Παρακολουθώντας χθες τον Ευάγγελο Βενιζέλο στον "Ενικό" θα έλεγα, ασχέτως αν συμφωνεί κανείς ή όχι μαζί του, πως είχε μια πολύ καλή παρουσία.
Ο κ. Βενιζέλος όσο κακός υπουργός οικονομικών ήταν, διότι κανείς δεν ξεχνά το...έκτακτο χαράτσι ή το τέλος επιτηδεύματος, ωστόσο είναι ένας εξαιρετικός ρήτορας και γνώστης του Συντάγματος.
Παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ στην εντατική και απλά ξεψύχησε στα χέρια του. Προσωπικά εκτιμώ ότι δύσκολα θα ξαναμπεί στη Βουλή, όσα καταστροφικά κι αν επιφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον όποιος δοκιμάζεται κι αποτυγχάνει, αποστρατεύεται με συνοπτικές διαδικασίες.
Ωστόσο αναρωτήθηκα, πως αυτός ο έξυπνος άνθρωπος ηττήθηκε κατά κράτος στον πόλεμό του με το σαφέστατα πολιτικά υποδεέστερο Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος ξεκινά για όσους δε θυμούνται, ήδη από το 2004 και την όλη διαφοροποίηση τότε του Βενιζέλου από την παράδοση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ από το Σημίτη στο Γιώργο και έληξε με τις πρόσφατες εθνικές εκλογές οπότε το ΚΙΔΗΣΟ έκοψε μεγάλο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ, που ακόμη κι αν δεν έβγαινε τρίτο, τουλάχιστον θα απέφευγε τον εξευτελισμό του έβδομου και τελευταίου κοινοβουλευτικού κόμματος.
Εντούτοις η κορύφωση του πολέμου σημειώθηκε κατά την εκλογική αναμέτρηση των εθνικών εκλογών του 2007. Μετά από 3 1/2 χρόνια απραξίας του Κώστα Καραμανλή και με την Ελλάδα παραδωμένη στις φλόγες για ένα μήνα και όμως αντί να ηττηθεί, κέρδισε πανεύκολα το Γιώργο Παπανδρέου.
Ο ευφυέστερος κ. Βενιζέλος που σαφώς γνώριζε από πριν τις δημοσκοπήσεις και έβλεπε την ήττα, δεν εκτίμησε σωστά τις καταστάσεις, υπέπεσε σε λάθος χειρισμούς όπως οι γνωστές δηλώσεις του το ίδιο βράδυ των εκλογών και τελικά μέσω μιας σειράς σφαλμάτων αλλά και πισωγυρισμάτων, έχασε τη μάχη της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ.
Η μόνη απορία που μένει παρατηρώντας τον κ. Βενιζέλο να αποχωρεί, είναι κατά πόσο θα ήταν διαφορετική η πορεία της χώρας αν το ΠΑΣΟΚ δε συνέχιζε με τον ίδιο αρχηγό από το 2007 και μετά. Θα είχε αποφύγει τα μνημόνια;