Η υπόθεση Κατρούγκαλου κατά τη γνώμη μου επαναφέρει στο προσκήνιο δύο ζητήματα.
Πρώτον, τη βλακώδη και επικίνδυνη, ακροβατική συσχέτιση του νόμιμου και του ηθικού που ξεκίνησε από την εποχή Βουλγαράκη. Πάγια θέση μου είναι ότι κάτι μπορεί να είναι νόμιμο και να μην είναι ηθικό, ή να μην είναι νόμιμο αλλά να είναι ηθικό. Η ηθική επίσης είναι διαφορετική π.χ. στο Ισλάμ απ' ότι στις χώρες του Δυτικού πολιτισμού. Ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή αυτή η συζήτηση θα έφτανε σε αδιέξοδο. Το νόμιμο και το ηθικό είναι διακριτές κατηγορίες που δεν μπορούν να συσχετίζονται. Το ηθικό σκέλος είναι ακόμα πιο σύνθετο ανάλογα με το αξιακό σύστημα ή τα "πιστεύω" του καθενός ή τη διάρθρωση της κοινωνίας στην οποία δραστηριοποιείται.
Δεύτερον, το ζήτημα της αναστολής επαγγελματικής δραστηριότητας βουλευτών (ασυμβίβαστο), Υπουργών κτλ. Είναι προφανές ότι δυνητικά ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να χρεωθεί με ένα "επαγγελματικό - κλαδικό συμφέρον" για οποιοδήποτε νομοσχέδιο ψηφίζει ή συντάσσει. Οι πολιτικοί μηχανικοί, οι δικηγόροι, οι γιατροί, ο οικοδόμος, ο οποιοσδήποτε. Θεωρητικά, θα μπορούσα να εντοπίσω συμφέρον ακόμα και σε βουλευτή που ψηφίζει μια προφανώς αντικοινωνική διάταξη γιατί το συμφέρον του είναι να μη χάσει τη βουλευτική του αποζημίωση και το μισθό του σε περίπτωση που "πέσει" από κυβέρνηση το κόμμα του. Ή σε βουλευτή που προωθεί μια τροπολογία που να ευνοεί κάποιον που τον έχει χρηματοδοτήσει στον προεκλογικό του αγώνα.
Εμφανώς και τα δύο ζητήματα αποτελούν παθογένειες του συστήματος και εν πολλοίς επαφίενται προς "επίλυση" στην ψήφο των πολιτών.
Όμως και οι πολίτες, ο καθένας χωριστά έχουν συμφέροντα. Η όλη συζήτηση είναι φαύλη. Και αν μπορεί να οδηγήσει σε ένα συμπέρασμα είναι το ότι πολύ γρήγορα το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να εξετάσει ζητήματα δημοκρατικής εκπροσώπησης. Εδώ και χρόνια έχω θέσει το θέμα σχετικά με το "προβάδισμα" που μπορεί να έχει π.χ. ένας γιατρός, ένας δικηγόρος, ένα πολιτικό "τζάκι", ένας πλούσιος σε μια ψηφοφορία. Όπως και το θέμα της δημιουργίας νόμων που ευνοούν συγκεκριμένα επαγγέλματα. Γίνεται κατανοητό ότι το πρόβλημα είναι βαθύ και δεν λύνεται στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις με αφορισμούς. Για να μη θυμηθούμε και ποιοι ήταν οι "φανατικοί" της άρσης των ασυμβίβαστων των βουλευτών by the way ...