«Και τα όνειρά μας για σένα τα πήρε ο βοριάς» συνήθιζε να λέει ένας καλός συνάδερφος στο γραφείο κάθε φορά που κάτι εξελισσόταν διαφορετικά από το επιθυμητό.
Οι υποθέσεις Παπακωνσταντίνου και Κατρούγκαλου είναι αλληλένδετες.
Γιατί;
Διότι μας αποδεικνύουν πως τίποτε δεν άλλαξε σε αυτό τον τόπο.
Η δίκη του Παπακωνσταντίνου απέδειξε ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Είναι πραγματικά τυφλή. Δε γνωρίζω τα νομικίστικα, ξέρω μόνο ένα πράγμα. Αυτός πήρε πρώτος τη λίστα. Την έκανε τίποτε; Όχι. Για αυτό και μόνο είναι ένοχος! Λάθος μου, κάτι την έκανε. Αφαίρεσε κάποια ονόματα. Συγγενών του. Τελικώς ο πρόεδρος του έσβησε τις αμαρτίες ζητώντας του να μην αμαρτάνει άλλο.
Η δε περίπτωση Κατρούγκαλου φανερώνει πως ο πολιτικός κόσμος δεν αλλάζει στο εσωτερικό. Οι βιτρίνες είναι μόνο διαφορετικές. Εξαρχής δε μου άρεσε ο Κατρούγκαλος, δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή με το καλημέρα άρχισε πάλι να τάζει διορισμούς στο δημόσιο. Την παθογένεια που μας κατέστρεψε δηλαδή.
Κάθε φορά που απαντά ο Κατρούγκαλος, του πετούν και ακόμη μερικές συμβάσεις στα μούτρα. Ακόμη και μετά την υπουργοποίησή του.
Εμφάνισαν συμβάσεις που έχουν κατατεθεί με την υπογραφή του στο ΔΣΑ μετά τις εκλογές.
Θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί. Ή αφού είχε ένα τόσο δυνατό γραφείο, να μην είχε καν πολιτευθεί.
Κατρουγκαλίζοντας για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! Ή καλύτερα στραγγαλίζοντας τη Δικαιοσύνη σε όλα τα επίπεδα...