Του Στρατή Μαζίδη
Και να που φτάσαμε στο σημείο απέναντι από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου να βρίσκονται πάνω από 1.500.000 σύριοι πρόσφυγες.
Και να που τα νησιά μας έχουν πλέον βουλιάξει και σηκώσει τα χέρια ψηλά. Το γράφαμε, το σημειώναμε. Το καθημερινό δελτίο τύπου του Λιμενικού Σώματος να παρακολουθεί κανείς εδώ και μήνες, διαισθανόταν αυτό που έρχεται.
Η ελληνική πολιτεία, ασχέτως του ποιος κάθε φορά κυβερνούσε, δεν απέκτησε ποτέ μια μεταναστευτική πολιτική. Άλλοτε σπασμωδικές αντιδράσεις άλλοτε λεκτικές κορώνες αλλά ουσία μηδέν.
Τώρα λοιπόν επιχειρεί για άλλη μια φορά να πετάξει την ευθύνη στους δήμους και τις περιφέρειες. Διασκορπίζοντας χιλιάδες ψυχές ανά την επικράτεια ελπίζουμε ότι θα κρύψουμε το πρόβλημα.
Δυστυχώς όμως δεν ισχύει αυτό.
Εδώ δεν πρόκειται για έναν πόλεμο ανάμεσα σε δύο χώρες. Στην προκειμένη περίπτωση έχει πλέον επιβεβαιωθεί από μυστικές υπηρεσίες πως ανάμεσα στους χιλιάδες κυνηγημένους σύριους που διαβαίνουν τα σύνορα με την Τουρκία, αναμειγνύονται και τζιχαντιστές. Σύμφωνα με έκθεση της ΜΙΤ αυτό συμβαίνει καθώς καθίσταται πλέον πρακτικά αδύνατο να καταλάβουν οι ελεγκτικές αρχές μέσα στα δυστυχισμένα πλήθη ποιοι είναι οι τζιχαντιστές.
Είναι λοιπόν, αν όχι βέβαιο, πάρα πολύ πιθανό ανάμεσα σε αυτούς τους θαλασσοδαρμένους ανθρώπους που βλέπουμε στα ρεπορτάζ να συγκαταλέγονται και καμουφλαρισμένοι τζιχαντιστές.
Αν λοιπόν έως τα τέλη του 2015 αναμένονται 100.000 αφίξεις, ποιος θα αποκλείσει ότι το 0,5% ή το 1% ήτοι 500 ή 1.000 άτομα δεν είναι τακφιριστές;
Η κ. Χριστοδουλοπούλου δήλωσε - γελοιοποιούμενη - ότι έχει ευθύνη για την είσοδο, αλλά όχι την έξοδο. Εκτός του ότι αυτό είναι σφάλμα, πρακτικά είναι αδύνατο να γνωρίζει ποιοι μπαίνουν στη χώρα.
Εδώ έχουμε ανθρώπους που φεύγουν από τα σπίτια τους από τη μια στιγμή στην άλλη. Το πρώτο τους μέλημα είναι να πάρουν τα χαρτιά τους; Ή μήπως οι τζιχαντιστές σε περιοχές που κατέλαβαν δεν έχουν την ικανότητα να βγάλουν διαβατήρια;
Σε μια διαλυμένη χώρα όπως η Ελλάδα, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει με ασφάλεια ποιος εισέρχεται στην επικράτειά της.
Μια διασκόρπιση των ανθρώπων αυτών, θα επιφέρει και τον πιθανό ακροβολισμό των όποιων εκπαιδευμένων πια τζιχαντιστών ανά την επικράτεια και τους δήμους.
Αν λάβουμε υπόψη και τα ισχύοντα όσον αφορά την παρουσία των τζιχαντιστών σε Αλβανία - Σκόπια, τότε αυτή η επιλογή μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ επικίνδυνο.
