Παρακολουθώ όπως όλοι μας, αυτή τη διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης μας με τους δανειστές μας και προσπαθώ να καταλάβω, αν πρόκειται για ένα θρίλερ, ένα δράμα, ένα φιλμ νουάρ-μυστηρίου ή απλά για έναν τραγέλαφο! Δεν ξέρω αν υπάρχει προηγούμενο …. μιας τέτοιας «διαπραγμάτευσης»!
ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι συμφωνούν ότι, αυτή είναι κρίσιμη και τυχόν αποτυχία της, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις (καταστροφικές λένε), για όλους (άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο). Συμφωνούν επίσης ότι, ΟΛΕΣ οι πλευρές, έχουν καλές προθέσεις, θετική προσέγγιση, ευελιξία και αποφασιστικότητα, για να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να καταλήξουν σε ένα έντιμο συμβιβασμό. Επίσης δηλώνουν –με δραματικούς μάλιστα τόνους- ότι, η Συμφωνία επείγει, ότι δεν υπάρχει χρόνος, διότι …. τα καύσιμα της Ελληνικής Οικονομίας τελείωσαν και …. «συνεχίζουμε να πετάμε, μόνο πλέον με τις αναθυμιάσεις καυσίμων των δεξαμενών μας»!
Το πρωί λοιπόν δηλώνουν ΟΛΟΙ αισιόδοξοι, συναντιούνται και χαιρετιούνται χαρούμενοι, συζητούν σε «θετικό κλίμα» και ….. το βράδυ, αποχωρούν μουτρωμένοι, τσακωμένοι και απογοητευμένοι, … κατηγορώντας ο ένας τον άλλον!! ΟΛΟΙ οι ξένοι (θεσμοί, φίλοι και εχθροί) λένε ότι φταίει ... η ασυνέπεια και αναξιοπιστία των Ελλήνων διαπραγματευτών. Την ίδια στιγμή, ΕΜΕΙΣ λέμε ότι οι ξένοι μας εκβιάζουν και μας εχθρεύονται, διότι έχουμε μια «Αριστερή» Κυβέρνηση, που δεν υποκύπτει, που δεν ενδίδει και γενικά … που «τους χαλάει την πιάτσα»!
Τελικά, κανένας δεν έχει καταλάβει (ή μάλλον, ο καθένας ότι θέλει και ότι μπορεί, καταλαβαίνει) … αν διαπραγματευόμαστε συγκλίνοντας ή αποκλίνοντας ή και αν τελικά διαπραγματευόμαστε …. ΜΟΝΟ «για τα μάτια του κόσμου» (έτσι για άλλοθι)!! Αν στοχεύουμε πραγματικά, σε μια έντιμη Συμφωνία (σύμφωνα με τις εντολές του λαού) ή … για μια «άτιμη» Ρήξη (που θα τη χρεώσουμε ο ένας στον άλλον)!
Επίσης, κανένας δεν λέει καθαρά, … πάνω σε πια «απόρρητη» Συμφωνία διαπραγματευόμαστε (αφού κανένας δεν την έχει δει), αν αυτή η νέα Συμφωνία (νέο Μνημόνιο) θα είναι καλύτερη ή όχι, από μια οριστική Ρήξη (και Grexit) και βέβαια, κανένας δεν μας λέει, τελικά … που οδηγεί η κάθε μια!! Αν δηλαδή η «Ρήξη», οδηγεί πράγματι στα βράχια, όπου θα τσακιστούμε ή αν … μέσω αυτής (της ρήξης), περνάμε μαγκιόρικα ανάμεσα τους και «τους τη βγαίνουμε κατάφατσα» … με νέο νόμισμα μας!
Είναι η «Ρήξη» τελικά, … η Κόλαση ή ο Παράδεισος μας!? Και ΠΟΙΟΣ να το ξέρει άραγε, αν … δεν έχει πεθάνει προηγουμένως!
Και όλα αυτά γιατί, ... ΟΧΙ μόνο δεν υπάρχει κανένα Σχέδιο, από την Ελληνική Κυβέρνηση, αλλά … ΟΥΤΕ καν Χάρτες Πλεύσης δεν έχει φροντίσει να διαθέτει! Έτσι, με τη «δημιουργική ασάφεια» που υιοθέτησε, προκαλεί ένα τραγελαφικό αλαλούμ, όπου ο καθένας υπουργός (στη Γέφυρα), λέει ότι θέλει, ότι του κατέβει : πρόσω ημιταχώς, όχι ανάποδα ολοταχώς, όλο δεξιά πηδάλιο, όχι κράτα το σταθερά αριστερά, μόλα, βύρα, αγάντα όοολοι … και μπάντου όλα (μα όλα, ακόμα και ότι όρθιο υπάρχει)!
«Και τώρα τι κάνουμε, που πάμε», κοιταζόμαστε και μονολογούμε, εμείς οι απλοί ναύτες … από κάτω!
«Κάντε επιτέλους κράττει ρε παιδιά, να οργανωθούμε, ΓΙΑΤΙ δεν έχω καταλάβει ακόμη, αν ο Καπετάνιος μας … ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ή ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ» … να εκτελέσει την Αποστολή του (να καταλήξει δηλαδή, σε μια έντιμη Συμφωνία)!