· Ως ένας καλός μαθητής του άρδην καθεστωτικού Πλάτωνος, ο Αριστοτέλης επίσης δείχνει πολλές καθεστωτικές αιχμές. Πάρα πολύ έξυπνα, οι καθεστωτικοί της κλασικής Ελλάδος δεν απορρίπτουν την διανεμητική δικαιοσύνη, αλλά την διαστρεβλώνουν κατά το δοκούν.
· Αντί της αριθμητικής ισοδιανομής των αρχών ή πολιτικών αγαθών της πολιτείας μεταξύ των πολιτών της, οι καθεστωτικοί προωθούν την ‘αναλογική’ ή ‘γεωμετρική’ διανομή των πολιτικών αγαθών, ήτοι αναλόγως με την ευγενή δήθεν καταγωγή κάποιων καθεστωτικών κοτζαμπάσηδων. Εκεί ακριβώς βασίζεται το εικονιζόμενο εδάφιο του Αριστοτέλους.
· Ακόμη και την σφαιρική δομή λήψεως των συλλογικών αποφάσεων στις πολιτείες της κλασικής Ελλάδος, ο Αριστοτέλης την παρουσιάζει στα ‘Πολιτικά’ του κάνοντας κριτική εναντίον της.
Είναι όμως αναμενόμενο τούτο, λόγω της επιρροής του άρδην καθεστωτικού Πλάτωνος στον μαθητή του Αριστοτέλη.