Είμαστε αντιμέτωποι με ένα σοβαρότατο πρόβλημα και ασφαλείς λύσεις δε διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Και να που φτάσαμε στο σημείο απέναντι από τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου να βρίσκονται πάνω από 1.500.000 σύριοι πρόσφυγες.
Και να που τα νησιά μας έχουν πλέον βουλιάξει και σηκώσει τα χέρια ψηλά. Το γράφαμε, το σημειώναμε. Το καθημερινό δελτίο τύπου του Λιμενικού Σώματος να παρακολουθεί κανείς εδώ και μήνες, διαισθανόταν αυτό που έρχεται.
Η ελληνική πολιτεία, ασχέτως του ποιος κάθε φορά κυβερνούσε, δεν απέκτησε ποτέ μια μεταναστευτική πολιτική. Άλλοτε σπασμωδικές αντιδράσεις άλλοτε λεκτικές κορώνες αλλά ουσία μηδέν.
Τώρα λοιπόν επιχειρεί για άλλη μια φορά να πετάξει την ευθύνη στους δήμους και τις περιφέρειες. Διασκορπίζοντας χιλιάδες ψυχές ανά την επικράτεια ελπίζουμε ότι θα κρύψουμε το πρόβλημα.
Δυστυχώς όμως δεν ισχύει αυτό.
Εδώ δεν πρόκειται για έναν πόλεμο ανάμεσα σε δύο χώρες. Στην προκειμένη περίπτωση έχει πλέον επιβεβαιωθεί από μυστικές υπηρεσίες πως ανάμεσα στους χιλιάδες κυνηγημένους σύριους που διαβαίνουν τα σύνορα με την Τουρκία, αναμειγνύονται και τζιχαντιστές. Σύμφωνα με έκθεση της ΜΙΤ αυτό συμβαίνει καθώς καθίσταται πλέον πρακτικά αδύνατο να καταλάβουν οι ελεγκτικές αρχές μέσα στα δυστυχισμένα πλήθη ποιοι είναι οι τζιχαντιστές.
Είναι λοιπόν, αν όχι βέβαιο, πάρα πολύ πιθανό ανάμεσα σε αυτούς τους θαλασσοδαρμένους ανθρώπους που βλέπουμε στα ρεπορτάζ να συγκαταλέγονται και καμουφλαρισμένοι τζιχαντιστές.
Αν λοιπόν έως τα τέλη του 2015 αναμένονται 100.000 αφίξεις, ποιος θα αποκλείσει ότι το 0,5% ή το 1% ήτοι 500 ή 1.000 άτομα δεν είναι τακφιριστές;
Η κ. Χριστοδουλοπούλου δήλωσε - γελοιοποιούμενη - ότι έχει ευθύνη για την είσοδο, αλλά όχι την έξοδο. Εκτός του ότι αυτό είναι σφάλμα, πρακτικά είναι αδύνατο να γνωρίζει ποιοι μπαίνουν στη χώρα.
Εδώ έχουμε ανθρώπους που φεύγουν από τα σπίτια τους από τη μια στιγμή στην άλλη. Το πρώτο τους μέλημα είναι να πάρουν τα χαρτιά τους; Ή μήπως οι τζιχαντιστές σε περιοχές που κατέλαβαν δεν έχουν την ικανότητα να βγάλουν διαβατήρια;
Σε μια διαλυμένη χώρα όπως η Ελλάδα, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει με ασφάλεια ποιος εισέρχεται στην επικράτειά της.
Μια διασκόρπιση των ανθρώπων αυτών, θα επιφέρει και τον πιθανό ακροβολισμό των όποιων εκπαιδευμένων πια τζιχαντιστών ανά την επικράτεια και τους δήμους.
Αν λάβουμε υπόψη και τα ισχύοντα όσον αφορά την παρουσία των τζιχαντιστών σε Αλβανία - Σκόπια, τότε αυτή η επιλογή μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ επικίνδυνο.
Είμαστε αντιμέτωποι με ένα σοβαρότατο πρόβλημα και ασφαλείς λύσεις δε διαφαίνονται στον ορίζοντα.