.JPG)
Του Στρατή Μαζίδη
Αν παρουσιάζαμε τις συνοδευτικές φωτογραφίες του άρθρου από κάποιο χριστιανικό ναό του 10ου αιώνα στην Καππαδοκία, μάλλον θα τις παρατηρούσαμε με θαυμασμό για την αντοχή τους. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Οι φωτογραφίες απεικονίζουν αγιογραφίες από το παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου στο Δήμο Αγίας Παρασκευής (Ηπείρου 15) το οποίο δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε πως καταστρέφεται.
Πανέμορφες αγιογραφίες 25 χρόνων παραδίδονται στα χέρια της υγρασίας. Η κατάσταση είναι απελπιστική μέσα στο ιερό του παρεκκλησίου αλλά και στον υπόλοιπο ναό.
Η Ζωοδόχος Πηγή, η Α' Οικουμενική Σύνοδος, η θυσία του Αβραάμ απλά εξαφανίζονται. Τα πρόσωπα σβήνουν, η ομορφιά μας εγκαταλείπει, οι προσφορές των δωρητών χάνονται πλέον καθημερινά στην ιστορία.
Η ζημιά που έγινε κατά τη διάρκεια του φετινού χειμώνα είναι πραγματικά εντυπωσιακά μεγάλη.
Ωστόσο το πρόβλημα της υγρασίας προϋπήρχε. Τα δείγματα στον ορίζοντα φαίνονταν.
Και είναι πράγματι κρίμα τη στιγμή που έστω και δύσκολα προχωρά η αγιογράφηση του ναού όπου ευτυχώς οι νέες μέθοδοι με την επικόλληση των αγιογραφιών να εγγυώνται πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμία ζημιά από την υγρασία.
Ας όψεται διαχρονικά ο παγερά αδιάφορος Δήμος Αγίας Παρασκευής απέναντι στο ιερό παρεκκλήσιο και τη Στέγη Γερόντων (διότι αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα στις καρδιές των ενοριτών και ευλαβών προσκυνητών).
Μοιράζονται χρήματα δεξιά κι αριστέρα, αλλά ποτέ κανείς δεν επισκέφθηκε το ναό με πραγματική διάθεση να επιλυθούν τα προβλήματα.
Τι ήταν για το δήμο Αγίας Παρασκευής να προσφέρει μια εργολαβία για τη στεγάνωση και μόνωση του ναού ώστε να μην είμαστε σήμερα μάρτυρες αυτής της τραγικής κατάληξης; Πώς και πότε θα αποκατασταθούν (αν αποκαθίστανται) αυτές οι ζημιές;
Την ώρα που δίδονται πάρα πολλά χρήματα σε ναό για να ξεχρεώσει δάνεια και σε έτερο ναό όπου υπάρχει μεγάλο καταπίστευμα υπάρχει συστηματική, το υπογραμμίζω, συστηματική αδιαφορία απέναντι στον Αγιο Νεκτάριο όπου εκεί υπάρχει μάλιστα τεράστιο όφελος για το δήμο.
Γιατί; Διότι πολύ απλά η Στέγη των Γερόντων με τα καθημερινά σισίτια επιτελεί ένα κολοσσιαίο φιλανθρωπικό έργο μοιράζοντας καθημερινά πολλές δεκάδες μερίδες φαγητού σε αναξιοπαθούντες συνδημότες μας.
Αναρωτιέται το πολιτικό προσωπικό τι θα συμβεί αν αύριο η Στέγη κλείσει; Διότι τόσο ο π. Κωνσταντίνος, όσοι και οι εθελοντές αλλά και οι εργαζόμενοι ξεπερνούν καθημερινά τον εαυτό τους. Πού θα βρουν φαγητό όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Σε ποιο μέρος θα καταλήξουν οι φιλοξενούμενοι της Στέγης;
Ωραία έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο εμείς όταν άλλοι βασανίζονται.
Ακόμη κι αυτοί που δεν πιστεύουν στο Χριστό αλλά διαθέτουν ελάχιστο φιλότιμο, μόνο και μόνο για αυτό το τεράστιο κοινωνικό έργο, θα αναγνωρίσουν ότι πράγματι ο δήμος θα μπορούσε - και μπορεί - να προσφέρει έστω κάτι, όταν σε άλλους συμπαραστέκεται απλόχερα ή όταν σκορπά € 10.000,00 για σουβλάκια και χορούς ανήμερα της Πολιουχού.
Θα μπορούσε λοιπόν ο Δήμος να προσφέρει αυτό, θα μπορούσε να στείλει την αυτεπιστασία να καθαρίσει με υδροβολή το προαύλιο που γλυστρά ώστε να είναι ασφαλές αυτές τις ημέρες.
Ποτέ κανείς και τίποτε.
Ήταν τόσο αδιάφορος ο Δήμος ώστε χάθηκε κι ένα πεύκο παρά τις κατ'επανάληψη εκκλήσεις να ψευκαστεί όσο ήταν νωρίς.
Και πάντα όποτε γράφαμε για το ναό και τη Στέγη έρχονταν διάφοροι να μου πουν μπράβο, ζήτω, αγαπάμε τον παπα-Κώστα ακόμη και πολιτικό πρόσωπο που μου έλεγε «α ο παπα Κώστας είναι φίλος μου».
Αφού τους αγαπάτε και είναι φίλοι σας, εδώ σας θέλω μάγκες μου. Όχι μπράβο, ζήτω, αλλά για ότι έχουμε, τρέχουμε στους καθεδρικούς γιατί είμαστε γκλαμουράτοι.
Ο μόνος που θυμάμαι όλα αυτά τα χρόνια να βοηθά έμπρακτα είναι ένας, ο Βασίλης Σαββίδης. Και δεν αναφέρομαι στις κατά καιρούς χρηματικές ή υλικές (τρόφιμα) βοήθειες προς τη Στέγη μέσω του Συλλόγου Τσακού. Ήταν κάποια Μεγάλη Πέμπτη όταν ήρθε, έξυσε με τη σπάτουλα το πλάι της σκάλας που είχε σκάσει όλη από την υγρασία, την έτριψε και την έβαψε.
Εν πάση περιπτώσει το παρεκκλήσιο καταστρέφεται. Προσωπικά απευθύνω έκκληση σε όποιον ευαίσθητο χριστιανό να βοηθήσει. Να σταματήσουμε τουλάχιστον εδώ την καταστροφή η οποία είναι μεγαλύτερη από ότι βλέπετε άλλα έχει ακόμη πεδίο επέκτασης αν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση.
Την απευθύνω κι εκτός πόλης (για αυτό και αναδημοσιεύουμε στη Freepen.gr) διότι ξέρω τους ανθρώπους του ναού και της Στέγης αλλά κι επειδή η πόλη μου ως σήμερα επέδειξε εγκληματική αδιαφορία μη δίνοντάς μου ελπίδες πως κάτι μπορεί να αλλάξει όσο κι αν το ευχόμαστε.
Ο Αγιος Νεκτάριος τελικά συνεχίζει ακόμη και σήμερα να διώκεται...
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ agiaparaskevi-guide.gr
