Η αυξανόμενη ένταση της τουρκικής προκλητικότητας ήταν και παραμένει αναμενόμενη. Η πρόσφατη ιστορία μετά το 1974 έχει αποδείξει πως η Τουρκία προκαλεί κάθε φορά λίγο παραπάνω, σταθμίζει τις αντιδράσεις και προχωρά.
Σαφέστατα η τελευταία ενέργεια με τη ΝΟΤΑΜ που κόβει στη μέση το Αιγαίο, τον ελληνικό εναέριο χώρο αλλά και εθνικό έδαφος είναι προκλητικότατη και φανερώνει επίσης τις διαθέσεις της Τουρκίας. Τι δουλειά έχουν άραγε "οι κουμπάροι μας, οι φίλοι μας, τα αδέρφια μας" οι τουρκοί να ασκούνται στο Αιγαίο; Με ποιον θα μπορούσα να έρθουν σε σύρραξη στο πέλαγος εκτός από την Ελλάδα;
Ωστόσο οι Τούρκοι δεν είναι ηλίθιοι, είναι παμπόνηροι και όπως αποδεικνύει ή καλύτερα βροντοφωνάζει η νεώτερη ιστορία, είτε εκμεταλλεύονται τα δικά μας λάθη είτε δημιουργούν ευκαιρίες ποντάροντας στις φοβικές και πελαγοδρομούσες ελληνικές αντιδράσεις ώστε να αποκτήσουν κάτι.
Το ιστορικό παράδειγμα της Κύπρου αποτελεί περίτρανη απόδειξη. Το αποτέλεσμα της προδοτικής στάσης της Χούντας και του φοβικού συνδρόμου ύστερα του Καραμανλή έδωσαν το μισό νησί στους τουρκούς με βαρύ φόρο αίματος.
Το πλεονέκτημα που δεν εκμεταλλεύθηκε η Ελλάδα τόσο το 1987 όσο και το 1996 στην κρίση των Ιμίων όπου τσίμπησε στην προβοκατόρικη τουρκική πρόκληση κλιμακώνοντας την κρίση, επέφεραν τις γκρίζες ζώνες σε τέτοιο βαθμό ώστε ακόμη κι εμείς μιλάμε για αυτές ενώ δε θα έπρεπε.
Οι τούρκοι μπορεί να πετάξουν πάνω από κατοικημένα νησιά, μπορεί να φτάσουν έξω από την Κέα, μπορεί να κάνουν χίλιαδυο αλλά επ'ουδενί δε θα διανοηθούν να χρεωθούν αυτοί την ευθύνη ενός θερμού επεισοδίου ή μίνι πολέμου. Ακόμη και τώρα που έχουν απέναντί τους μια χρεοκοπημένη χώρα που έχει εγκαταλείψει την εθνική της άμυνα την ώρα που ο αντίπαλος διαρκώς εξοπλίζεται.
Όπως απέδειξε και η υπόθεση "βαριοπούλα" το τουρκικό σχέδιο προβλέπει μια παγίδα, μια καλοστημένη φάκα στην οποία θα πέσουν οι έλληνες. Μια ενέργεια που θα προκαλούσε την οργή / αντίδραση της Αθήνας ώστε μετά να εφαρμοστούν στην πράξη όλες αυτές οι ασκήσεις πολέμου με το στόχο ενός γρήγορου αιφνιδιασμού και σε συνδυασμό με την τουρκική ελπίδα της επανεμφάνισης του ελληνικού φοβικού συνδρόμου μπροστά στα πιθανά χειρότερα ώστε να βρεθούμε μπροστά σε νέα τετελεσμένα υπέρ της Αγκυρας.
Χρειάζεται μέγιστη προσοχή και ενδεχομένως συμμαχίες με όλους όσους βρίσκονται απέναντι στην Αγκυρα στη στενή αλλά και ευρύτερη γειτονιά μας.