Βγήκε ο Λαπαβίτσας στη Bild και δήλωσε πως πρέπει να πάρουμε βελούδινο διαζύγιο με την ευρωζώνη και να επιστρέψουμε στη δραχμή.
Και εξεπλάγησαν άπαντες. Βγήκαν κι οι ορισμένοι συστημικοί από τα ραδιόφωνα να τον φάνε.
Στοχοποιούμε έναν άνθρωπο που ευθύς εξαρχής έχει ξεκάθαρη θέση. Με βάση αυτή του προτάθηκε να ενταχθεί στο ευρωψηφοδέλτιο, άσχετα αν δεν προχώρησε και στη συνέχεια στο ψηφοδέλτιο στην Ημαθία.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε, ας μην τον έβαζε. Δε μασκαρεύθηκε.
Και τι τραγουδούσε ο φίλος ο Κώστας το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου στο εκλογικό του κέντρο;
«Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν την ελληνική μας την γενιά και μας δείχνουν φωτεινό τον δρόμο για να φέρουμε την λευτεριά
Είναι του αγώνα μας τα φώτα κι ο λαός ακολουθεί πιστά, νέοι, γέροι, όλοι μαζί φωνάζουν: ζήτω, ζήτω, ζήτω το ΕΑΜ»
Να κρεμάσουμε λοιπόν ανάποδα τον Κώστα γιατί είναι συνεπής στα όσα λέει, συμφωνούμε, δε συμφωνούμε.
Ωστόσο κάτι Σαμαράδες που κωλοτούμπιασαν, δεν αγγίζονται.
Ωστόσο κάτι «πρώτη φορά Αριστέρα» που διέγραψαν μονοκονδυλιά όσα έλεγαν 3 χρόνια τώρα, κι αυτοί στο απυρόβλητο.
Τι έγιναν τα go back κύριε Schauble; go back κυριά Merkel; By the way είναι back off Αλέξη, κι αν σε τσιτώσουν και πολύ f..ck off.
Έγιναν come back κι ελάτε να τα βρούμε.
Μη στοχοποιείτε λοιπόν τους συνεπείς. Τους ασυνεπείς να στηλιτεύετε.
Σε κάθε περίπτωση όμως, σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα αν και εφόσον γίνει, αν φτιαχθεί το νέο ΕΑΜ από όσους θέλουν να ελευθερώσουν την Ελλάδα, όσοι πιστεύουν ότι η οικονομία κάνει το νόμισμα και όχι το αντίθετο, όσοι θέλουν νοικοκύρεμα, ξήλωμα κομματικών στρατών και ανασυγκρότηση σε όλα τα επίπεδα, θα περιμένουν από τον Κώστα να βρίσκεται κι αυτός εδώ, μόνιμα στην πατρίδα, στην πρώτη γραμμή της δύσκολης ιστορικής μάχης.