Άγης Βερούτης
Θα σας πω συνοπτικά κάποιες σκέψεις μου. Αύριο ίσως τις επεκτείνω σε ένα σημείωμα.
Το θέμα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, πέρα από πολιτικές ιδεοληψίες και οικονομικά δόγματα ορθόδοξης ή μη προσέγγισης. Είναι θέμα πρακτικό.
Έχει να κάνει με τις εναλλακτικές πηγές ρευστότητας και αποφυγής της στάσης πληρωμών από το κράτος.
Εκ των προτέρων καταθέτω ότι θα ήθελα να συμβεί το καλύτερο ευκταίο σενάριο Α.
Ορίστε λοιπόν.
Σενάριο Α: Τα βρίσκουμε με τους εταίρους και τους θεσμούς και μπαίνουμε σε ειδικό καθεστώς όπου τα χρηματοδοτικά κενά καλύπτονται από προνομιακό δανεισμό της ΕΚΤ με 0,6% επιτόκιο, και συμπεριλαμβανόμαστε στην Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση του €1 τρις.
Προϋπόθεση: Να δουν οι εταίροι/θεσμοί ότι κατευθυνόμαστε σε μια προσέγγιση δυτικοευρωπαϊκής οικονομίας όπου δεν θα υπάρχουν συντεχνίες ειδικών προνομίων, η φορολόγηση θα είναι δίκαιη και ανταποδοτική, και το κράτος δικαίου θα προτάσσεται έναντι οποιουδήποτε ειδικού συμφέροντος.
Σενάριο Β: Η κυβέρνηση συνεχίζει τις προκλητικές δηλώσεις περί ακύρωσης νόμιμων διαγωνισμών αποκρατικοποιήσεων και ΣΔΙΤ. Δίνει μποναμάδες δια της απραξίας ή αποφάσεως σε προνομιακές μειοψηφίες, συνεχίζει να μην προτείνει ποσοτικοποιημένες δράσεις, και συνεχίζει να προκαλεί τους εταίρους δείχνοντάς αλαζονική στάση.
Χωρίς πρόσβαση σε δανεισμό από τους εταίρους, σε 1, 2, 4 ή 8 βδομάδες τα λεφτά που έχει το κράτος (συν όσα τυχόν μαζέψει ως τότε) τελειώνουν οπότε οι εναλλακτικές της κυβέρνησης θα είναι:
1. Καθυστερεί τους μισθούς και τις συντάξεις και από προκαταβολικά τους δίνει στο μέσον ή στο τέλος του μήνα. Μαζεύει όλες τις καταθέσεις των ΝΠΔΔ στο δημόσιο ταμείο (άρχισε.) Αυτό αγοράζει 2-4 βδομάδες.
2. Αφήνει πίσω όλους τους προμηθευτές. Αυτό ήδη έχει γίνει.
3. Πληρώνει το μισό μισθό/σύνταξη σε ομόλογα. Αυτό αγοράζει 2-4 βδομάδες ανάλογα πόσα μπορεί πλέον να μαζεύει σε τέτοιο περιβάλλον.
4. Προχωράει σε μείωση όλων των συντάξεων άνω των €800 ευρώ οπότε κερδίζει 0,5 δια το μήνα που αγοράζει άλλη μια βδομάδα κάθε μήνα ανάλογα πάλι πόσα μπορεί να μαζεύει.
5. Εφαρμόζει έκτακτο φόρο επί καταθέσεων 3%-4% με βάση τα υπόλοιπα λογαριασμών 30/6/2014 (που έπρεπε εξαρχης να κάνει πριν πάει για διαπραγμάτευση για να έχει δυνάμεις.) Αυτό αγοράζει 5-6 βδομάδες.
6. Κόβει δραστικά συντάξεις κάτω των 55 ετών αρχικά και μετά κάτω των 60 με βάση εισοδηματικά κριτήρια (εκκαθαριστικό 2014). Αυτό αγοράζει 1 βδομάδα κάθε μήνα.
