Ένα ενδιαφέρον άρθρο φιλοξενείται στην αραβική εφημερίδα Asharq Al-Awsat η οποία όμως εδρεύει στο Λονδίνο.
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς στη βρετανική πρωτεύουσα εδρεύει και το προσκείμενο στην αντιπολίτευση Συριακό Παρατηρητήριο.
Ωστόσο έχει αξία να καταγραφούν τα όσα αναφέρονται.
Η Awsat αναφέρει επικαλούμενη ανώτερους αξιωματούχους από τη Δύση πως «Το Κρεμλίνο έχει αρχίσει να απομακρύνεται από το καθεστώς».
Το ρεπορτάζ αναφέρει πως πηγές της αντιπολίτευσης της Συρίας διαδίδουν ότι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες κι αναλυτές από τη Μόσχα, την Τεχεράνη και τη Χεζμπολάχ έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τη Δαμασκό.
Η αντιπολίτευση της Συρία ανέφερε ότι η Ρωσία έχει αποσύρει περί τους 100 ανώτερους υπαλλήλους της μαζί με τις οικογένειές του μέσω του αεροδρομίου στη Λατάκια. Ανάμεσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνει και τους εμπειρογνώμονες. Την περασμένη Πέμπτη πράγματι η Ρωσία επιβεβαίωσε πως ένα Ιλιούσιν μετέφερε 66 σύριους προς τη μόσχα ενώ παράλληλα είχε μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια δίχως να σχολιάσει τις φήμες για την απομάκρυνση των συμβούλων.
Επίσης η εφημερίδα αναφέρει πως η Μόσχα έχει περιορίσει το προσωπικό της στην πρεσβεία της Δαμασκού κατά το τελευταίο τρίμηνο και κάνει επίσης αναφορά πως η Ρωσία δεν τηρεί τις συμβάσεις συντήρησης με τη Συρία για τα αεροσκάφη Sukhoi, πράγμα που σύμφωνα με την εφημερίδα οδήγησε το σύριο ΥΠΑΜ σε μια σπάνια επίσκεψη στην Τεχεράνη τον περασμένο μήνα για να ζητήσει τη συνδρομή του Ιράν ώστε να ασκηθούν οι σχετικές πιέσεις.
Τέλος επικαλείται δηλώσεις του επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας σε μια συνάντηση τον περασμένο μήνα όταν ρωτήθηκε από τους αρχηγούς της ασφάλειας στη Δυτική Ευρώπη για την προοπτική της Μόσχας για το μέλλον της Συρίας:
"Αυτό που έχει σημασία για τη Ρωσία είναι η διατήρηση στρατηγικών συμφερόντων της και την εξασφάλιση του μέλλοντος των μειονοτήτων, η ενότητα της Συρίας και ο αγώνας κατά των εξτρεμιστών", δήλωσε ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας με τις δυτικές διπλωματικές πηγές στη συνεδρίαση να σχολιάζουν τη μη επαναδιατύπωση της πάγιας γραμμής της Μόσχας πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για Άσαντ.
Προφανέστατα πρόκειται για ένα ακόμη μέτωπο ενάντια στη Συρία σε επίπεδο ΜΜΕ παγκοσμίως ώστε να περάσει η εικόνα ότι ένας βασικός σύμμαχος της Δαμασκού πλέον την εγκαταλείπει.
Ωστόσο μόλις πρόσφατα ο ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ άσκησε σκληρή κριτική στις ΗΠΑ για την πολιτική τους στο συριακό ζήτημα ενώ πριν λίγες ημέρες ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ Μπογκντάνοφ έκανε μια δήλωση προ μιας εβδομάδας όπου στην ουσία παρουσιάζει το ακριβώς αντίθετο από το ρεπορτάζ της αραβικής εφημερίδας λέγοντας ότι η Ουάσινγκτον αρχίζει πλέον να κατανοεί ότι πλην του Ασαντ δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να απασχολήσει είναι η πρακτική στήριξη. Οι συριακές ένοπλες δυνάμεις παρουσιάζουν ένα βαθύ κάθισμα εξαιτίας της τετραετούς κόπωσης και των απωλειών τη στιγμή κατά την οποία οι διάφορες τζιχαντιστικές ομάδες τροφοδοτούνται με ποικίλους τρόπους.
Επίσης είναι γνωστές οι αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας και παραθέσαμε στη Freepen.gr ότι ο Συνασπισμός απλά πετάει στην περιοχή και δεν πλήττει τα καίρια σημεία που απαιτούνται ώστε να πληγεί ο στρατηγικός σχεδιασμός των ισλαμιστών. Το ομολογούν οι ίδιοι οι πιλότοι.
Και αν δεν απορούμε γιατί οι ΗΠΑ δεν επενέβησαν στην Παλμύρα ή για ποιο λόγο δεν καταστρέφουν το οδικό δίκτυο μέσω του οποίου κινούνται και ανατροφοδοτούνται οι τζιχαντιστές, θα επαναλάβουμε την απορία μας για τη Μόσχα.
Η Μόσχα κάλλιστα θα μπορούσε όπως τον Αύγουστο του 2013 με την προβοκάτσια των χημικών όπλων, να βγει μπροστά στο Συνασπισμό και όπως έχουμε σημειώσει πριν λίγο καιρό να επιτύχει δύο πράγματα:
α. την πλάγια επανανομιμοποίηση της Δαμασκού αφού θα είχε δίαυλο επαφών
β. να αναλάμβανε και να ανέκοπτε από αέρος τις εισροές τζιχαντιστών από όμορες χώρες. Ποια θα ήταν άραγε η εξέλιξη αν μερικά ρωσικά μαχητικά εξουδετέρωναν τους εκ Τουρκίας χιλιάδες ισλαμιστές που επιτέθηκαν τελικά στο Ιντλέμπ; Ή αν ανέκοπτε τους μαχητές της ISIL στο δρόμο για την Παλμύρα;
Όσο λοιπόν κι αν διάφορα δημοσιεύματα έχουν προπαγανδιστικό ρόλο και μόνο, ωστόσο η πραγματικότητα δημιουργεί συγκεκριμένα και σαφή ερωτηματικά για τη μέχρι τώρα στάση της Μόσχας η οποία θα μπορούσε να έχει προσφέρει σημαντικά μεγαλύτερη / ουσιαστική βοήθεια. Ίσως και καθοριστική.
Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένο το στρατηγικό ανασχεδιασμό της Δαμασκού που επιλέγει να οχυρωθεί αναμένοντας τον αντίπαλο, η εξέλιξη των γεγονότων θα φανερώσει αν υπάρχει κάποια άλλη συνεννόηση ή αν όντως η Μόσχα τόλμησε μόνο μέχρι του διπλωματικού πεδίου αρνούμενη το κάτι παραπάνω.