Του Στρατή Μαζίδη
Οι εξελίξεις και τα γεγονότα μετά τις 25 Ιανουαρίου δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία έχει απωλέσει την όποια σχέση είχε με τον πολιτικό κόσμο μετεξελισσόμενη σε ένα restaurant πολυτελείας, ένα κλειστό club στο οποίο έχουν πρόσβαση ορισμένοι εκλεκτοί.
Δείπνο ο Καραμανλής, δείπνο η Μαριέττα Γιαννάκου, δείπνο ετοιμάζει ακόμη και ο Νότης Μυταράκης! Έλεος...
Την ίδια στιγμή μια ομάδα πολιτικών του περιθωρίου, μπόλιασμα του ΛΑΟΣ στη ΝΔ, συνασπίζονται γύρω από το Σαμαρά.
Ο Σαμαράς πάλι χάνει τις εκλογές και προσέρχεται στο Ζάππειο γελώντας, μιλά με 2-3 γραφικούς να τον αποθεώνουν, δεν έχει την παληκαριά να παραδώσει την πρωθυπουργία ώστε να τονίσει την πολιτική μοναξιά του Τσίπρα σε όλα τα επίπεδα, συνυπογράφει (για να μην πούμε ότι συμμετείχε ενεργά στη σύνταξη) ένα μη φιλικό κείμενο προς την Ελλάδα.
Ένα αλαλούμ, μια Βαβέλ, ένα πολιτικό μπ0υρδέλο στη Συγγρού όπου ο καθένας κάνει ότι επιθυμεί κι οραματίζεται όπως ευαρεστείται.
Ακούμε για διαδόχους. Και τι ονόματα παίζουν; Κυριάκος Μητσοτάκης. Ουάου που θα έλεγε κι ο Βαρουφάκης. Όλγα Κεφαλογιάννη. Για την Ολγα δύο φορές ουαου. Δύο απόγονοι πολιτικών δεινοσαυρικών οικογενειών. Εντάξει η Κεφαλογιάννη είναι εντυπωσιακή και όμορφη. Δε φτάνει όμως αυτό. Αδυνατούν να καταλάβουν στη ΝΔ ότι ο κόσμος γκρέμισε τα πολιτικά τζάκια. Δεν τα επιθυμεί άλλο, άσχετα αν για ανεξήγητους λόγους τα σταυρώνει στα ψηφοδέλτια.
Την ίδια ώρα πάλι ορισμένοι οραματίζονται την επιστροφή του Κώστα Καραμανλή. Μόνο στην Ελλάδα μπορεί να παρουσιαστεί ως μεσσίας ένας εκ των πολιτικών εγκληματιών στο κορμί της Ελληνικής Οικονομίας, ένας βουβός που μίλησε κάπως αφού βεβαιώθηκε ότι χάνει. Μόνο τα € 28 δις που έδωσε σε καιρό ύφεσης στις τράπεζες εκ των οποίων τα € 5 δις το κρίσιμο έτος του 2009 όταν όχι απλά εκτροχιάστηκαν όλα, αλλά έφυγαν βαγόνια, ράγες κι επιβάτες, αρκούν για να κληθεί να δώσει εξηγήσεις. Όπως και τα βεβαιωθέντα προς είσπραξη το 2009 που δεν εισπράχθηκαν ούτε στο ελάχιστο.
Η Νέα Δημοκρατία ξεπερνιέται πλέον από τις εξελίξεις. Αν δεχθούμε ως αξιόπιστες τις νέες μετρήσεις που τη δείχνουν 27% χαμηλότερα του ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως 12% κάτω του ποσοστού που έλαβε πριν από τρεις εβδομάδες, τότε το μέλλον προβλέπεται ζοφερό για τη Συγγρού. Αν υπάρχει κιόλας. Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από το 1981 διότι τότε υπήρξαν προσωπικότητες να τη σηκώσουν. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτε. Βέβαια, όλες, όλοι και όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος σε αυτή τη ζωή. Ανάμεσά τους και η Νέα Δημοκρατία.
