Στη χώρα μας, ο πρωτογενής τομέας παραγωγής εξακολουθεί να έχει μεγάλη σημασία, παρόλο που η συμμετοχή του στην απασχόληση και στο Α.Ε.Π. μειώνεται σταδιακά. Ιδιαίτερα, όμως, μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και την υπογραφή των μνημονίων κρίθηκε πως θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη του συγκεκριμένου τομέα. Η ασφάλιση, λοιπόν, θα πρέπει να συμβάλλει στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, καθώς και στη διευκόλυνση των μεταφορών και εξαγωγών της αγροτικής παραγωγής.
Ο Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ), είναι λογικό πως δεν μπορεί να καλύψει το σύνολο των ζημιών που μπορεί να υποστεί η παραγωγή των Ελλήνων αγροτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίοδο 1995-2004, ο κρατικός Προϋπολογισμός επιβαρύνθηκε με 218 εκατ. Ευρώ ασφαλιστικές αποζημιώσεις. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι για τους αγροτικούς κινδύνους (οι οποίοι αφορούν κινδύνους φυσικών καταστροφών), η μεγιστοποίηση της ασφαλιστικής κάλυψης επιτυγχάνεται μέσω της συνεργασίας του κρατικού και του ιδιωτικού τομέα.
Η παραπάνω συνεργασία, εκτός του ότι θα ανακουφίσει σε μεγάλο βαθμό τον Έλληνα αγρότη, θα βοηθήσει στην επέκταση των ασφαλιστικών καλύψεων της αγροτικής οικονομίας και στην καλύτερη οργάνωση και διαχείριση των αγροτικών επιχειρήσεων. Τέτοιες ασφαλιστικές καλύψεις σύμφωνα με τις Ασφάλειες ΜΙΝΕΤΤΑ είναι:
- Κινδύνου χαλαζόπτωσης και κίνδυνο φωτιάς, που αποτελούν τους συνήθεις κινδύνους για την φυτική παραγωγή.
- Θανάτου ζώων λόγω ασθένειας, ατυχήματος ή ευθανασίας.
- Για αγροτικές εγκαταστάσεις (φωτιά, σεισμός, κλοπή)
- Μεταφοράς αγροτικών προϊόντων από τον τόπο της παραγωγής
- Φυσικών καταστροφών, φωτιάς ή κεραυνού για θερμοκήπια.
- Περί αστικής ευθύνης προϊόντων, με σκοπό την προστασία της υγείας και την ασφάλεια του καταναλωτή.