέπει να αισθάνεται ιδιαίτερα άβολα.
Θα κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις;
Θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα;
Θα προχωρήσει στις αναγκαίες παρεμβάσεις που χρειάζεται η αγορά;
Ή θα επιχειρήσει όπως οι προκάτοχοί της να κοροϊδεύσει τους κουτόφραγκους για να αντλεί χρήματα;
Άξιο σημείωσης το ότι οι τέσσερις μήνες ολοκληρώνονται "όλως τυχαίως" λίγο πριν τα μεγάλα ομόλογα του καλοκαιριού.
Πάρα ταύτα η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να παίρνει μια πύρρειο νίκη. Οι τέσσερις μπουκάλες οξυγόνου δεν είναι de facto ούτε πολλές ούτε λίγες. Η διαχείριση του οξυγόνου μέσα στο βυθό που κολυμπάμε θα φανερώσει αν είναι αρκετό να μας οδηγήσει στην επιφάνεια ή την υποξία.