Η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ είναι η μόνη προεκλογική εξαγγελία που αρχίζει να υλοποιείται, έστω και σε δύο φάσεις. Άλλες υποσχέσεις όπως η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ υπό την έννοια της ληστρικότητας του φόρου, μάλλον ξεθώριασαν.
Ωστόσο τα 751 είναι ένα τεράστιο λάθος που θα επιφέρει περισσότερα δεινά παρά θα επιλύσει προβλήματα.
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω πως προσωπικά επί χρόνια ως προσωπικό, περιμέναμε πως και τι να βγουν οι συλλογικές συμβάσεις μπας και πάρουμε καμία αύξηση. Δυστυχώς όμως η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά.
Υπάρχουν πράγματα στην οικονομία που μπορούν να γίνουν με ένα νόμο και να λύσουν θέματα όπως πχ η έναρξη ατομικού επαγγέλματος ή επιχείρησης με δύο κινήσεις είτε η κατάργηση του χαρατσιού του ΕΒΕΑ που δεν προσφέρει απολύτως τίποτε.
Η επαναφορά όμως του κατώτατου μισθού πραγματικά ομοιάζει με το να φτιάξουμε μια παιδική χαρά μέσα σε ένα νεκροταφείο. Δεν θα υπάρχει κανείς για να παίξει ή για να ακριβολογήσουμε θα πεθάνουν κι άλλοι.
Όταν έγιναν οι εκλογές θυμάμαι χαρακτηριστικά που βρισκόμουν στο γραφείο μιας φίλης λογίστριας. Πελάτες της, ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ της τηλεφώνησαν να υπολογίσει πιθανές αποζημιώσεις απολύσεως υπαλλήλων ώστε να σκατζάρουν τη χασουρά μπροστά στα 751 ευρώ που έρχονταν.
Τα 751 ευρώ πρέπει να επανέλθουν αύριο το πρωί υπό την προϋπόθεση μιας ζωντανής οικονομίας. Στην περίπτωσή μας όμως τα πάντα είναι νεκρά.
Αρκετοί μικρομεσαίοι που δίνουν αγώνα να κρατηθούν κι έχουν 1-2 άτομα προσωπικό και κατάφεραν να το κρατήσουν έστω και με περικοπές, είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούν σε απολύσεις.
Με την οικονομία σε ύφεση, το κλίμα αρνητικό και τις υποχρεώσεις να αυξάνονται, ένα πρόσθετο βάρος δεν πρόκειται να ωφελήσει.
Βλέπετε ναι μεν ο κάθε ιδεολόγος έρχεται να πει 751 και ότι αυτό συνεπάγεται σε αυξήσεις εισφορών κτλ αλλά παράλληλα δε λέει πχ ότι θα αφαιρέσουμε το σαδιστικό χαράτσι του τέλους επιτηδεύματος.
Μια ΕΠΕ με 1000 ευρώ φόρο επιτηδεύματος και δύο άτομα προσωπικό, αν της καταργήσεις το παρανοϊκό χαράτσι του Βενιζέλου τότε μπορείς να αξιώσεις να το δώσει στο προσωπικό. Δεν παρατηρούμε όμως κάτι τέτοιο.
Πολύ φοβάμαι ότι ένα σπασμωδικό μέτρο δίχως την απαραίτητη προετοιμασία θα προκαλέσει μεγαλύτερες ουρές στα ταμεία του ΟΑΕΔ.
Πρώτα μειώνεις τη γραφειοκρατία, δημιουργείς ένα ήπιο με χαμηλούς συντελεστές φορολογικό σύστημα, καταργείς παρανοϊκούς φόρους, λαμβάνεις όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε η αγορά να αρχίσει πάλι να αναπνέει, να σταθεροποιείται και να βηματίζει.
Τότε πια νομοθετείς, αν και μια υγιής οικονομία αυτορυθμίζεται προς το καλύτερο μόνη της.