Τέλος φτάνει στο πέρας του τετραμήνου και καταλήγει να κάνει όσα αν είχε κάνει εξαρχής θα είχε αποφύγει τα προηγούμενα βήματα τουλάχιστον μερικώς: ξεκινάει το νοικοκύρεμα.
Σενάριο Γ: Η κυβέρνηση δεν καταφέρνει να περάσει κανένα μέτρο νοικοκυρέματος από τους σοσιαλμανείς της και πάει κατευθείαν σε στάση πληρωμών.
Τα προχθεσινά αποτελέσματα ΚΕ με 92 υπέρ, 5 λευκά, 68 κατά και 30 απών, δείχνουν ότι έρχεται καταιγίδα και πιθανόν διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε θα πάμε σε οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές πρώτα και μετά οικουμενική, που θα κάνει το νοικοκύρεμα χωρίς τους σταλινικούς. Οπότε γιατί να μην πάει άμεσα σε οικουμενική και να γλυτώσει το διασυρμό ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σενάριο Δ: Μετά το σενάριο 2 κάνουμε απόπειρα εξόδου από το ευρώ χωρίς επιτυχία, και γυρνάμε να συμφωνήσουμε τελικά με τους εταίρους για τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Στα άσχημα σενάρια εμφανίζεται μοναδική ευκαιρία στην Τουρκία από την ίδρυσή της, να μας βρει στο κατώτατο σημείο ισχύος και συμμαχιών των τελευταίων 200 ετών. Οι ζουρνάδες ήδη άρχισαν.
Σε όλες τις περιπτώσεις τελικά μάλλον τα βρίσκουμε με τους εταίρους κάνοντας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις! Αλλιώς Χάος.
Γιατί λοιπόν δεν τις κάνουμε τις βλογημένες τις μεταρρυθμίσεις εξαρχής, να γλιτώσουμε κιόλας και τα αρνητικά σενάρια, και ταυτόχρονα να βγάλουν και το ξερό σκασμό οι όποιοι κυβερνητικοί εμπρηστές της παγκόσμιας κοινής γνώμης,
Μου ξεφεύγει κάτι;
Θα σας πω συνοπτικά κάποιες σκέψεις μου. Αύριο ίσως τις επεκτείνω σε ένα σημείωμα.
Το θέμα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο, πέρα από πολιτικές ιδεοληψίες και οικονομικά δόγματα ορθόδοξης ή μη προσέγγισης. Είναι θέμα πρακτικό.
Έχει να κάνει με τις εναλλακτικές πηγές ρευστότητας και αποφυγής της στάσης πληρωμών από το κράτος.
Εκ των προτέρων καταθέτω ότι θα ήθελα να συμβεί το καλύτερο ευκταίο σενάριο Α.
Ορίστε λοιπόν.
Σενάριο Α: Τα βρίσκουμε με τους εταίρους και τους θεσμούς και μπαίνουμε σε ειδικό καθεστώς όπου τα χρηματοδοτικά κενά καλύπτονται από προνομιακό δανεισμό της ΕΚΤ με 0,6% επιτόκιο, και συμπεριλαμβανόμαστε στην Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση του €1 τρις.
Προϋπόθεση: Να δουν οι εταίροι/θεσμοί ότι κατευθυνόμαστε σε μια προσέγγιση δυτικοευρωπαϊκής οικονομίας όπου δεν θα υπάρχουν συντεχνίες ειδικών προνομίων, η φορολόγηση θα είναι δίκαιη και ανταποδοτική, και το κράτος δικαίου θα προτάσσεται έναντι οποιουδήποτε ειδικού συμφέροντος.
Σενάριο Β: Η κυβέρνηση συνεχίζει τις προκλητικές δηλώσεις περί ακύρωσης νόμιμων διαγωνισμών αποκρατικοποιήσεων και ΣΔΙΤ. Δίνει μποναμάδες δια της απραξίας ή αποφάσεως σε προνομιακές μειοψηφίες, συνεχίζει να μην προτείνει ποσοτικοποιημένες δράσεις, και συνεχίζει να προκαλεί τους εταίρους δείχνοντάς αλαζονική στάση.
