Είναι θλιβερό το γεγονός ότι μια παράταξη σαν τη ΝΔ δεν μπορεί να οδηγήσει τον εαυτό της σε μια στοιχειώδη διαδικασία ανάλυσης και ανάταξης που να περιέχει διάλογο και ενδεχομένως αλλαγή ηγεσίας.
Ήμουν από εκείνους που πολύ νωρίς επεσήμαναν τα βήματα προς αυτή την ολίσθηση.
Πρώτον, η καταπάτηση του Καταστατικού για την αλλαγή Προέδρου που οδήγησε σε διαδικασίες λαοκρατίας (και όχι δημοκρατίας).
Δεύτερον, αφού πήγαμε εκεί, έπρεπε να εξασφαλιστεί η διαδικασία, πράγμα που δεν έγινε με ευθύνη όλων των υποψηφίων Προέδρων.
Τρίτον, η στη συνέχεια κατάργηση ουσιαστικά όλων των Επιτροπών που λειτούργησαν με βάση την Πολιτική Επιτροπή χωρίς κανείς να λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις τους.
Τέταρτον, η αναδιοργάνωση που δεν ήρθε ποτέ αν και έγιναν συνδιασκέψεις και ημερίδες με στελέχη να καταθέτουν συγκεκριμένες προτάσεις (ήμουν ένα από αυτά).
Πέμπτον, η καθολική εγκατάλειψη των ΝΟ.Δ.Ε., πράγμα που αποδεικνύεται από την καταστροφή των micro sites (έστω όσες έφτιαξαν, η Κορινθία ήταν μια από αυτές).
Έκτον, η πλήρης μεταβολή πολιτικών θέσεων εντός 2 μηνών το 2011 που δεν προέκυψε από καμία συλλογική διαδικασία.
Έβδομον, η άναρχη μετάβαση στο σταυρό στους Ευρωβουλευτές που ευνόησε υποψηφιότητες του "γυαλιού" ή της "κερκίδας" χωρίς ουσιαστικό πολιτικό υπόβαθρο.
Όγδοον, η πλήρης εγκατάλειψη μιας αυτοδιοικητικής πολιτικής βασισμένης σε ιδέες και θέσεις και όχι απλώς οικοδομημένη στη λογική των αλλοπρόσαλλων συσχετισμών (δεν μιλάω για χρίσματα, μιλάω καθαρά για πολιτικές).
Ένατο, η επιλογή υποψηφίων στα βουλευτικά ψηφοδέλτια που δεν είχε καμία προοπτική πέρα από το να ευνοηθούν οι ήδη ευνοημένοι.
Δέκατο, η απόλυτη έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού και τεκμηρίωσης που περιορίστηκε σε ανάσχεση των αντιπάλων και όχι στην ανάδειξη των παραταξιακών θέσεων και ιδεών.
Ενδέκατο, η εμφάνιση εντός του κομματικού σώματος ανθρώπων που όσοι ήμασταν χρόνια στην παράταξη είτε δεν τους είχαμε ξαναδεί ποτέ, είτε ήσαν ακόμα και απέναντι (αυτό είναι θετικό αν γίνεται με όρους διεύρυνσης, αρνητικό όταν γίνεται με όρους φράξιας).
Θα μπορούσα να γράψω και άλλα, όμως έχω υποσχεθεί άρθρο. Αυτά είναι τα λίγα για την ώρα, γιατί δυστυχώς βλέπω ότι πολλοί στην Κ.Ο. επικαλούνται τη "βάση", αμφιβάλλω όμως αν ακόμα και αυτοί την ακούνε.