Του Χρήστου Βαγενά
Άκουγα τη συζήτηση στη Βουλή (κόντρες, αλληλοκατηγορίες, λεκτικές επιθέσεις, διαμαρτυρίες κτλ.) σχετικά με την αναμενόμενη εξεταστική επιτροπή για ευθύνες κτλ. του πως φτάσαμε ως εδώ με χρέος, μνημόνια, κατάρρευση της χώρας και ξευτίλα, και ποιοί πολιτικοί έκαναν τα αναγκαία μαγειρέματα που μας έβαλαν στο λούκι της τωρινής μιζέριας και απαξίωσης.
Αν κατάλαβα καλά, ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ για αυτήν την εξεταστική επιτροπή είναι για να «λογοδοτήσουν» οι ένοχοι, και να πάρει ο Ελληνικός λαός τις οφειλόμενες σε αυτόν απαντήσεις.
Τέλος πάντων, υπήρχαν αντιπολιτευτικές αντιδράσεις για την ίδρυση της επιτροπής, και εύλογα ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρόταν εναντίον όσων δεν θέλουν μια τέτοια επιτροπή, λέγοντας ότι προφανώς έχουν πρόβλημα με την αποκάλυψη της αλήθειας (παραφράζω).
Περίμενα κι εγώ ότι κάτι θα άκουγα επί της ουσίας του θέματος. Δεν άκουσα τίποτα (Η εξήγηση λίγο παρακάτω).
Τελικά αυτό που κατάλαβα είναι το εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τους συγκυβερνώντες ΑΝΕΛ) όντας έξω από τον δηλητηριασμένο χορό του μνημονιακού οικοδομήματος, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Δεν υπάρχει δηλαδή πιθανότητα πολιτικής χασούρας για την τωρινή κυβέρνηση από μια τέτοια επιτροπή. Η οποιαδήποτε τέτοιου είδους εξεταστική επιτροπή αποκλείεται να «καταδικάσει» ΣΥΡΙΖΑίους ή ΑΝΕΛέους, μια και δεν συμμετείχαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά, μια και τα μνημόνια μας πήγανε στα τάρταρα, θα καταλήξει αναγκαστικά σε απαξίωση σοβαρού τμήματος των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό, αυτόματα θα ωφελήσει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πραγματική ουσία του θέματος όμως δεν είναι να δοθούν απαντήσεις στον Ελληνικό λαό για το ποιός φταίει. Σε περίπτωση που ο Τσίπρας δεν το έχει αντιληφθεί, όλος ο Ελληνικός λαός ξέρει καλά ποιοί φταίνε για την Ελληνική μνημονιακή περιπέτεια. Είναι κατά σειρά προτεραιότητας οι Γ. Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, και οι βασικοί πρωταρχικοί συνένοχοι Παπούλιας, Παπακωνσταντίνου, Προβόπουλος και Στουρνάρας.
Ένας και μόνον «πυροβολισμός», άσφαιρος όμως, έπεσε από τον Τσίπρα επί της ουσίας του θέματος, όταν είπε ότι οι ευθύνες που θα προκύψουν θα ποινικοποιηθούν. Αυτό ήταν άσφαιρο, διότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν επιτρέπει μια τέτοια ποινικοποίηση.
Με άλλα λόγια, η εύρεση της αλήθειας δεν είναι ο πρωταρχικός σκοπός της προτεινόμενης εξεταστικής επιτροπής, αλλά το εργαλείο μέσω του οποίου θα επιτευχθεί ο πραγματικός σκοπός, που είναι η απαξίωση πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και συνεπώς η αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ εις βάρος των κομματικών του αντιπάλων.
Θα σπαταληθεί δηλαδή πολύτιμος χρόνος, προσπάθεια και δημόσιο χρήμα (οι επιτροπές κοστίζουν ουκ ολίγα) για να εδραιωθεί καλύτερα στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν πραγματικά ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να ικανοποιήσει και να δικαιώσει τον Ελληνικό λαό, τον οποίον ισχυρίζεται ότι αφουγκράζεται επιτυχώς, και στις εντολές του οποίου επιμένει ότι παραμένει δέσμιος, θα έκανε τα εξής, απλά και αυτονόητα:
Θα καταργούσε ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ τον νόμο περί ευθύνης υπουργών με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, και αμέσως μετά θα απήγγειλε κατηγορίες εναντίον του αυτουργού αυτού του κατάπτυστου νόμου, που έχει μετατρέψει την πολιτική τάξη της χώρας σε ξεδιάντροπο λησταρχείο εδώ και χρόνια.
