Του Στρατή Μαζίδη
Το Βερολίνο στοχεύαμε, από την Ισπανία και την Πορτογαλία το βρήκαμε. Κακά τα ψέμματα όμως. Ως ρομαντικοί ελπίζαμε σε μια συμμαχία του ευρωπαϊκού νότου.
Ο ρεαλισμός όριζε διαφορετικά. Δύο χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις συνέπλευσαν με τις σκληρές γραμμές λιτότητας, δε θα είχαν καμία διάθεση να μη ματώσει περισσότερο η Ελλάδα. Πολύ περισσότερο ο Μαριάνο Ραχόι που βλέπει σε λίγους μήνες τις εκλογές να πλησιάζουν.
Τελικώς η Ελλάδα πήρε «κάτι» και θα το αναλύσουμε ξεχωριστά.
Ωστόσο οφείλουμε και αξίζει να αναρωτιώμαστε τι περισσότερο θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει όχι μόνο ως Ελλάδα αλλά σύσσωμος ευρωπαϊκός νότος αν είχαμε μια ενιαία γραμμή.
Κι όχι μόνο απόψε αλλά από την αρχή. Όταν ήμασταν όλοι στην αρχή αυτού του καταστροφικού δρόμου.
Τι κρίμα...
Το Βερολίνο στοχεύαμε, από την Ισπανία και την Πορτογαλία το βρήκαμε. Κακά τα ψέμματα όμως. Ως ρομαντικοί ελπίζαμε σε μια συμμαχία του ευρωπαϊκού νότου.
Ο ρεαλισμός όριζε διαφορετικά. Δύο χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις συνέπλευσαν με τις σκληρές γραμμές λιτότητας, δε θα είχαν καμία διάθεση να μη ματώσει περισσότερο η Ελλάδα. Πολύ περισσότερο ο Μαριάνο Ραχόι που βλέπει σε λίγους μήνες τις εκλογές να πλησιάζουν.
Τελικώς η Ελλάδα πήρε «κάτι» και θα το αναλύσουμε ξεχωριστά.
Ωστόσο οφείλουμε και αξίζει να αναρωτιώμαστε τι περισσότερο θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει όχι μόνο ως Ελλάδα αλλά σύσσωμος ευρωπαϊκός νότος αν είχαμε μια ενιαία γραμμή.
Κι όχι μόνο απόψε αλλά από την αρχή. Όταν ήμασταν όλοι στην αρχή αυτού του καταστροφικού δρόμου.
Τι κρίμα...