Οι εξελίξεις και τα γεγονότα μετά τις 25 Ιανουαρίου δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία έχει απωλέσει την όποια σχέση είχε με τον πολιτικό κόσμο μετεξελισσόμενη σε ένα restaurant πολυτελείας, ένα κλειστό club στο οποίο έχουν πρόσβαση ορισμένοι εκλεκτοί.
Δείπνο ο Καραμανλής, δείπνο η Μαριέττα Γιαννάκου, δείπνο ετοιμάζει ακόμη και ο Νότης Μυταράκης! Έλεος...
Την ίδια στιγμή μια ομάδα πολιτικών του περιθωρίου, μπόλιασμα του ΛΑΟΣ στη ΝΔ, συνασπίζονται γύρω από το Σαμαρά.
Ο Σαμαράς πάλι χάνει τις εκλογές και προσέρχεται στο Ζάππειο γελώντας, μιλά με 2-3 γραφικούς να τον αποθεώνουν, δεν έχει την παληκαριά να παραδώσει την πρωθυπουργία ώστε να τονίσει την πολιτική μοναξιά του Τσίπρα σε όλα τα επίπεδα, συνυπογράφει (για να μην πούμε ότι συμμετείχε ενεργά στη σύνταξη) ένα μη φιλικό κείμενο προς την Ελλάδα.
Ένα αλαλούμ, μια Βαβέλ, ένα πολιτικό μπ0υρδέλο στη Συγγρού όπου ο καθένας κάνει ότι επιθυμεί κι οραματίζεται όπως ευαρεστείται.
Ακούμε για διαδόχους. Και τι ονόματα παίζουν; Κυριάκος Μητσοτάκης. Ουάου που θα έλεγε κι ο Βαρουφάκης. Όλγα Κεφαλογιάννη. Για την Ολγα δύο φορές ουαου. Δύο απόγονοι πολιτικών δεινοσαυρικών οικογενειών. Εντάξει η Κεφαλογιάννη είναι εντυπωσιακή και όμορφη. Δε φτάνει όμως αυτό. Αδυνατούν να καταλάβουν στη ΝΔ ότι ο κόσμος γκρέμισε τα πολιτικά τζάκια. Δεν τα επιθυμεί άλλο, άσχετα αν για ανεξήγητους λόγους τα σταυρώνει στα ψηφοδέλτια.
Την ίδια ώρα πάλι ορισμένοι οραματίζονται την επιστροφή του Κώστα Καραμανλή. Μόνο στην Ελλάδα μπορεί να παρουσιαστεί ως μεσσίας ένας εκ των πολιτικών εγκληματιών στο κορμί της Ελληνικής Οικονομίας, ένας βουβός που μίλησε κάπως αφού βεβαιώθηκε ότι χάνει. Μόνο τα € 28 δις που έδωσε σε καιρό ύφεσης στις τράπεζες εκ των οποίων τα € 5 δις το κρίσιμο έτος του 2009 όταν όχι απλά εκτροχιάστηκαν όλα, αλλά έφυγαν βαγόνια, ράγες κι επιβάτες, αρκούν για να κληθεί να δώσει εξηγήσεις. Όπως και τα βεβαιωθέντα προς είσπραξη το 2009 που δεν εισπράχθηκαν ούτε στο ελάχιστο.
Η Νέα Δημοκρατία ξεπερνιέται πλέον από τις εξελίξεις. Αν δεχθούμε ως αξιόπιστες τις νέες μετρήσεις που τη δείχνουν 27% χαμηλότερα του ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως 12% κάτω του ποσοστού που έλαβε πριν από τρεις εβδομάδες, τότε το μέλλον προβλέπεται ζοφερό για τη Συγγρού. Αν υπάρχει κιόλας. Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από το 1981 διότι τότε υπήρξαν προσωπικότητες να τη σηκώσουν. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτε. Βέβαια, όλες, όλοι και όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος σε αυτή τη ζωή. Ανάμεσά τους και η Νέα Δημοκρατία.