Σήμερα τελείωσε και οριστικά η Νέα Δημοκρατία. Ξεμπερδέψαμε και με αυτήν οριστικά όπως και με το ΠΑΣΟΚ. Είναι κι αυτό κάτι μέσα στα όσα δεινά έχουμε υποστεί.
Ο Αντώνης Σαμαράς έμελλε να αποδειχθεί ο δήμιος της. Το 1993 τη γκρεμοτσάκισε από την κυβέρνηση, το 1995 δεν την άφησε να επανέλθει και το 2015 την ενταφίασε οριστικά αφού έκλεισε το θέμα της ηγεσίας:
«Έθεσα μόνος μου το θέμα αρχηγού της παράταξης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα όταν είπα ότι δεν είμαι παντρεμένος με την θέση μου, αλλά δεν γίνεται σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές να εγκαταλείψω την μάχη. Εξήγησα ότι κάτι τέτοιο θα είναι επιζήμιο, όμως κάλεσα όποιον ήθελε να θέσει ανοικτά το θέμα της αλλαγής ηγεσίας. Κανείς δεν το έθεσε και το θέμα έκλεισε. Κάποιοι έθεσαν θέμα έκτακτου συνεδρίου, το οποίο θα γινόταν για εκλογή αρχηγού που όμως δεν έβαλε κανείς ευθέως. Ο λόγος που απέρριψα το έκτακτο συνέδριο είναι ότι με το που θα το ανακοινώναμε θα άνοιγε ο κύκλος της εσωστρέφειας».
Όχι δε θα υπάρξει εσωστρέφεια. Άλλωστε δεν υπάρχει και κανείς να διαδεχθεί το Σαμαρά που να εμπνέει τον κόσμο (αν εμπνέεται βέβαια η κοινωνία από πολιτικούς). Αν υπήρχε κάποιος να τον διαδεχθεί, θα είχε γκρεμοτσακιστεί ήδη. Σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις της παντοδυναμίας του δικομματισμού υπήρχαν στέλεχη. Το 1984 ο Μητσοτάκης, το 1993 ο Εβερτ, το 1997 ο Καραμανλής και το 2009 ο τότε Σαμαράς.
Σήμερα ποιος; Η ξεφουσκωμένη Ντόρα; Η έτερη εκπρόσωπος οικογένειας πολιτικών δεινοσαύρων ονόματι Κεφαλογιάννη; Ο man to man Κικίλιας; Ο χολυγουντιανός Δένδιας; Ο σωσίας του Τέρι Χρυσού;
Όλοι αυτοί ξέρουν πολύ καλά πως κι αν ακόμη αναλάμβαναν το κόμμα απλά θα αποδεικνύοταν οι Ευάγγελοι Βενιζέλοι της ΝΔ. Οι νεκροθάφτες της.
Οπότε καλύτερα να βγάλουν μια θητεία ακόμη, να πέφτουν οι παχυλότατοι μισθοί σε αυτή τη συγκυρία και Δόξα τω Θεώ.
Όσο για το Σαμαρά, ζει στο δικό του παράλληλο ένδοξο κόσμο. Ουδόλως αντιλαμβάνεται πως είναι πρόεδρος των πεθαμένων.
Δεν έχει να προσφέρει τίποτε άλλο πια το πάλαι ποτέ κυβερνόν κόμμα. Αν είχε, αν υπήρχε ζωή, φρεσκάδα, φιλοδοξίες, θα ήταν πρώτο θέμα σε ΜΜΕ και συζητήσεις. Δεν είναι. Κανείς δεν ασχολείται με τη Νέα Δημοκρατία. Εσείς ασχολείστε;
Όχι είναι η απάντηση. Γιατί; Διότι πολύ απλά ήρθε η ώρα το κόμμα αυτό να πεθάνει και αυτό επειδή αποδείχθηκαν δύο κορυφαία ζητήματα:
Α. ότι τελικά και αυτή συνέβαλε καθοριστικά για να οδηγηθούμε στη χρεοκοπία του 2010
Β. πως τελικά διαδέχθηκε το ΠΑΣΟΚ το 2012 με τα χίλια ζόρια και εκβιαστικά διλλήματα αλλά τελικά δεν είχε καμία εναλλακτική πρόταση ούτε όρεξη για δουλειά και πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Απλά συνέχισε την καταστροφή.
Αυτό το τελευταίο ας το κρατήσουν στην Κουμουνδούρου καθώς ήδη παρατηρείται ένα ξεφούσκωμα της στήριξης της κοινωνίας σε σχέση με τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών.