Το σκάνδαλο είναι πως η ελληνική κυβερνηση ανέλαβε την διάσωση ανακεφαλαιοποίηση των γερμανογαλλικών τραπεζών με το μνημόνιο 1.
Με την κίνηση αυτη έθεσε εαυτόν εκτος αγορών στο έλεος της πολιτικής χρηματοδότησης της ΕΕ και της ΕΚΤ. Ολα καλά αν αυτή η πολιτική είναι χρηστή.
Έλαβε δεσμεύσεις όμως ότι ελλείψει αγορών, το χρέος που πλέον ηταν διακρατικό, θα ανακυκλώνετο από την ΕΚΤ πλέον ως ενας εκ των 3 της τρόικας, καθώς τα κρατικά χρέη ΔΕΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ. ΜΟΝΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΙ.
Αυτή την δέσμευση και ρόλο ως κεντρική τράπεζα του ελληνικού νομίσματος, του ευρώ, παραβιάζει η ΕΚΤ ουσιαστικα αθετώντας το fiduciary duty της απεναντι στους Έλληνες πολίτες, και σπρώχνοντας την Ελλάδα να ξεπληρώσει κρατικό χρέος από φορολογικά έσοδα, όπως η Ρουμανία του Τσαουσέσκου.
Αυτό ειναι το έγκλημα του ΓΑΠ, ότι μας εβαλε σε αυτη τη θέση χωρίς να λάβει γραπτές εγγυήσεις ότι η τρόικα θα τηρήσει την υποχρέωση της.
Σήμερα η συμπεριφορά της ΕΚΤ απεναντι στην Ελλάδα αποτελει Ηθικό Κίνδυνο (moral hazard) για τις χώρες της ευρωζώνης με μικρά δικαιώματα ψήφου στο ΔΣ της.
Η ΕΚΤ παραβιάζει το charter της και τους ηθικούς κανόνες λειτουργίας κεντρικών τραπεζών. Αυτό. Αυτό. Τίποτε άλλο.