Οι διαφωνίες των λαών προέρχονται από την επιλογή των δρόμων. Οποιαδήποτε αξία και αν έχουν τα τέρματα, οι δρόμοι που ακολουθούνται έχουν μεγαλύτερη αξία. Μεταφορικά το τέρμα λογίζεται σαν τον καρπό μιας επιδίωξης και μιας προσπάθειας.
Υπάρχουν, βέβαια, τέρματα όπως και προιόντα χωρίς τα οποία δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος. Οπως για παράδειγμα η τροφή, που αποτελεί τη βάση της υπόστασης του ανθρώπου.
Στις λοιπές περιπτώσεις οι μόχθοι και οι θυσίες αποτελούν τον περιοριστικό παράγοντα της πορείας και των επιδιώξεων...
Το μέτρο προσδιορίζεται, όπως άλλωστε και κάθε μέτρο, από τη λογική λειτουργία που προσδιορίζει την τιμή και το κόστος κάθε πορείας. Για την εκτίμηση αυτών των συνθηκών καταφεύγουμε στην ιδέα των μεταβολών. Οι μεταβολές είναι στοιχεία της κοσμικής λογικής. Χωρίς τις μεταβολές δεν μπορεί να αποκατασταθούν ισορροπίες. Οι συνθέσεις και οι καινούργιες δημιουργίες υπακούουν στον νόμο του Hegel, των θέσεων και των αντιθέσεων.
Η μονοσήμαντη πορεία ενός γεγονότος οδηγεί στο αδιέξοδο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη "στρατηγική" της όποιας διαπραγμάτευσης, για να επικαιροποιήσω τις παραπάνω σκέψεις.
Η σταθερότητα και η στασιμότητα είναι φανταστικές καταστάσεις, ενώ στην πραγματικότητα αναπτύσσονται διαρκώς μεταβαλλόμενα καθεστώτα. Η πρωτόγονη αδυναμία να συλλάβει το νόημα των μεταβολών προκαλούσε τη συσσώρευση και το ξέσπασμα αυτών των μεταβολών. Καισαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την εμφάνιση των καταστροφών...
Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι οι μεταβολές που δεν τις πρόσεξαν και δεν προπαρασκευάστηκαν οι άνθρωποι, για να τις αντιμετωπίσουν. Αυτό το ρευστό περιβάλλον έπρεπε να είχε δημιουργήσει άλλον τύπο ανθρώπου, όπως ένα ελαστικό έδαφος θα δημιουργούσε άλλο σωματικό τύπο ανθρώπου. Η σταθερότητα του εδάφους έχει μεταφέρει αυτό το χαρακτηριστικό και στην ανθρώπινη διανόηση.
Είναι γνωστό ότι οι ψυχικές προσαρμογές δημιουργούνται μέσω του πνεύματος. Με αυτό θα αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα των μεταβολών. Οι μεταβολές σε αντίθεση προς τη σταθερότητα εξασφαλίζουν την πρόοδο , την τελειότητα. Η σταθερότητα και η στασιμότητα φέρουν το θάνατο οποιασδήποτε τέτοιας κατάστασης.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις κοινωνίες, όπου η αναπτυσσόμενη "προβατοποιημένη λογική" και η διάχυση του φόβου, αποτελούν ανάχωμα για κάθε μεταβολή. Και η ελληνική κοινωνία, ιδίως τα τελευταία χρόνια, έχει εγκλωβιστεί σε τούτη τη λογική, της πρόσδεσης στην υποτιθέμενη "σταθερότητα", που μπορεί να εξασφαλιστεί αποκλειστικά με κάποια "συμφωνία", ένα μνημόνιο ή ένα "έντιμο συμβιβασμό" με τους δανειστές...
Οσο το υπόστρωμα της ζωής αναφέρεται στη σταθερότητα των ιδεών και των αντιλήψεων, τόσο ανήκει στην πρωτόγονη νοοτροπία που δεν μπορούσε ούτε καν τις φυσικές μεταβολές να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει. Ο χώρος που κατέχεται από από τις αντιλήψεις αυτές προσδιορίζει και το μέγεθος της πνευματικής, πολιτιστικής και πολιτικής ανάπτυξης των λαών...
Με την εξέλιξη δημιουργούνται διαρκώς καινούργια πεδία ισορροπιών. Τις ισορροπίες επιδίωκει να αποκαθιστά η λογική λειτουργία. Οταν η ανθρώπινη λογική κατορθώσει να παρακολουθεί και να εκτιμά τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις και να αποκαθιστά τις επιβαλλόμενες ισορροπίες, θα έχει πετύχει το μεγαλύτερο σκοπό των αιώνων.
Θα έχει καταργήσει τις συγκρούσεις!
Το καθήκον αυτό της λογικής πρέπει να συμπληρωθεί και με την ικανότητα της αποδοχής που απαιτεί ψυχική καλλιέργεια καιπίστη σε μια καινούργια κοσμογονική αλήθεια, όμοια με εκείνες που κατάργησαν το ένστικτο της καταστροφής και έβαλαν στη θέση του την ιδέα της δημιουργίας.
θα είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση των αιώνων. Για να λειτουργήσει αυτό το καθεστώς απαιτούνται δύο κυρίως δράσεις. Η κάθαρση των ιδεών που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις και η τοποθέτησή τους και η διαδοχή. Το πεδίο των ιδεών εμφανίζεται σαν τον πρωτόγονο αγρό. Πέρασαν αιώνες για να μπορέσει οάνθρωπος να τον καλλιεργήσει. Η ίδια τεχνική είναι καιρός πλέον να μεταφερθεί και στην ανθρώπινη διαβίωση.
Η σύγχυση των ιδεών και η ανάμιξη παλιών και νέων δοξασιών προκαλούν τις ατελείωτες συγκρούσεις και τις ανθρώπινες απογοητεύσεις. Τα επιτεύγματα μέχρι τώρα οφείλονται στη εφαρμογή της δυνάμεως, Το πνεύμα της καινούργιας εποχής θα είναι η κατάργηση αυτής της δύναμης και η αποδοχή μιας λειτουργίας που βασίζεται στο νόμο της παγκόσμιας λγικής. Στην πρόβλεψη και στην αποδοχή των μεταβολών.
Το κριτήριο της αποδοχής θα είναι η λογική λειτουργία που βασίζεται στους νόμους, που καταργούν τις συγκρούσεις και αποκαθιστούν τις ισορροπίες. Η πρόοδος μπορεί να εξαγοραστεί με μικρότερη τιμή, σε λιγότερο κόστος παρ' όσο στοίχιζε μέχρι τώρα στην ανθρωπότητα...