Μετά, πάλι με πράξη νομοθετικού περιεχομένου θα έστηνε μια εξεταστική επιτροπή με σκοπό τον καταλογισμό ευθυνών και την απαγγελία κατηγοριών εναντίον των ενόχων, που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάντια.
Μια τέτοια εξεταστική επιτροπή, για να έχει ουσιαστική αξία, να μην είναι δηλαδή μαϊμουδισμός και κοροϊδία θα πρέπει να είναι ολιγομελής και να αποτελείται από προσεκτικά διαλεγμένα αμερόληπτα μέλη, κυρίως από το δικαστικό τομέα, ανθρώπους χωρίς πολιτικές δικτυώσεις και επιδιώξεις. Η επιτροπή θα πρέπει να έχει νομικό κύρος, συγκεκριμένη διάρκεια, και το συγκεκριμένο σκοπό να βρεθούν οι ένοχοι για την τωρινή κατάντια της χώρας. Και φυσικά, πρόσβαση σε όλα τα σχετικά αρχεία, και το δικαίωμα να καλέσει σε ένορκη απολογία τον οποιονδήποτε.
Και για εκείνους που θα σπεύσουν να καταφύγουν στο εξωτερικό χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα για να αποφύγουν την επιτροπή, να εκδίδεται αμέσως διεθνές ένταλμα σύλληψης.
Κάποιοι θα ξεφύγουν στα σίγουρα, προστατευμένοι από τα ξένα συμφέροντα που υπηρέτησαν εις βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων. Αλλά, τουλάχιστον, με το ένταλμα συλλήψεως σε διαρκή ισχύ, δεν θα μπορούν να επιστρέψουν άλλο, και θα ξεμαγαρίσει ο τόπος από δαύτους. Δεν θα τους έχουμε άλλο μέσα στα πόδια μας.
Αν το θέμα της εξεταστικής επιτροπής είχε «παιχτεί» έτσι, τότε ναι, θα είχαμε μια ειλικρινή προσπάθεια για κάτι ουσιαστικό.
Όπως πάει τώρα όμως, δεν είναι παρά ένα πολιτικό τέχνασμα για κομματική ψηφοθηρία που δεν έχει να προσφέρει τίποτα απολύτως στη Ελλάδα και στους Έλληνες.
Άκουγα τη συζήτηση στη Βουλή (κόντρες, αλληλοκατηγορίες, λεκτικές επιθέσεις, διαμαρτυρίες κτλ.) σχετικά με την αναμενόμενη εξεταστική επιτροπή για ευθύνες κτλ. του πως φτάσαμε ως εδώ με χρέος, μνημόνια, κατάρρευση της χώρας και ξευτίλα, και ποιοί πολιτικοί έκαναν τα αναγκαία μαγειρέματα που μας έβαλαν στο λούκι της τωρινής μιζέριας και απαξίωσης.
Αν κατάλαβα καλά, ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ για αυτήν την εξεταστική επιτροπή είναι για να «λογοδοτήσουν» οι ένοχοι, και να πάρει ο Ελληνικός λαός τις οφειλόμενες σε αυτόν απαντήσεις.
Τέλος πάντων, υπήρχαν αντιπολιτευτικές αντιδράσεις για την ίδρυση της επιτροπής, και εύλογα ο ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρόταν εναντίον όσων δεν θέλουν μια τέτοια επιτροπή, λέγοντας ότι προφανώς έχουν πρόβλημα με την αποκάλυψη της αλήθειας (παραφράζω).
Περίμενα κι εγώ ότι κάτι θα άκουγα επί της ουσίας του θέματος. Δεν άκουσα τίποτα (Η εξήγηση λίγο παρακάτω).
Τελικά αυτό που κατάλαβα είναι το εξής: Ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τους συγκυβερνώντες ΑΝΕΛ) όντας έξω από τον δηλητηριασμένο χορό του μνημονιακού οικοδομήματος, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Δεν υπάρχει δηλαδή πιθανότητα πολιτικής χασούρας για την τωρινή κυβέρνηση από μια τέτοια επιτροπή. Η οποιαδήποτε τέτοιου είδους εξεταστική επιτροπή αποκλείεται να «καταδικάσει» ΣΥΡΙΖΑίους ή ΑΝΕΛέους, μια και δεν συμμετείχαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά, μια και τα μνημόνια μας πήγανε στα τάρταρα, θα καταλήξει αναγκαστικά σε απαξίωση σοβαρού τμήματος των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό, αυτόματα θα ωφελήσει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πραγματική ουσία του θέματος όμως δεν είναι να δοθούν απαντήσεις στον Ελληνικό λαό για το ποιός φταίει. Σε περίπτωση που ο Τσίπρας δεν το έχει αντιληφθεί, όλος ο Ελληνικός λαός ξέρει καλά ποιοί φταίνε για την Ελληνική μνημονιακή περιπέτεια. Είναι κατά σειρά προτεραιότητας οι Γ. Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, και οι βασικοί πρωταρχικοί συνένοχοι Παπούλιας, Παπακωνσταντίνου, Προβόπουλος και Στουρνάρας.