Χωρίς πρόσβαση σε δανεισμό από τους εταίρους, σε 1, 2, 4 ή 8 βδομάδες τα λεφτά που έχει το κράτος (συν όσα τυχόν μαζέψει ως τότε) τελειώνουν οπότε οι εναλλακτικές της κυβέρνησης θα είναι:
1. Καθυστερεί τους μισθούς και τις συντάξεις και από προκαταβολικά τους δίνει στο μέσον ή στο τέλος του μήνα. Μαζεύει όλες τις καταθέσεις των ΝΠΔΔ στο δημόσιο ταμείο (άρχισε.) Αυτό αγοράζει 2-4 βδομάδες.
2. Αφήνει πίσω όλους τους προμηθευτές. Αυτό ήδη έχει γίνει.
3. Πληρώνει το μισό μισθό/σύνταξη σε ομόλογα. Αυτό αγοράζει 2-4 βδομάδες ανάλογα πόσα μπορεί πλέον να μαζεύει σε τέτοιο περιβάλλον.
4. Προχωράει σε μείωση όλων των συντάξεων άνω των €800 ευρώ οπότε κερδίζει 0,5 δια το μήνα που αγοράζει άλλη μια βδομάδα κάθε μήνα ανάλογα πάλι πόσα μπορεί να μαζεύει.
5. Εφαρμόζει έκτακτο φόρο επί καταθέσεων 3%-4% με βάση τα υπόλοιπα λογαριασμών 30/6/2014 (που έπρεπε εξαρχης να κάνει πριν πάει για διαπραγμάτευση για να έχει δυνάμεις.) Αυτό αγοράζει 5-6 βδομάδες.
6. Κόβει δραστικά συντάξεις κάτω των 55 ετών αρχικά και μετά κάτω των 60 με βάση εισοδηματικά κριτήρια (εκκαθαριστικό 2014). Αυτό αγοράζει 1 βδομάδα κάθε μήνα.
Τέλος φτάνει στο πέρας του τετραμήνου και καταλήγει να κάνει όσα αν είχε κάνει εξαρχής θα είχε αποφύγει τα προηγούμενα βήματα τουλάχιστον μερικώς: ξεκινάει το νοικοκύρεμα.
Σενάριο Γ: Η κυβέρνηση δεν καταφέρνει να περάσει κανένα μέτρο νοικοκυρέματος από τους σοσιαλμανείς της και πάει κατευθείαν σε στάση πληρωμών.
Τα προχθεσινά αποτελέσματα ΚΕ με 92 υπέρ, 5 λευκά, 68 κατά και 30 απών, δείχνουν ότι έρχεται καταιγίδα και πιθανόν διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε θα πάμε σε οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές πρώτα και μετά οικουμενική, που θα κάνει το νοικοκύρεμα χωρίς τους σταλινικούς. Οπότε γιατί να μην πάει άμεσα σε οικουμενική και να γλυτώσει το διασυρμό ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σενάριο Δ: Μετά το σενάριο 2 κάνουμε απόπειρα εξόδου από το ευρώ χωρίς επιτυχία, και γυρνάμε να συμφωνήσουμε τελικά με τους εταίρους για τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Στα άσχημα σενάρια εμφανίζεται μοναδική ευκαιρία στην Τουρκία από την ίδρυσή της, να μας βρει στο κατώτατο σημείο ισχύος και συμμαχιών των τελευταίων 200 ετών. Οι ζουρνάδες ήδη άρχισαν.
Σε όλες τις περιπτώσεις τελικά μάλλον τα βρίσκουμε με τους εταίρους κάνοντας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις! Αλλιώς Χάος.
Γιατί λοιπόν δεν τις κάνουμε τις βλογημένες τις μεταρρυθμίσεις εξαρχής, να γλιτώσουμε κιόλας και τα αρνητικά σενάρια, και ταυτόχρονα να βγάλουν και το ξερό σκασμό οι όποιοι κυβερνητικοί εμπρηστές της παγκόσμιας κοινής γνώμης,
Μου ξεφεύγει κάτι;