Ένας και μόνον «πυροβολισμός», άσφαιρος όμως, έπεσε από τον Τσίπρα επί της ουσίας του θέματος, όταν είπε ότι οι ευθύνες που θα προκύψουν θα ποινικοποιηθούν. Αυτό ήταν άσφαιρο, διότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν επιτρέπει μια τέτοια ποινικοποίηση.
Με άλλα λόγια, η εύρεση της αλήθειας δεν είναι ο πρωταρχικός σκοπός της προτεινόμενης εξεταστικής επιτροπής, αλλά το εργαλείο μέσω του οποίου θα επιτευχθεί ο πραγματικός σκοπός, που είναι η απαξίωση πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και συνεπώς η αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ εις βάρος των κομματικών του αντιπάλων.
Θα σπαταληθεί δηλαδή πολύτιμος χρόνος, προσπάθεια και δημόσιο χρήμα (οι επιτροπές κοστίζουν ουκ ολίγα) για να εδραιωθεί καλύτερα στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν πραγματικά ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να ικανοποιήσει και να δικαιώσει τον Ελληνικό λαό, τον οποίον ισχυρίζεται ότι αφουγκράζεται επιτυχώς, και στις εντολές του οποίου επιμένει ότι παραμένει δέσμιος, θα έκανε τα εξής, απλά και αυτονόητα:
Θα καταργούσε ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ τον νόμο περί ευθύνης υπουργών με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, και αμέσως μετά θα απήγγειλε κατηγορίες εναντίον του αυτουργού αυτού του κατάπτυστου νόμου, που έχει μετατρέψει την πολιτική τάξη της χώρας σε ξεδιάντροπο λησταρχείο εδώ και χρόνια.
Μετά, πάλι με πράξη νομοθετικού περιεχομένου θα έστηνε μια εξεταστική επιτροπή με σκοπό τον καταλογισμό ευθυνών και την απαγγελία κατηγοριών εναντίον των ενόχων, που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή της κατάντια.
Μια τέτοια εξεταστική επιτροπή, για να έχει ουσιαστική αξία, να μην είναι δηλαδή μαϊμουδισμός και κοροϊδία θα πρέπει να είναι ολιγομελής και να αποτελείται από προσεκτικά διαλεγμένα αμερόληπτα μέλη, κυρίως από το δικαστικό τομέα, ανθρώπους χωρίς πολιτικές δικτυώσεις και επιδιώξεις. Η επιτροπή θα πρέπει να έχει νομικό κύρος, συγκεκριμένη διάρκεια, και το συγκεκριμένο σκοπό να βρεθούν οι ένοχοι για την τωρινή κατάντια της χώρας. Και φυσικά, πρόσβαση σε όλα τα σχετικά αρχεία, και το δικαίωμα να καλέσει σε ένορκη απολογία τον οποιονδήποτε.
Και για εκείνους που θα σπεύσουν να καταφύγουν στο εξωτερικό χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα για να αποφύγουν την επιτροπή, να εκδίδεται αμέσως διεθνές ένταλμα σύλληψης.
Κάποιοι θα ξεφύγουν στα σίγουρα, προστατευμένοι από τα ξένα συμφέροντα που υπηρέτησαν εις βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων. Αλλά, τουλάχιστον, με το ένταλμα συλλήψεως σε διαρκή ισχύ, δεν θα μπορούν να επιστρέψουν άλλο, και θα ξεμαγαρίσει ο τόπος από δαύτους. Δεν θα τους έχουμε άλλο μέσα στα πόδια μας.
Αν το θέμα της εξεταστικής επιτροπής είχε «παιχτεί» έτσι, τότε ναι, θα είχαμε μια ειλικρινή προσπάθεια για κάτι ουσιαστικό.
Όπως πάει τώρα όμως, δεν είναι παρά ένα πολιτικό τέχνασμα για κομματική ψηφοθηρία που δεν έχει να προσφέρει τίποτα απολύτως στη Ελλάδα και στους Έλληνες.